150 resultaten.
De winter is vergangen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 67 Ik kan me moeilijk in mijn cel verhangen
Ach, 'k zeg het enkel om u wat
te stangen
Aan pinksteren wijd ik al mijn gezangen
Als godvergeten middeleeuwse
bard
De winter is dan lang en breed vergangen…
Oldaarp
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 48 op 'n steenwaarp
afstand
van Smeerling
aan de overkant
van de Ruiten Aa
ga maar na
waar nieuwe huizen staan
die van Oldaarp
niets weten
verdwenen
vergeten
archeologen
zoeken fundamenten
stenen
graven zal niet gaan
zolang die huizen daar staan
alleen een
middeleeuwse naam
bewaard
op een oude kaart
Oldaarp…
Gent
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 285 In de middeleeuwse stad
Van een eeuw geleden
Die zo echt is als
Manhattan in het plaatjesboek
Lopen wij doelbewust en
Kristalzuiver in onze bedoelingen
Naar de versnippering,
De ontluistering door het verlies
Van onze namaak
In de kunstmatige stad
Om in onze ziel
De zucht naar onze vergetelheid
Onsterfelijk te maken:
Een verspilde nacht…
Hoe u!
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.479 Ik had gewaarschuwd moeten zijn
De regisseur had het over beeldenrijkdom
van leven ende dood en teksten als los zand
waardoor structuren losgelaten een nieuwe
werkelijkheid ontstond
Ik viel in slaap, mijn laatste fort tegen
´Het Lied van het Hart´ met stromen bloed
ondanks het knierpend achtergrondgeluid
De Middeleeuwse kleren waren mooi…
Anonieme vlinders
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 97 Ach waren wij
geen twintigste
maar middeleeuwse
dichters
zouden wij
als vlinders
mooie woorden
laten dansen
Van aangezicht
tot aangezicht
met elk van bei
de schoonste maagd
de liefste deern
van stad en streek
aan onze zij
Helaas, wij leven
en zij zweven
niet, in deze tijd
zijn 't anonieme
vlinders waar
ons woord…
Als je dood bent...
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 425 Dat de Middeleeuwen zijn voorbijgegleden?
Wie lijdt eronder,
dat de toekomst nog niet gekomen is?
Mijn kleindichtertje van vier zeker niet!
Spontaan liet zij een pareltje uit haar mond vallen.
Zomaar, ongevraagd sprak zij:
'Als je dood bent,
ben je weer in je geboorte terug'.
Worden mensen dood geboren?
Sterven we levend?…
Het vervallen middeleeuwse kerkhof
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 617 Het landschap om me heen is
fraai, zelfs in de winter.
Grote kale platanen sieren het
door muren omgeven pleintje.
Slechts een enkeling woont hier
nog in alle eenzaamheid,
het gehuchtje oogt kil en doods.
De Romaanse kerk is reeds
vele eeuwen oud. Het
er naast gelegen kerkhof is
zeer verwilderd en verlaten,
tot prooi vervallen aan…
Van een fluisterdwaas
gedicht
2.0 met 4 stemmen 2.153 De tuinen met merels
(als middeleeuwse valken) smeuïg en zoet blijken
in zijn vensterbanklach aanwezig. Ja fluisterdwaas zweert
steeds opnieuw steeds gebrild zijn rariteiten en flashes.
-----------------------------------------------------------…
afknotten en beknotten
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 115 soms zijn
voor die heren
in moderne kastelen van schilde,
de middeleeuwen
lang nog niet voorbij!…
Begrijpelijk en terecht
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 199 Angst voor Nederdiets brabbelende CDA’ers met een Franse voornaam,
voor stroop om de mond smerende penningmeesters van de dorpsharmonie,
voor middeleeuws denkende, angstvoedende engerds die zich Europeaan noemen, naar verre oorden op vakantie gaan en juichen als kleurrijk Nederland scoort tegen Duitsland.…
knotten en beknotten
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 33 soms zijn
voor die heren
in moderne kastelen van schilde,
de middeleeuwen
lang nog niet voorbij!…
Een heel behoorlijk natuurgedicht
gedicht
2.0 met 111 stemmen 37.437 De scepsis langzaam weggestorven
en het laatste voorbehoud
met de spotvogels vertrokken
naar het heidense Zuiden
wordt het tijd om te gaan sneeuwen,
eerst langzaam, daarna dichter,
tot alles blanco is en onverlicht,
je reinste Middeleeuwen.
