Alle inzendingen over nadagen

Dán ogen lichtgrijzig spelen, open, waarin de vele doorschijn-licht gedachten vervelen zich - de ganse goudgele lichtlichte lente-nádag - terwijl de winden verspelen heel vér verre windkrakelen zoetzomerig in een lach.…

De jongen van stavast in nadagen der lusten door de natuur in de steek gelaten hangt lui te rusten De arts trekt aan ‘t ding dat rekt als ‘n elastiekje laat hem weer schieten ‘t is de leeftijd, zegt hij zo’n falend ventieltje Ik leg ‘t ding op de balie bij de fietsenmaker die zich erom vermaakt ‘n oud model, grijnst hij wordt…

. - Mijn God, wat is het leven goed, Hoe zuiver staat over de landen, waarin 't aangolvende geluid der vesperklok met volle handen geworpen wordt, de nadag uit. De schemer valt, de wolken gloeien... Onder de wijde hemel ligt, met hare vormen die vervloeien, de wereld als één vergezicht.…

ik leef in de nadagen, dagen erna na wat dan zijn dat laatste uren avondrood van kleur grafsteenzwart van geur soms kan je dat niemand vragen immers zovelen zie ik nu pas in zichzelf turen zal het zijn voor even met pappenheimers omgeven of plant ik nieuwe stekken zeker ik ben bedreven in overleven maar is mijn aarde vruchtbaar…

Ze weten allemaal waar ik mee bezig ben en vinden het niks: de tijd dat de postbode de arme burger achternazat, de tijd dat de goede postbode symbool stond voor de dood, hebben we toegestaan te transformeren tot de nadagen van een hippe planeet. Ik hoef mijzelf niet meer te dwingen een gezicht op te zetten om naar buiten te gaan.…

Zoals het leven in al haar facetten voorbijgaat, mijn haren worden grijs tot wanneer ik word gesluierd in een koude wintermist Maar, beste lezer, laten wij eerst de lof zingen van deze nadagen vol vruchten Klanken van mijmeringen en overpeinzingen maar ook nieuwe uitdagingen en groei.…

Ik neem nog even tijd om te luisteren naar fijne vogelgeluiden, vrolijk vlindergefladder of de bladeren fluisterend en ruisend in de nadagen van deze mooie zomer; een stilte nabij Alles bij elkaar genomen heeft deze natuur sporen nagelaten in mij; zomaar mijn hart geraakt.…

Zoals het leven in al haar facetten voorbijgaat, mijn haren worden grijs tot wanneer ik word gesluierd in een koude wintermist Maar, beste lezer, laten wij eerst de lof zingen van deze vruchtbare nadagen Klanken van mijmeringen en overpeinzingen echter ook nieuwe uitdagingen en groei.…

Ze leken herten waarop men mocht jagen ook in die nadagen door waanbeelden die men in ogen, oren en mond uitdroegen. En al lieten anderen de dagen niet slinken in rouw en verdriet de ware beelden zag de wereld ten tijden van dit drama niet. Zelfs de dromers zwegen, ze droegen vliezen voor hun ogen.…

Bleef zij trouw aan eigen stee En de rustplaats van Pake In die aarde die Pake zo liefhad Waar hij werkte op het land Waar hij de vrede vond Rustte hij nu in de aarde En Beppe weet dat Pake Aan de overzijde op haar wacht Waar Pake in het leven mee was verbonden Gaat door tot ver over de horizon Beppe dankt Freyja voor de nadagen…