Alle inzendingen over na jaren alleen

Voor hen die voordelig verwijzen wat ze moeten weten Daarbij driemaal verhuizen zonder brand Zich in weelde terugtrekken in een Hollandse kaas Ik ken ze Zonder dat ze me zoeken Ze kunnen zelf(s) niet lachen om hun eigen leugens Ik vind ze Zonder dat ze me zoeken zal ik hun namen noemen Voordelig bewijzen wat ze moesten weten Ze zullen…

waar (n)iemand op wacht mislukte advocaten van het vurige geslacht huichelen zonder toga het vuur in de vagina bij om het even wie verwaandheid pleiten doorzichtig als hun lingerie schaamteloos rechtop kruipen sluipen door de lettergrepen van de eigen naam alles vol schijn te vangen tot de wrong in de tong giftiger dan ratelslangen geilen…

wat ik kan even wachten in het voorbijgaan even stilstaan en even luisteren … Woordverklaring: even (bijwoord) 1. Gedurende korte tijd 2. Een klein eindje 3. Toch 4. Ter aanduiding dat iets weinig moeite kost 5. Liefst (Van Dale) liefst een klein eindje kost weinig moeite toch maar korte tijd ……

over België waar de politiek afstraalt op het publiek ( en omgekeerd ) et pour les Wallons la même chose … tweedracht in Brussel maakt macht aan dezelfde tafel luisteren ze niet naar elkaar en voor de Vlamingen hetzelfde ……

aan de maanstondigen van het misverstand verpleeg je erna je kan bloedrood geen lauwertakken snijden hij vergeet niet snel wat hij wil onthouden kent de loense plannen herleest oude boeken voor de bevestiging in hoofdstukken achterwaarts zijn fantasie is groot genoeg om er gedachten in te verbergen…

als een gebed een smeekbede aan god verdomme heer ik zondig in gedachten en verbaal Ik dwaal wel meer dé-jà vu maar nu ostentatief met opzet haal alsjeblief de geloofspredikers van het internet…

in alle woorden schuchter geschikt zal hij je vinden dagen verglijden onmiskenbaar het hart is te week van maand tot jaar herken dit gevoel vergeet niet te bezinnen weet daarbij ook dat je zal terugkeren nooit onbewust wellicht in een ander gedicht…

zie je het riet rust niet ruist een eigen lied wiegt in de wind zie het buigen recht veren nijgen en kiemt kiemt kiemt het kiemt kiemt kiemt kiemt kiemt kiemt kiemt…

apekool toch wel ik heb moeite met de tussen-n behalve bij siliconenborsten aan elkaar geschreven natuurlijk denk ik dan aan lekkende spellingkwesties nochtans bij de uitspraak leg ik nooit de klem- toon op borsten…

aan de taal getoetst wil ik vandaag (of de dag dat jij het leest) graag werken met het woord aanbenen als je het kunt uitbenen (tot op het bot) is het niet moeilijk om tot een besluit te … (komen) met zoiets komen aandraven is vandaag en morgen (of de dag dat jij het leest) wellicht geestig en leerrijk…

er zit muziek in mijn tuin in moltekens waargenomen ik stem de klem om ondergronds tot rust te komen en daarna voorwaar een drama vanuit het noorden dirigeer ik de woekeraar naar andere oorden…

Voor Fred Bos Na twee chemokuren Lijk je weer de Oude Fred, breed Lachend, trots op Je eigen haar Dat terugkwam na Wat begon als Een ongelijke strijd - Bij je afscheid Van onze school, Op de tijd die Jezelf gekozen Hebt, wissel je Met mij voor niemand Zichtbaar een blik Waarin al je mensenkennis Besloten ligt -…

Die dag komt weer Ik ben alleen het gaat niet weg waar ben je heen een ieder zegt is lang genoeg maar ja voor mij nog steeds te vroeg ik mis je bij alles wat ik doe ik overleef weet soms niet hoe…

De een zit in een hutje op de hei, Een ander in een koestal in de polder, Een derde bij zijn schoonmoeder op zolder, Een vierde vond zelfs onderduik bij mij. En straks is er geen enkel kamerlid Dat nog manhaftig in de kamer zit.…