Mooi zo, dan nu maar eens een zwerver
aan laten kloppen. Volluk! Hongur!…
raadsel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 120 luister naar de woorden
die in je opkomen
wat ergens een raadsel is
je denkt dat je tijdloos dicht
maar zelfs het eeuwig melancholieke
'altijd november' is dertiger jaren
evengoed is het noodzakelijk
om iets te zeggen alsof het nooit zo was
inderdaad het was die tijd, die dag
die middeleeuwen die we later zullen zijn
nauwelijks nog…
De toekomst van vandaag
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 149 daag voorzichtigheid uit
zet stokslagen en steniging
op de tocht om te verliezen
de frisse wind
die af en toe waait is de
verzegeling waard van oude gebruiken
nog heeft rode lak
de zachtheid van de middeleeuwen
hebben wij misschien te lang gewacht
zij gaan als lichtend voorbeeld
langs het firmament
de goed opgeleide jonge vrouwen…
Een heel behoorlijk natuurgedicht
gedicht
2.0 met 11 stemmen 3.569 De scepsis is langzaam weggestorven
en het laatste voorbehoud
met de spotvogels vertrokken
naar het heidense Zuiden
wordt het langzaam tijd om te gaan sneeuwen,
eerst langzaam, daarna dichter,
tot alles blanco is en onverlicht,
je reinste Middeleeuwen.
Mooi zo, dan nu maar eens een zwerver
aan laten kloppen. Volluk! Hongur!…
Franciscus Van Assisi
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 138 Zijn uittreden uit de
middeleeuwse realiteit vanuit
een armoedig perspectief
bekeken maakt Franciscus, vader
franciscaan; patroonheilige van
de dieren in daadkracht en
religieuze preken.…
stormachtige koopvaardij
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 331 het schip rolt
van schots naar scheef
de destabilisator geplaagd
door een virus, legt het aan
met de middeleeuwen
en haar houten barken
de rotsen onverstoorbaar vlakbij
kijken niet naar een eeuw
meer of minder evolutie
heeft hen slechts bijgebracht
dat ze er nog steeds
als de klippen bij kunnen zijn
in morse en andere code
de noodkreten…
het is winter
gedicht
3.0 met 17 stemmen 8.119 ik zit met een boek over blijdschap in mijn hoofd,
een thema uit de middeleeuwen.
gebonk, geraas aan de poorten van het hart, maar ik blijf binnen.
anderen voor mij deden het helemaal anders, ik kan dus maar gewaarschuwd zijn.
je lichaam trekt weg - de winter duurt nog, dat wel,
maar het gaat. de helft van de wereld doet het met veel minder.…
terugkeer
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 389 Muren, mortel, metsers, microreproductie van samenhang
mensen, mieren, middeleeuwen, middagzon die alles gezien heeft
moeten, mogen, mogelijks, moesson die onze intenties wegspoelt
moffen, mensen lijdend onder metaalmoeheid, moezelwijn en de ontaarding
magnesium, mineralen, het magnetisme en de magnolia, louter zo schoon
monstrueus mislukken…
De Vlaamse geest
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 106 gefluister
Maar ieder waant zich
erfgenaam van reintje
die nobel schalks vernedert
in het bos
Die cantecleer en tibeert
houdt aan 't lijntje
zo'n hypocriete schelm
in 't dierenbos
Men houdt er van
tijl uilenspiegelgeintjes
van anarchie
verhuld in contramine
Van blasfemie
in huichelaarkwatrijntjes
als reineke
de middeleeuwse…
Erasme
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 110 .
