Netgedichten

netgedicht (nr. 28.254):

Na jaren

helen herfstdagen weer
waar bruin langzaam verrot
raakt hij het laatste groen
al mijmerend nog even aan

het was in die dagen dat
lachen verboden leek en
luiken gesloten werden

licht heeft geen gordijnen
wanneer een pen lange dagen
van de kalender streept
en ogen verlegen lachend door
het venster naar binnen kijken