Ach de jaren `50 Thuis bij pa en moe Op het meeste van het leven rustte nog een taboe De meisjes waren Klokzeepzacht de jongens hadden pit De teevee had maar twee kleuren enkel zwart en wit Dit bracht het voordeel met zich mee dat kinderen al snel wisten wie Sinterklaas was en wie Piet omdat niemand dat nog betwistte Vaak bleef men…

Mijn dagen weken Mijn maanden in jaren Mijn weken vermaanden Mijn jaren van dagen Mijn maanden verjaren Mijn wekende dagen Mijn jaren vermaanden Mijn weken en dagen…

Vroeger was zij mooi, maar de jaren brachten menig plooi. Plots voelde zij twee warme lippen, vluchtig in haar nek, lachend draaide zij zich om, laat dat toch, oude gek. Hij zei niets, maar deed gewoon wat hij moest doen, teder beroerde hij haar lippen met een zachte, warme zoen.…

‘t oudejaar waarin verloren wat zo lief was kwijt geraakt leeft in hoop en wordt herboren als het nieuwe jaar ontwaakt…

helen herfstdagen weer waar bruin langzaam verrot raakt hij het laatste groen al mijmerend nog even aan het was in die dagen dat lachen verboden leek en luiken gesloten werden licht heeft geen gordijnen wanneer een pen lange dagen van de kalender streept en ogen verlegen lachend door het venster naar binnen kijken…

Wij op weg naar altijd nog duizend jaar klaar staan voor elkaar als vrienden als zielschrijvers als lichjes die elkaar verstaan in ieder magisch bos…

En dan gaan we opnieuw in een heel vers jaar weer doen wat we altijd al wilden we denken, we praten, we voelen we doen maar eerst nog van negen naar tien, laten we dat maar eerst doen!…

Het vuur van het Leven zal in ons hart branden Het Licht zullen wij zijn, Jij en ik De stem van dove en het oog van de blinde Het woord van almachtige Liefde zullen wij tussen de ongelovigen onder ons verspreiden…

Over de helft Tja, weer een jaar voorbij, En wat moet je daar nou mee?…

De laatste dagen zijn aangebroken, van een zeer rumoerig jaar, de laatste etmalen zijn ingegaan, van een zeer enerverend jaar, de laatste loodjes zijn ingegaan, van een zeer bewogen jaar, de laatste trekjes van een zuur, lief, ontroerend, triest, emotioneel jaar, waarvan we strakjes zeggen: gooi dat oude jaar snel weg, en begin met…

Ik bind u binnen 't Woord, de Mate en het Getal, dat, binnen 't dansen der cadans éen en verscheiden, dat, binnen 't veren van de ritmen en hun val, mijn vers, o Jaar, wie 't leest en peinzend smaken zal, treurt 't eigen kort bestaan om 't vluchten der getijden, van 't eeuwig schoon, u, Jaar, geleend, zijn ziel verblijde.…

Eén jaar van je leven zo snel voorbij helemaal geleefd teleurgesteld, bedroefd of blij Soms is een jaar een ramp er gebeuren nare zaken je moet het aanvaarden ook al kan het je nog zo raken Het zit ook wel eens mee daar moet je wel van uit gaan de mooie dingen van het leven geven kracht aan ons bestaan Elk jaar nieuwe kansen maar…

Mensen een jaartje of wat ouder zijn mensen op hun " oude dag". Toch vreemd omdat elke keer opnieuw de dag weer jong beginnen mag!…

Als een vlinder Broos en kwetsbaar Vloog je zoekend rond Tot je Met een laatste vleugelslag Eindelijk je vrijheid vond…

Ik heb u eens ontmoet, een lang vervlogen dag t is jaren her, de plaats ben ik vergeten t was eerst en enig keer dat ik u zag U was bekend, ik had het moeten weten U las wat voor, het waren vast sonnetten De verzen zaten strak gebeeldhouwd in t corset Van rijm en ritme volgens oude wetten Maar ach een kniesoor, die daar nu nog steeds op let…

Het vagevuur, waarin wij groeien moeten, is ons aardse paradijs. Ons lieve leven. De hel, daar branden verdoemden. Verdoemd is geen mens. Verdom ons niet. Het hemels paradijs, daar schijnen heiligen te wonen. Wij zijn daarvoor veel te goed. Ons vagevuur is middelmatigheid. Is waar we leren moeten, wat liefde is. Wat kwaad. Wat goed…