1932 resultaten.
In bad
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 120 Het is hier nat
want Cyrieltje zit in bad
Het water druppelt op de grond
en ’t schuim vliegt helemaal in het rond
Mama zegt: kijk toch eens aan
wat heb je nu toch weer gedaan
Al dat pets en pats gespetter
maakt de badkamer niet netter
Laat je bootje rustig varen
met je eendje, op de baren
Jij bent een echte deugniet
Maar Cyrieltje…
ondertussen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 105 onder dik ijs heerst geen wind
geen geur. geen kleur. enkel
uitgevaagd pallet van pastel
als herinnerd. hoe er vissen zijn
traag zwijmelen als verstild. ze
doorzichtig zijn als nat papier en
water haast vaste vloeistof is
geworden. planten hun adem
stokken. hoe de lucht tussen ons
bevroor en ook de woorden tussen
onze monden.…
Herstwandeling
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 44 En nat geworden haren beplakken
je wangen. Ik verlang naar kussen,
onder een geheel van bomen met
rood, geel en bruin geworden bladeren,
onrustig wachtend op dartelende wind
om verlost vrij weg te mogen zweven
naar een reeds bezaaide ondergrond
voorzien van een mild verend mos,
te vochtig voor een liggend verblijf.…
Dichtdruppel
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 738 Een druppel valt uit mijn linkeroog
Met veel kabaal op het laatste woord
De inkt was droog, is nu weer nat
Nog nooit zoveel verdriet gehad
De letters verwateren, worden één
Het sentiment smelt tot een blauwe vlek
Het papier wordt zacht, een gat, een lek
Het laatste woord verdwijnt, verdween
Het zielige einde van dit rijmsel
Is geblust,…
Kleine ode aan de grote Turkse vrouw
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 3.265 Ze stapte van haar roze fiets:
de grote Turkse vrouw met hoofddoek wenkte:
‘Hier, maak je lippen maar nat.’
Ik begreep er niets van, maar geloofde alles.…
Sinterklaas
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 3.691 Pakpapier of geur van speculaas
natte sneeuw en ’t vroege duister
Op dak of hier, overal was pieterbaas
Dus wees braaf, zei Moe, en luister
Oh, onbezorgde tijd van sfeer
We plukten bloemen van de ramen
en vroeg daalden wij de trappen neer
Naar gevulde schoenen voor ons samen
Mijn God, wat mis ik de kolenhaard
Kapoentje zingen op moeders…
de maatschappij dat ben jij
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 580 Ik zet mezelf aan de kant
En ruim de spullen uit de weg
Ik doe een stap richting 't zand
En wacht tot ik iets zeg
Achter mij staan de bloemen
En voor mij ligt het pad
Bijen hoor ik zoemen
Regen maakt ons nat
Vogels kunnen zweven
Maar ook zij leveren kracht
Mensen kunnen leven
Mensen hebben macht
Maak jezelf nu van kant
En zet je blote…
De warmte in mijn lichaam
hartenkreet
2.0 met 20 stemmen 3.747 als ik aan hem denk
vingers traag over mijn lijf
spannende gedachten passeren
zijn rug spieren sterk strak sensationeel
een borstkast breed glimmend
met twee mooie harde tepels
benen keihard, behaard en mega atletisch
zijn gelid stijf hard en uitnodigend
ogen die stralend, ondeugend kijken
naar mij zodat ik smeltend
mijn onderbroekje nat…
Kaalslag
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 599 Dampend valt er groene regen op zijn pad
en kleurt zijn aarde vruchtbaar nat.…
Tijdschrift
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 444 Bij de eerste druk al waardeloos papier
Met als doelstelling een enkeltje vertier
Dozen vol vermalen tot een natte pulp
De beschreven bladen zakken in hun schulp
Tegenwoordig moet het kortweg digitaal
Populaire stukjes worden marginaal
Met een entertje gewoon te niet te doen
Onze tijd wordt nooit een eindeloos seizoen
Oudere verhalen blijven…
Heimwee 6 maart 2004
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 795 het gaat nu over ons gemis
daar scheen de zon en hier
verschijnt de grijze mist
een nevel die me koud bedekt
de haren nat, glimmende huid
ik hoor hoe je stem verlegen
aarzelend klinkt, me roept
met een zachte, tedere lach
ik hou mijn handen op mijn oren
verdikke ik wil je niet meer horen
vanmorgen toen ik van Waasland
vertrok om boven…
Jij...
