Pijn
Vervagende mist
In hersenpannen.
Onblusbare binnenbranden;
Vuurballen van magma
Tevergeefs persend
Tegen dichtgeknepen strotten.
Machteloze innerlijken
Ontwerpen niet te openen knopen.
Een zeeman zou
Er jaloers op zijn.
Grote bedrijvigheid in
Maag en darmen;
Er wordt een muur gebouwd,
Bakstenen liggen altijd
Zwaar op de maag.
En ze zuchten en verzuchten,
Kijken naar hun
Pikzwarte zielen.
De zwarte randen
Tergen maagdelijk
Blauwe luchten,
Hopeloze wolken spuiten bitter hun gal.
Aarzelende, angstige handen,
Fladderend in het niets,
als verdwaalde, verloren vogels
Op een lange trektocht.
Het vuur is toch langzaam gedoofd,
Hun lijven zijn
Gevuld met witte watten.
Ze gaven zich over
Zonder witte vlag.
De lijfeigenen zijn
Monddood gemaakt.
Geen zwijgende
Verhalen meer uit
Lamgeslagen monden.
Afgesloten oren als
Een kluis.
En dan is er Stilte.
Geplaatst in de categorie: ziekte