9999 resultaten.
verhuizen
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 4.267 mijn hele hebben en houden
in dozen stoppen
tafels versleuren
kasten waarschuwen dat
ze mee moeten werken.
Stoelen die maar niet willen wijken.
Het lijkt wel een ravage
na een hevige storm.
Overal ligt alles.
Mijn ogen zien niets meer tastbaars.
Oei, ik heb een lepel nodig
waar heeft hij zich nu weer verstopt.…
VERHUIZEN
netgedicht
2.0 met 23 stemmen 1.109 De oude kluizenaar
woont al tientallen jaren
bij het afgelegen moeras
ziet 's avonds een dwaallichtje
uit de modderpoel komen
hij volgt de kleine vlam
die langzaam voortzweeft
hem over stevige grond leidt
langs de nachtelijke dreiging
van vage zwarte gedaantes
windvlagen stoten tergend
de grijsaard loopt onvermoeibaar
achter zijn vuurgids…
Verhuizen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 579 Daar ga je, pak je spullen in
Daar ga je, maak een nieuw begin!
Een huis waar liefde wonen gaat
Een toekomst die nog open staat....
Een heel gelukkig leven
dat wil ik jou meegeven!…
Na de verhuizing
gedicht
3.0 met 4 stemmen 1.813 Wat raken mij nog kring of kroeg
in deze nieuwe kamer?
het uitzicht is hier ruim genoeg
voor harts beheerst gehamer.
het water tussen bomen ligt
zo helder in het vergezicht
der zaterdaagse kade,
dat ik niet weet - niet weten wil - van schade
de lucht drinkt vogels in hun vlucht
en wolken in hun zwijgzaam drijven -
het najaar nadert…
Kreelse Plas
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 421 Dassen uit Ede
Tonnen naar de Achterhoek
Dure verhuizing…
bergen van karton
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 85 nu hier bergen ontstaan
van hard karton
gepakt met herinneringen
er schifting is ontstaan
van bewaar, oh ja dat
en kijk nu eens
ruimte heeft gemaakt
vele uren achter geregel
van hier naar daar
er sleutels wachten
op nieuwe avonturen
nieuwe deuren nieuwe muren
een ander uitzicht
een ander ochtendlicht
datums die steeds veranderen…
Met blijdschap....
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 395 Laila gaat verhuizen
ze neemt de groene wijk
met kleine stemmen
in haar onderbuik mee
leeg zal ze achterlaten
haar sobere stee
de piepende schommel
zwaait reeds zachter
onder het oude kleed
doodt een herinnering
nog een stukje leven
vergeet, vergeet, vergeet
dreunt in haar hoofd
de tekst op het kaartje
met blijdschap……
verdoofd,…
In zijn scheervlucht
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 87 Ooit al eens gedacht
dat het muizen zijn
waar een buizerd
altijd maar op jacht
in zijn scheervlucht
zo naar smacht…
Hete zomer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 68 Muggen
bulten
van kamelen
in de woestijn
muizen
vallen
de mussen
uit het gordijn…
December
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 462 De dagen gaan
van kort naar korter
de zon landt niet meer
in mijn tuin
moet ik verhuizen…
Een vreemde draai
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 311 de prins nam een kikkerslof mee
hij vergat het glazen muiltje
assepoes zit wenend bij de haard
de reus at de gelaarsde kat op
de toverspreuk, die was verjaard
een markies zit nu met muizen
sneeuwwitje dook in bed met de dwergen
haar prins had de verkeerde Tom Tom
hij hokt nu samen met Dorenroos
.
marion spronk | 7 maart 2009…
En dan nog iets (5)
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 414 nooit meer verhuizen
Nooit meer ...…
Samenscholen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 141 meppen
Als de kat eenmaal
van honk is
scholen muizen
dansend samen
Steppend, skeelerend
en skatend
spelen muizen
met de katten
Kat- en muisspel
leren zij op school
door samen
druk te rappen…
Onderzoek
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 131 De enquêtes zijn verdwenen tijdens een computercrash en een verhuizing.…
Het nieuwe wonen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 495 Kolderiek periodiek (nr.14 uit een reeks van 100)
Verhuizen? Dat doe je maar ergens anders!…
Mijn eigen huis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 101 Ik denk
aan verhuizen
Voel me
ver van huis
Eerst
maar
eens
mijn eigen
huisje
binnen
bekijken…
Luizen
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 749 Een propere dame uit Veenhuizen
Had eens haar hoofd vol met luizen
Ze zei:"Het is vervelend maar toch,
het was vervelender nog
Als het geen luizen waren maar muizen."…
muizenplaag
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.328 Grijze muizen overal. Een plaag
en zeeën van tijd zichzelf te onderscheiden.
Die duffe lullen in musea, nooit
na afloop een derde helft.
Fietsen in een flitsend jack,
schilderen, dichten, macrameeën.
En sinds kort ook sjokken met van die stokken.