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 4.219 lief en zacht als je was
en tegelijk als vuur
zo oplaaiend en heet
Bent als een bij die in een bloem kruipt
beetje terughoudend, maar toch niet bang
Maakte mij als de zee, gevende en nemende
met een paar vloedgolven tussendoor
Streelde me als de wind
Dit, bewaar ik als herinnering daaraan
lief, warm, teder en hartstochtelijk
Daarna waren we nat…
Denk ook ik
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.791 denk ook ik
net als jij na
zo gek nog niet
dat over en weer missen
van dat evenwicht
zal ik zwichten,
voorop gesproken
vrij uit gaan
hoofdzaken
thuis laten
gewoon wat zijn
wad lopen
tussen meeuwen
met gele snavels
samen gloeien
die ene sigaret
delen
natte wangen rauw
van kou drogen
met jouw haren
herfstdraden…
Donkere dagen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.033 waarom verdwaal ik deze dagen
in de duisternis voorafgaand aan
het feest van het licht de blijheid
is afstandelijker dan ooit vragen
tooien zich met scherpe mespunten
het gevoel komt uit de diepvriezer
laagste stand of werpt de dooi
zijn schaduw al zodanig vooruit
dat ik nu reeds natte voeten krijg
de tranen zich ras voorzien van
ongekende…
Verkouden
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 1.195 Bacteriën gieren door de lucht
Iedereen piept, iedereen zucht
In alle hoekjes en in alle kiertjes
Zwerven natte snotpapiertjes
Uit neuzen lopen hele stromen
Het lijkt nooit meer goed te komen
Collega’s ogen moe en dorstig
Men roept kuchend: ‘k ben zo borstig
Doktoren staan hier machteloos
Wc-papier gaat niet per rol, maar doos
Het is voorwaar…
AFSCHEID
gedicht
3.0 met 124 stemmen 79.607 .
-------------------------------------------------
uit: 'De geur van natte meisjesharen', 1987.…
te sterven
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 275 honderd en vier
één meer dan voorheen
en hij voelt het
aan zijn stroeve knoken
het wordt niet meer beter
zijn verschrompeld verhaal
behoeft een menselijk einde
hij weet het zeker
na elke natte nacht
op zoek naar zijn waardigheid
geen tranen meer
dit lijf is uitgeperst
de lucht die hij verbruikt
is gestolen omdat hij moet
wetenschap…
waar ooit liefde was
gedicht
2.0 met 490 stemmen 52.908 groen was het gras
bruine vlekken van bladeren
rond de poten
't deerde niet
dat de wind speelde
blad'ren zijn speelwaar
de ezel stond stram
diep
in het groen van het gras
bruine vlekken van bladeren
hij keek
rond en nam zijn kwast
geen pennestreek
een schildersstreek
de liefde in zijn hart
vanuit elke hoek
vloeide op het doek
nat…
Naïviteit
hartenkreet
5.0 met 6 stemmen 667 Op de academie voor wetenschappen
legde Darwin, ontdekker van de evolutie
uit, dat de mens afstamt van apen
Mens en aap hebben dezelfde historie
leven stamt af van de oercel in natte aarde
kleiner en simpeler dan een bacterie
De chimpansee is onze neef, onze naaste
volgens Darwin heeft dat er altijd ingezeten
terwijl hij naar z'n collega's…
Je verdween
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 997 Nee ik zal je nooit laten gaan
Diep in mij zal je voort bestaan
Ik zag je natte traan, ik voelde je om mij heen
Zachtjes wou ik je hand pakken en kussen
Maar je verdween..…
warmte van de zon...
