Alle inzendingen over nasmaak

De zoete voorsmaak van het begin, was weg en de bittere nasmaak bleef bijten op haar tong. De woorden van vroeger, waren nog alleen stille klanken. Haar lichaam en haar ziel waren nog één, maar haar hart klopte wanhopig en onophoudelijk, van vrees en pijn. Laat het ophouden, zodat ze weer vrolijk kan zijn!…

Ik die de nasmaak van loslippigheid geproefd heb, en zij is te jong en praat mijn mond voorbij en bijt als peper op mijn tong; ik die de vreemde kriebel van het woord gevoeld heb als het witte blad en zit te schrijven als vermoord ik het, al dat wit zat; ik die de ren van kippen zonder kop gezien heb, en hoe oud was ik die de…

geschoven kunnen slechte smaak niet verhelen de grote pot kan het niet gaar stoven proberen ingrediënten aan te passen lichte kost zonder zwaar te vallen op de maag waar zij wellicht vergassen de spijsvertering totaal vergallen blijft er over, lichte natuurlijke kost voor iedereen eetbaar met smaak nadien de mond spoelt en tanden flost geen nasmaak…

De beenhouwer maakt een hansworst draait je geweten door de gehaktmolen met een kruidenmix van spijkers en liters vet om in gaar te koken De bestanddelen zijn onbetrouwbaar en dragen een zoute nasmaak van teveel deprecierende zelfstrijd en te weinig opbouwende aanspraak Je voelt je een nietsnut, overbodig op de wereld maakt gehakt van…

Koren spiegelt zich brandend in de junizon zaad knettert metaalachtig tegen omgewoelde grond grijsblauw zwelt de rivier zou dit alles zomer zijn klepperend geluid van kinderen aan gindse straat of zou het ophouden voorbij glijden langs de vroege ochtend zou dit alles zomer zijn of is het de nasmaak van troebele zaken diepe droom…

Geef ze nu maar, zei ze vaak geef ze maar bij het leven af Wat heb ik aan de nasmaak van de bloemen op mijn graf Kom nu maar, sprak zij ook kom maar tijdens mijn leven Wacht nu niet tot na de rook mij wat gezelschap te geven Zeg ze nu maar, klonk ’t stil zeg nu maar die lieve dingen Laat elkeen weten wat ik wil niet als ze om ‘t graf…

Zoals ik het drink , zoals ik adem, later proef ik de nasmaak wat ik geschreven moet hebben. In een vlaag van bewustzijn valt de keuze in een vat vol tekens die de stilte verbreiden, keren in een woordspeling tot zichzelf terug in de afdronk van de taal. “ In elke taal ligt de beproeving van haar betekenis ” Pama…

de taal der gedachten is slechts leesbaar voor hen die de striemen kunnen delen die van binnen diepe doch op maat gesneden plooien heeft achtergelaten bijtijds wanneer een zoete nevel plaats maakt voor de bittere nasmaak waarin flarden van het gekerm de wind over een ijzige vlakte laat waaien mis ik de luwte waarin zich fantastische…

voorzichtig knabbelen wij de randjes bij van de grote maatschappelijke taart over smaak valt niet te twisten maar de brokjes die wij op weten te vissen smaken voortreffelijk in de nasmaak zit een passionele gloed die ons culinair stukjes paradijs beloven van hemelse hoogte wij zijn even gestopt kijken elkaar diep in de ogen…

geschapen En eventjes had ik erin geloofd Ik heb een poos de moed erin gehouden (Er zijn wel twintig biertjes doorgegaan) Maar nu is alles verder bij het oude De fan kan gaan, hij heeft zijn plicht gedaan Ik haal de vaantjes morgen uit de bomen Nu hang ik futloos nog een dagje rond Dan zal ik gaan zoals ik ben gekomen Maar met een wrange nasmaak…

In de greep van de de morgenstond bijt het bos op het bitter van de mossen met de nasmaak van de nacht nog in volle mond vloeit de dauw uit gesloten ogen In het voetspoor van z’n uniformiteit, schuurt het eerste licht langs de hoogste takken, strekken schaduwen zich tot levende sculpturen, gekerfd in de magere schors van de vluchtige…

confort A Die route de Gap en de Grand Garage van A.Saviard Centre Ville waar je destijds terecht kon voor een Peugeot of Simca de snel vervagende schildering op de oude muur in Pontaix maakt weemoed in mij los met het glas pastis op het terras aan de overzijde van de rivier tracht ik de brok in mijn keel weg te drinken doch de nasmaak…

de wijn was zuurder dan de druiven oogden in hun glans de schrale grond gaf hen geen kans te zoeten in de zon koude nachten zetten zwaar bevochten sappen niet in suikers om groene bladeren tierden weinig zomer, het scherpe vocht ontwaakte zelfs de dromer maar in de nasmaak proefde je de strijd der elementen het donkerrood…

jij hebt alles in de hand de toverbal die kleurt en een zuurstok die naar kersen geurt jouw woorden proeven zoet met in de nasmaak fruit van een schitterende mediterrane struik waar zout en zoethout de smaken domineren mag ik van jou echt alles tot groot genoegen uitproberen weer zijn de magische kleuren terug van weggeweest…

Regendruppels kennen we, schaduwen van wolken, die door het leven schuiven verrijkt konfijtte vruchten die en worden gegeten met of zonder bij – of nasmaak steekt de vingers uit de mauwen vult het bitter de dorst tot aan de lust brengt het vuur tot aan de schenen voedt de kleuren die zijn ontloken voor elke onbezwaarde bloem zijn…