Nordic walking en na afloop koffie met gebak.…
Het oude huis
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.233 Verstandig is 't van tijd tot tijd,
Een teedre, sterke band,
Die 't arme harte bindt en vleit,
Te schudden van de hand:
Te scheiden van een dierbre plek,
Vol weemoed en genot,
Te wennen maar aan elk vertrek -
Verhuizen is ons lot.…
Dág huis...
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 7.985 Dag huis...
Dag huis, we gaan je nu verlaten,
noodgedwongen, niet van harte, ik
kén je, ál je hoeken, ook de gaten
als m'n broekzak.
Nooit liet je me in de steek, de
warme deken van 'k ben thuis,
overviel me immer bij 't omdraaien
van de sleutel...
Heel wat momenten heb je meegemaakt,
leuke, saaie, lieve, speelse,
't bonken op de…
Verhuizen en stress
hartenkreet
2.0 met 27 stemmen 8.048 Maar de stress van een verhuizing is een
kleine ramp op zich
nog een paar weekjes en als de dozen leeg
zijn de kasten gevuld, is het huis in rust
weer gehuld,
Dan kun je zeggen: welkom thuis.…
Rommelkamer.
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 3.166 koekoeksklok
in hondenhok
doos met bestek
in druiprek
aktetas
op matras
plastic zwaard
in hobbelpaard
veel snuisterijen
donkere schilderijen
lampenkap
op doedelzak
ansichtkaarten
bontstaarten
tafelvoetbalspel
oude tafelbel
sentimenten loslaten geeft gemak
alles kan in de vuilnis stortbak
1977.…
Toch maar niet
hartenkreet
2.0 met 30 stemmen 4.096 Ik ga toch maar niet
Daarvan heb ik wel wat verdriet
Niet heel erg groot hoor
Wel een schuldgevoel daardoor
Zou eerst gaan, maar heb me bedacht
Hier een zucht en daar een klacht
Toch niet zo mooi daar in dat land
Voel me er niet meer thuis in dat zand
Stiekem hoor ik nu hier
Al 10 jaar een gewoontedier
Een vreemde eend in de bijt
Is…
In't voorbijgaan
netgedicht
4.0 met 37 stemmen 1.068 ik kom even voorbij
om ieder gedag te zeggen
ben nog steeds onderweg
om mijn ziel te verplaatsen
en elders een nieuwe zaligheid
aan te leggen
de einder komt in zicht
mijn hart ontwaart nieuw licht
schouders dragen
de laatste lasten
*
wilde dit melden
mocht je mogelijk
in vragend duister tasten
ik kwam voorbij
om te groeten…
Het witte huis
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 353 Achter een vrolijke glimlach
ligt er toch angst,
voor later.
Een lichaam stijf,
traag, en zwaar,
mijn rechterarm beeft,
voelt niet als deel van mijn lijf.
Een lach vervaagt
in een mimiekloos gelaat.
Ik alleen
kan hier doorheen.
«Kom meid, accepteren.»
Iedereen wordt oud en
moet dat leren.
Soms huil ik van binnen,
om het…
Geef mij een huis ( 22-07-2011 )
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 1.493 Mensen geven me geld.
Mensen beloven mij de wereld.
Mensen proberen me liefde te geven.
Maar mensen, geef mij:
een huis.
Geef me een huis om in te wonen.
Geef mij een huis om me eindelijk
veilig en geborgen te voelen.
Geef mij een huis om in te blijven,
schrijvend dichten.
Geef me een woning om te delen
met velen: mijn wereld.
Een…
afscheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 143 van harte gewenst, ten dele
weemoed
de uitgezochte elementen
van een mensenleven lang
het behang nog
niet vergeeld
over dozen verdeeld
ligt toekomst stil te wachten
daar zullen nieuwe nachten
anders zijn
wat rest is de kern van
ons gezamenlijk bestaan
en dat voelt goed
we gaan een ander welkom
tegemoet…
Oude huizen, nieuwe deuren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 351 In dit lege huis ligt verkruimeld
mijn heelal, op de tast vind ik
babygeur, heilig vuur, verschoten
pijn. Op het oog blozen dozen van
het grauwe stouwen Over en weer
klinkt stom geblaf of brekend hart.
De deur, een bokkig heer, wil niet
open, kast blijft steken, bank schiet
dwars. Met blauwe knieën, geschaafde
schenen, wring ik door…
Afscheid
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 159 ik moest afscheid
van je nemen
de allereerste dag
ontving je me met open armen
we hebben
lief en leed gedeeld
je hebt me zien huilen
en hoorde me lachen
als ik weg was
wachtte je geduldig
tot ik terug kwam
wat was ik blij
als ik je weer zag
dag lief huis
bedankt dat je er jarenlang
voor me bent geweest…
thuis is vertrokken
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.025 het huis telt
de stappen
kraakt zijn trappen
in het slaan
van de deur zit
de tijdloze sleur
het interieur
heeft de geur
van verleden
de tafel is oud
een bank droomt
gerieflijke plooien
gordijnen
zijn zwaar van
het lichten der jaren
de muren
bekrast en belast
met herinnering
thuis
is vertrokken
het huis staat te koop…