Alle inzendingen over naïef

Vergeten moet ik wat ik voelde Frêle vlinders die wild krioelde Vergeten moet ik je zachte lach Het is je hardheid die ik nu zag Vergeten moet ik het verlangen Naïef was ik zo onbevangen Vergeten moet ik dat ik geloofde In de liefde die jij beloofde Vergeten moet ik van jou en mij Ijdele hoop verstikt voorbij…

Ik vraag me af ik vraag me af De mens in volle draf Naïef of welwetend Desalniettemin aanstekend De massa sleurt ons mee Onder dwang, of simpelweg gedwee Vrije mening of gevormd verlangen Ik vraag me af Was het hier nou links of toch rechtsaf?…

luister naar het wenen van mijn verlaten hart de bonzende slagen die mijn geest verwart jouw lippen gesloten mijn liefde gebroken je mooie ogen verdwenen mijn verdriet verschenen jouw vertrek was definitief mijn reactie nog wat naïef ik heb het nu begrepen als jouw liefdesteken…

ze dwaalde over de velden zocht naar wat ze verloren had ze wilde terug naar het begin dat allereerste begin toen ze nog niet geboren en veilig was nog niets wist van de pijn en later toen ze naïef naar het leven keek nog steeds niets wist van de pijn tot het leven als een mokerslag binnen kwam nu kent ze…

Glimlach ik vind je fijn Je helpt mij bij de pijn Laat mij stralen Als mijn lichaam weer gaat falen Je bent niet naïef Door jou blijf ik positief Heus ik laat best wel vaak een traan Maar glimlach, jij laat deze dan weer overgaan.…

Je hupt van kind naar vrouw, nog té naïef voor onze boze wereld vol hormonen waar mannen steels hun blote zaakje tonen. Je voelt je hulpeloos en blijft passief. Voor jou werkt men nu aan een nieuw begin: hun vieze land, lief, daar hoef je niet in.…

Ik was naïef met wijven. Ik kon niet dansen. Ik was stug. Ik wou opvallen. ----------------------------- uit: 'Gedichten', 1967.…

Er zit waanzin in mijn hoofd Dat komt omdat ik in mijzelf geloof Nee, het is niet naïef Ik denk ieder moment positief Soms is het geestelijk een strijd Dan ben ik mijn eigen lichaam even kwijt Omdat, deze dan staakt En de pijn mij teveel raakt Waanzin nee, dat is niet het goede woord Ik ben ik, de enige in mijn soort.…

Ik had de tijd niet in de gaten Keek er domweg niet naar om Kon er moeilijk over praten Hield me vaak naïef en dom Geen seconde nagedacht Dat ik tijd zo vaak ontweek Nimmer had ik dit verwacht Dat mijn leven toch verstreek Ik had de tijd niet in de gaten Nooit expres, gewoon spontaan Het idee ben ik gaan haten Dat ik in tijd op zal gaan…

. ---------------------------------------- Zo ‘n klokkenluider is misschien naïef, De misstand die hij meende waar te nemen Brengt nu de longarts zelf in de problemen, Men zette hem acuut op non-actief. Helaas is weer de stelling onderbouwd Dat spreken zilver is en zwijgen goud.…

Hou me vast Laat me binnen Schemer, duisternis De onzekerheid verteerd Valse noten, Slechte muziek Kom dans Naïef, vergeten Laconiek Ik drink Veel, hard Laveloos Mooie wereld…

Ik zou je nog eenmaal willen beminnen, omarmen, je laten gaan Ik zou je nog veelmalen willen liefhebben, schuldloos naïef mijn eeuwig lief…

waarom, oh,waarom is een mens zo naïef en een betweter en een dier toch zo veel beter. waarom, is zo'n typisch antwoord op waarom daarom.…

Een soap, debiliserend, zeer naïef En dus geschikt voor kinderen van zes. Maar ondanks dat een groot tv-succes, Blijkbaar neemt men stompzinnigheid voor lief. Maar ziet...men gaat vooruit met grote stappen, Nu kan een kind van twáálf het zelfs behappen!…

letters kromden zich om te kunnen raken geen wit, geen fractie werd onberoerd gelaten zinnen werden verzacht om geloof hard te maken compassie ontfutseld uit goedgelovigheid versluierde regels waaierden vol aantrekkingskracht richting naïef opengesperde ogen die alles wilden geloven wat de harde waarheid ook maar enigszins zou kunnen…

Beperkte geest Vol eigen trots IJdel in woorden Je maakt dat ik kots Simpele ziel Koppig en leeg Je verdiend zoveel minder Dan dat wat je kreeg Ik verwerp het respect En minacht jouw zijn En geef je terug De ruzie en pijn Je noemt mij naïef Dat mag je annexeren Dat was ik ook zeker Door jou te respecteren…

