inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 24.957):

Geheel alleen voor eens

ik wou wel eens
de vloer inventariseren
maar ik voelde me al snel hinkelen

omfladderen van tegels
één, twee, drie, vier
de lust verging me
het lijnenspel te verbreken

het raster eeuwig tot aan zijn oevers
vaalwit, harder dan waspoeder
vergrijsde aderen die ooit zwart kleurden

op één perfect spoor na
waren ze allen gebroken
als klonters bloed
die eruit gesprongen waren

of was het breken
onder het kussen
van lippen van tegels

het licht
raakte amper de vloer
slechts een paar tenen
omfloersten de fletse ramen
laat het wassen maar uit

niets voltooit zich hier
her en der is het muisstil
daar een pot kamerplant
die het vierkant breekt
dan weer een oude staander
met een kapot gejengelde gitaar
naast een mandoline, nooit bespeeld

en wederom stuit ik op de pop
die van ledematen ontdaan is

ook weer verder het stuk hi-tech printplaat
dat als verlengstuk moet dienen
van het Lego luchtkasteel dat hier gebouwd wordt

niets is hier monddood gemaakt
het licht komt hier nooit voorbij

Schrijver: Manuel Van den Fonteyne, 17 maart 2009


Geplaatst in de categorie: algemeen

3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 359

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
windwhisper
Datum:
17 maart 2009
Email:
schorpioen49ziggo.nl
je laat me denken en dat is boeiend

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)