Netgedichten

netgedicht (nr. 48.333):

Dorpse vriend

Ik hoor de echo van het dodenlied
het is mijn antwoord op jouw zwijgen
een omweg via de muziek
die toetert naar de wolken

er groeit een dorp
rond jouw onschuld
een kerk dicht bij jouw hart
er staan koeien in de weide

ik proef de nasmaak van een levenslied
in iedere liter bier en in iedere druppel regen
rond jouw onschuld
zwemmen zwanen op rivieren

ik mijmer hier, jij danst daar
omdat jij nooit wilt blijven
denk ik schuldiger
dan andere mensen

er speelt een fanfare
rond jouw onschuld
in een danszaal bij jouw longen
er schoppen paarden tegen muren.