Ik doe geduldig Maar dat ben ik niet Romantisch Naïef Onzeker Lief Dat is wat ik ben Wanneer ik mijn hart verlies Mijn hart ligt nu bij jou Beloof je er voor te zorgen? Tot ik je weer zie Misschien tot morgen? Ik schenk nog eens in Heeft dit wel zin?…

jij zocht ik zag ik kwam jij keek wij keken we kletsten we kwetterden tetterden kusten we wilden we deden waren zo gretig zo dwingend zo naïef zo onwetend zo veel zo vlug te onbewust te onmachtig te gewond te bevechtend te weinig tevreden waren wij dat? wie was jij? waar was ik?…

De tandarts heeft de vrije hand gekregen, Die Edith Schippers is best wel naïef. Want plots is het gemiddelde tarief Met een procent of negen flink gestegen. “Ons medici gaan prat op goede zeden: Er wordt hier nooit in eigen vlees gesneden.”…

Geduld mijn goede vriend Laat mij u ter zijde staan Uw geliefde die u verdiend Zal ik beminnen voortaan Zo u mij blind vertrouwde Naïef het konkelen liet begaan Leidde ik haar naar het altaar Troonde haar ver bij u vandaan Maar nu ik haar mag bestijgen Frigide lui fatterig als zij is Had ik beter kunnen zwijgen U kunt haar met alle…

toe, laat me nog maar even argeloos dit liedje van verlangen zingen zo onbevangen roekeloos onwetend van bezwaar los van mijn cynisch commentaar naïef en ongekunsteld laat ik de woorden klinken ver van het schampere, gretig en niet zo onaantastbaar nu ik het waag mijn hart opnieuw een kans te geven te zingen voor de liefde opnieuw op…

de afstand is nabij doch in beton gegoten een anti climax heb ik de dodendrank zelf ingegoten of kijk ik mank door ijzige emotie wat was de liefde slank of was het verbeelde negatie de nacht was hel verlicht het etmaal zonk weg in de herhaling de put gegraven met modder gedicht of was ik naief mijn eigen dief, mijn ziel opgelicht met…

Ben u werkelijk zo naïef, meneer? Dat u dat over een ander denkt Vindt u dat nou echt, meneer? Dat u zich zo in de discussie mengt Doet u niet zo hypocriet, meneer Heeft u echt wel goed geluisterd?…

Ik droom de dag vol mooie geuren Draag verlangens door open deuren Ik open mijn hart voel en heb zo lief Koester de liefde zwevend soms naïef Ik bloei en ik groei vang zonnestralen Glinster als zilverlicht wil in warmte dwalen Ik ben zwak en sterk wil krijgen zal geven Een ziel vol emoties vervuld van......leven…

wij hebben samen geschilderd maar meer dan de techniek van eenvoudige streken kon ik jou niet geven jij had gewoon dat heerlijk naïef creatieve in vorm en kleur waarbij verf en kwast de bloemen geurt alleen al je lach lichtte met goud schaduwen uit donker en koud in metamorfose naar vitaal oud rijkdom schitterde in het elan…

intiem waren met de natuur zoals de natuur kan fluisteren zijn nog bij hem in zijn oude hart in gedachten dromen bomen grazen koeien het gras groen fladderen vlinders fleurig fijn alsof alles opnieuw aan lente went tijdens florabloei in de nadagen van zijn inheemse droombeelden toont hij zich niet langer in cynisme er ontwaakt een nieuw naïef…

Het was jouw fluweelzachte schoot zij was ‘t die mij heeft gevangen die geen ontsnappingsmogelijkheid bood ze omklemde mijn verlangen met dat wat leven schenkt of dood Toen uit elkaar gegaan na mij nogmaals te hebben omarmd en ontvangen ging je weg ver bij mij vandaan waarom waarom wat zie ik niet ben ik zo naïef zo dom ik zal eeuwig…

De gloed, het vuur, de warmte, het uur waarop gebeuren moet door eenzaamheid gevoed Gebroken, woest en overstuur werpt hij een grote wolk van vuur Een hoge gil verstomt terstond een vrouw ligt zielloos op de grond Door pijn en woede destructief maar tevens kinderlijk naïef drukt hij zijn neus tegen 't slappe lichaam en zoekt en vindt…

het geloof onvoorwaardelijk in mensen, eerlijkheid de weigering muren te bouwen jezelf ontrouw te zijn doet vaak pijn huil maar verander niet wees trots naïef is alleen jouw schaamte mijn verwijtende verklaring dat van hen niet anders te verwachten valt maakt me bang ook ik ben zo dus kom bij me sla je armen om me heen…

er is altijd weer een nieuwe hartedief, Heerlijk toch zo, jong zijn en naiëf.…