Alle inzendingen over monddood

Net voorbij de rede komen Goden voorbij die zo lang Monddood zijn gemaakt, Maar die zich in het zicht Van de eindstreep duchtig roeren…

ze hebben me gemold handen die met vingers water van de muren haalden hebben ze gepolst armen die mij troostten verhangen in een loos gebaar ze hebben in mijn schouders de wereld overhoop gehaald ik schuur mijn borst en rug tegen de muur om mijn verloren greep te laten dagen uren weer te delen met mijn cel ze gaan me monddood maken…

Wie is hij, heeft hij prijzen gewonnen, is het afspraak, doorgestoken kaart, een automatisme, gedachteloosheid of kritisch monddood gemaakte hondetrouw? In mijn ogen een bizarre, ongezonde passieve houding, een indolente dertien-in-een-dozijn mentaliteit van 'het maakt niet uit wat er staat, alles is goed'...…

Het zwijgen is monddood voor onbepaalde tijd. In de totale vereenzaming onder toezicht van God in een strijd met de tijd die alleen maar slijt. Het zwijgen is met een onbehagen omvangen. Het repeteren van voetstappen door lange klooster- gangen. De visies van verlangen die aan een monniken- leven voorbij zijn gegaan.…

Ik slijt de ketens die me knellen, vellen werp ik traag van me af; verweerd is de vrees en moe is de angst, 't langst duurt wat steeds wil snellen Wat zich naar mijn wezen richt, ligt in mij als monddood talent zo stil; wijsheid is niet spreken maar beleven, vergeven wat ik denken en weten wil.…

De lijfeigenen zijn Monddood gemaakt. Geen zwijgende Verhalen meer uit Lamgeslagen monden. Afgesloten oren als Een kluis. En dan is er Stilte.…

Zij zijn bang voor de klikkende laarzen; Zij zijn monddood door de holle frasen. Voor hen is niet de rol van de morele held; Door hen wordt meer het heil van hun Hitler geteld. De mensen zien mij van ver. Niet om mij Maar om mij gele ster. Ik ben zichtbaar van een andere kerk. Ik ben een mens van een minder merk.…

Die fonkelende gele klomp goud houd ik vast met beide handen Ongelooflijk zwaar om torsen want geluk leg je niet aan banden Integere vriendschap en onvoorwaardelijke liefde zijn heden erg schaars Adoratie voor inzet onbeperkt; schoonheid in de mooiste zin lap ik beslist nooit aan mijn laars Doorbrave dieren zo trouw zijn monddood ook vleugellam…

voorziening alles wordt neergesabeld zelfs de eerste mei wordt niet meer gevierd de maatschappij kotst de arbeider uit hun werkplek wordt verkwanseld goedkopere plek gevonden in armere landen waar weer wordt uitgebuit Waar eens arbeid adelde heerst nu de werkloosheid in het verschiet met massa ontslagen degene die het voorziet wordt monddood…

Opdat zij monddoden en zielloze wezens tot een argument zijn dat beklijft. Bruggenbouwers bouwen bruggen tussen de hopelozen en wat schijnbaar optimistisch blijft. Opdat zij voor allen het antwoord vinden dat in hun zekerheid wordt ingelijfd. Bruggenbouwers bouwen bruggen tussen oorlogsgestemden en wat in vreedzaamheid blijft.…

een pot kamerplant die het vierkant breekt dan weer een oude staander met een kapot gejengelde gitaar naast een mandoline, nooit bespeeld en wederom stuit ik op de pop die van ledematen ontdaan is ook weer verder het stuk hi-tech printplaat dat als verlengstuk moet dienen van het Lego luchtkasteel dat hier gebouwd wordt niets is hier monddood…

afwijkende gedachten weigerde zich met zo'n regering te verenigen Hem zou daarom de loodzware straf wachten zonder zich met zijn lief te mogen herenigen Zijn opdracht kostte hem welhaast 't leven; 't regiem zag hem liefst creperend doodgaan Hij streed door en hij wilde zijn leven geven als nadien geen dictatuur meer zou bestaan Monddood…

de dood de Walchumer Schloot doet de grens voor oneindig rechtdoor vanaf Sustrum Moor somber verlaten lopen de straten al maar rechtdoor gevangenen zwoegen een meter diep ploegen met schoppen de grond hongerende magen schelden, zweepslagen tanden uit hun mond ontginnen de grond kamp Sustrum Moor de jaren door achter prikkeldraad monddood…

Monddood zijn ze nu, gelaserd in hun sporen, en wendt of keert en draait ze her, hun stille pracht en zilverkleur gewaad, gaat nimmer nooit verloren. Niet even.…

De koningin is buitenspel gezet Want dat is goed voor de democratie Dan kunnen ze straks weken lullen wie De aanzet geeft tot een nieuw kabinet Ze ruiken revolutie…. voor geen geld Oranje Boven….. op naar ’t Malieveld…

vergelijking gaat mank, maar toch een poging denk aan de onderduikers in de 2e wereldoorlog denk ook speciaal aan de joodse en hun angst denk dan maar ook gerust aan Anne Frank lees haar dagboek en dan voel je aan je lijve bijna letterlijk wat die boom buiten betekende hoe beperkt de ruimte was en de mensen in hun nood, hun grote, grootste nood; monddood…