___________________________________
Er is naar jou een heleboel vernoemd
Jij was Eras, maar jij zei
'Ik zal zijn'
Dat is 'Ero' in Middeleeuws
Latijn
De Lof der Zotheid maakte je beroemd
De milde ironie van een
erasme
Brug tussen kerk- en maatschappijkritiek
Meer dan Madocke's Reynaert - laat staan Driek
Was toen best scherp…
Edele jonkvrouwe
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 664 (voor Monique Methorst)
Ik kan er niets aan doen, maar
je drijft me terug naar de middeleeuwen
waar ik in gevecht moet gaan met andere
ridders om de trofee van het toernooi
te winnen, jij die in volle glorie
schittert op je met edelstenen versierde
troon, die mijn ogen verblinden door het
scherpe zonlicht.…
Rothenburg ob der Tauber
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 139 Onder aandrift van de kniel
welke door het groene kweelt
terugkaatsend in echo’s
waar ik week door vlieg
wallen schoren rode ziel
welke de mijne streelt
scharnieren knarsen weergaloos
openen de toegangspoort
Zie hoe jij bekoorlijk ligt
in middeleeuwse tijd
begerenswaardig oord
de zon beschijnt jouw schone zicht
welk eeuwig in mijn…
Nu
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.618 Want stel je voor:
wij samen liggend op
het stro der Middeleeuwen.
Ik zag het zwarte plekje.
Ik schrok me bijna dood,
want het was het begin
van inkt, inkt zwarte tijden.
Het pointilistisch duister,
de dood sliep in ons bed.
Nu weet ik het niet zeker,
toch maak ik daar geen punt van.…
Als een kerstmysterie
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 353 *
onder de oude
middeleeuwse toren
sta ik even stil
als de bejaarde slag
het Angelus laat horen
*
zij is een roepende
over winterse velden
met statige galm
zonder dat men haar nog
ziet als hemelse bruid
*
gedragen door
een stenen verleden
en echoënde psalmen,
naar verluidt
*
maar…
De armoede leeft op straat
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 139 Moderniteit is nu slechts vaak
de solidariteit van de voorbije
middeleeuwen; met een ieder voor
zich mentaliteit, die wel doet in
het zicht van het Licht dat hun ziel
eens op zal nemen.…
Papierbakvondst
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 111 Ik greep de kaart met de foto van het
middeleeuwse postkantoor in Tintagel.
Het is werkelijk prachtig wat ik zie
en even waan ik me de bewoner hiervan,
met in de achtertuin vrolijke biggen,
lekker knus en veilig tijdens hagel
en vrijgewaard van iedere rataplan.…
het salland van de ijssel
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 394 de fundamenten waren goed
geheid met houten palen
in een bodem die massief
verweven was met bijna
legendarische verhalen
de familie voette al
in grond van middeleeuwen
eenvoudige komaf maar heeft
toch een gezel en zelfs
een meester voortgebracht
de franse revolutie bracht
geen zekerheid de generaties
werden niet benijd maar
overleefden…
Tweewereldenbestaan
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 42 ik zag haar
uit de ruïne
ontsnappen met
een middeleeuwse
steenlawine
dicht op haar hielen
hoorde
hysterische
paniek in haar stem
zag de intense chaos
in haar geest vliegensvlug
om zich heen grijpen
nog is zij heel
beneden gekomen
want het enige
dat ik vond was
haar warmte op een
grote ronde steen
die rustplaats
was uit zijn…
Kleine amourette
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 96 we kasteelden
speelden met nat
zand op strand
middeleeuwen
met hoge torens
een slotgracht
de ophaalbrug
met lange schelpen
torenkamers met
uitzicht op zee
voor jonkvrouwen
die wachtten op hun
prins aanvarend op
golvenwit of in
galop op strand
met spattend zand
in witte herinnering
zakdoekjes die vrolijk
fladderend hun afscheid…