In de herfstjaren van mijn leven

Hoe ik het pad van het leven bewandel waarin de
dagen bruin verlicht worden door het strogeel van de zon
terwijl mijn bloed de kleur van de rode bladeren zal aannemen
Ik raak van de weg en beland in het laatste kwartaal, de tijd tikt door.

Wanhopig en machteloos probeer ik aan een tak te
hangen waarop de vele fijne herinneringen van goede en
minder goede momenten nog even schitteren in het wit licht, stuk
voor stuk zorgen zij voor rillingen die zich laten meestromen met de wind.

Ik houd van al die goudbruine schakeringen die heimwee
en nostalgie uitstralen zodat mijn breekbare warm wordt gehouden
Het is de herfst die in het lichaam is ingedrongen, mijn eigen tuintje waarin
haar natuur metamorfose ondergaat van vroege morgen tot late avond, vorst nabij.

Zoals het leven in al haar facetten voorbijgaat, mijn haren
worden grijs tot wanneer ik word gesluierd in een koude wintermist
Maar, beste lezer, laten wij eerst de lof zingen van deze nadagen vol vruchten
Klanken van mijmeringen en overpeinzingen maar ook nieuwe uitdagingen en groei.

Zie ook: http://catherineboone.blogspot.com

Schrijver: CB, 6 november 2021

catherine.boone1outlook.com

Biografie van deze schrijver

Leven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 127