Oh, zoete liefde, zij verwachten een bittere nasmaak als bij een onrijpe vrucht. Door mij geplukt voor gevallen. Oh, zoete liefde, zij weten niet dat jij al gevallen bent, waar je geboren bent. Ik heb je van de grond geraapt en geproefd. Oh, zoete liefde, namen de mensen maar de moeite, dan zouden zij, ook mij begrijpen.…

Woorden lijken moeiteloos te vallen, teksten van het hart als ik ze drink, ze te ademen, te proeven als ik ze geschreven heb, zoals ze te begrijpen zijn, zinnen in een begrip als nasmaak van een taal, achteraf gelezen waarin een bittere bijsmaak niet te ontkennen valt, maakt de ziel van de wereld wijder, verblijdt hét drinken uit…

je fonkelde als vuur in glazen vol met dromen de druiven rijpten zuur maar uit het bocht dat zijn herinneringen gistten fermenteerde liefde puur troebelheid vermistte de verspilde jaren zon op dronk nasmaak van de eikenhouten fusten herkenbaar aan de fles werd je geschonken aan de tong je was nog jong door onbedaren het etiket gaf…

een zwaai ogen en een lach vingers die nog reiken aan wat eens was de hoek om dan uit zicht in leegte die altijd gevuld werd door jouw blik er kaatst geen spanning meer in het opgeloste perspectief de nasmaak is niet lief nog voordat grieven zich manifesteren in de uitleg van het gebeuren wil ik niet gaan treuren maar mijn…

Met de nasmaak van rode wijn en gedroomde herinnering omarm ik haar tegen mij aan met uitzicht voor een nieuw begin.…

rijpen in de hete zon ik wist je achter het centraal massief de kale bergen na de imposante bariérre leveren nu eindelijk de beste Corbiére jij weet van overleven de kale rots kon jou de kalk geven die je nodig had de scherpte van karaktervast en alcohol die daarvoor nodig was het tikkeltje venijn dat oprispt in de nasmaak…

Men zegt zoveel zomaar een apart deeltje tel maar af klaar voor de start af staar naar het licht wat eigenlijk niet bestaat en vraag u zelf eens af klaar voor de start straf punten nooit is dit leven echt geweest ik ben en blijf nooit niet hier geweest gefeest met een nasmaak van de haat het gepraat over dit lijden kwaad raad eens…

Ik hoor de echo van het dodenlied het is mijn antwoord op jouw zwijgen een omweg via de muziek die toetert naar de wolken er groeit een dorp rond jouw onschuld een kerk dicht bij jouw hart er staan koeien in de weide ik proef de nasmaak van een levenslied in iedere liter bier en in iedere druppel regen rond jouw onschuld zwemmen zwanen…

De druk van mijn bestaan gebonden in een traan Het stromen van gevoel langs mijn wang De getergde ziel klinkt door in mijn gezang De harde val kwam nadat ik er heb gestaan De zwarte pagina is gewoonweg om te slaan Woede lost op in het gepeupel en gedrang Wijn voelt zo zoet, maar de nasmaak wrang Elk stukje van mijn bestaan vergaat met…

een druk gesprek hun comfortabelheid ligt in jouw reiken omdat de woorden in hun ogen eigen waarheid blijken het zijn geen marionetten je wilt hun zinnen niet naar jouw hand zetten omdat je eindeloos eerlijk bent het eigen van de ander steeds erkent begrip hebt voor hun reden en hun toekomst ziet in heden toch is de nasmaak…

zacht is de nasmaak van het eikenhouten vat waaraan zij zich rijpte tot rond in fles gebotteld als de zon aan de horizon is de atmosfeer gloeiende waar brandend haar beleving zich in mijn gorgel welt ik proef de ochtendmist die als sluiers geslagen de schotse hooglanden als haar wieg openbaart soepel walst zij de weg via de nippende…

Verontwaardiging sliep daar waar eens verzadiging zich schaarde in een veld versteende bomen zat gevoerd - meer dan voldaan Zonder te weten hoe de geur het huis van kastelozen scheurde en de nasmaak van de honger naakt de machtelozen kleurde hoe vernederd de vernederden hun droom zagen vergaan tezamen met de rechtelozen die hun lege handen…

De zoete voorsmaak van het begin, is weg en de bittere nasmaak, blijft bijten op de tong. De woorden van vroeger, zijn nog alleen stille klanken. Het lichaam en de ziel zijn nog één, maar het hart klopt onophoudelijk, van vrees en pijn. Laat het ophouden, zodat wij weer vrolijk kunnen zijn.…

Maandag met een nieuwe moed Aan het werk getogen; Nasmaak van het Zondagsfeest, Ach! zo ras vervlogen. Dinsdag weer voor goed op gang, Rekenen, lezen, schrijven; 't Is op school een hele toer Nummer een te blijven. Woensdag, zie, een halve week Is zo waar verstreken, Werk je goed - ze vliegen om, Uren, dagen, weken.…

anders voorgedaan De vriendschap welke je samen dacht te delen Heeft blijkbaar in het teken van schijn bestaan Sommige mensen zijn vreselijk egocentrisch Kijken niet meer verder dan hun eigen geluk Blind voor de warmte die je hen hebt gegeven Maken zich over jouw gevoel niet meer druk Sommige mensen vallen flink door de mand De pijnlijke nasmaak…