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 532 We zijn weer op weg naar donkere natte dagen,
verplicht een trui en een jas gaan dragen.
Maar het heeft ook wel wat, onze jaargetijden,
altijd warm weer kan mij ook niet verblijden.
Dus we gaan niet treuren...
maar genieten van de herfstkleuren.
Op weg naar de warmste maand van het jaar,
want in december is iedereen wat liever voor elkaar!…
lieve lust
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 996 hoe droog kan de zon
op zondagmorgen vroeg
onder cv-loze omstandigheden
één-en-twintig oktober
in huizen schijnen
zojuist nog vóór de marathon
twee hoog pal tegenover
zag ik een paar vief was
partijtje wit eerste klas
door-en-door-nat binnen hangen
hoog aan gespannen lijnen
overdwars recht aan stangen
dat wil zeggen hij droeg
zij…
Als je ogen donkeren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 117 ook in je donkere kant
glinstert warm
in weerkaatsing
van het hemels licht
de jongste schepping
straalt op je al
paradijselijk gezicht
maar als je ogen
donkeren in het
aanschijn van de hel
rommelt donder
flits de bliksem snel
en schuilen wij in eigen vel
later kiert opklarend
je eerste blik weer licht
uit een van tranen nat…
Intens verlangen
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 2.135 Bij het aanschouwen van de bos rozen
Sprak zij slechts dank zonder blozen
Verafschuwde die altijd liefdevolle blik
Vanzelfsprekend zo bovenop veel te dik
Hunkerend naar dat brute die vent in hem
Niet dat softe vragend met omfloerste stem
Nee, haar wil overweldigen dwingt te bukken
Haar kleren nat kussend van het lijf te rukken
En onder…
een liefdeslied
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.127 jij zweet mijn lief
in ‘t licht van jonge morgen
die nu al zomerheet
ademt op ronde tafel
in de keuken gaan
zonnevlekken wandelen
jij proeft plots zoutig
nat je huid en haar
en in jouw lenden
stroomt mijn lid
en ‘k wacht tot in de avond ik mij weer
verzamel onze leden, streel
het vel en alle haartjes
zachtbloeiend onder
diep liggende…
Duizenden regendruppels
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.116 De mist is over
en de regen is gekomen
Ik ben op de vlucht
voor de grote regendrup
en echt niet bang om te schuilen,
een nat gezicht, lijkt net of ik sta te huilen
Nu het ontwijken van duizenden vraagzinnen
want nog meer schuilenden willen een gesprek beginnen
Om die duizenden regendruppels terug te verzinnen
thuis aangekomen eerst…
FANTASEREN
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 809 Doezelen
zachtjes in slaap
met natte lippen
gedroogd door de wind
ze prevelen
lieve gebedswoordjes
"Stiller dan de wind"…
De Labbekak
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 1.163 Het krioelde en het wemelde
van dwaze dorstelingen
die -gezeten aan de toog
hun onkruid schoten in het nat
waar ze gestrekt en scheef gebekt
hun smart aan lappenlaarzen hingen
en genoten van de labbekak
die dronken iets vergat
Ze hadden voor de maan gedanst
in grote lanterfantenkringen
want ze bleven zonderlingen
die hun lol hadden gehad…
Parende paren
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 3.862 Dwingend dringend zijn haar bekken
verkrampte benen die verwurgen trekken
Zweet tussen geplette borsten waarop ik steun
half geopende natte lippen smoren mijn gekreun
Gelijk in het ritme van de Bolero
Parende ongeremd tijdloos geil ineen
Zweet laat zilte druppels druipen
Langs billen borsten de beslagen ruiten
Emotieloos koud klinkt haar…
Rebel tegen de natuur
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 443 Zoals ‘t leven, gevoed door
zonlicht zich eonen geleden
uit natte lauwe aarde wrikte
zo ontworstelt de mens zich -
aan de natuur en leidt zijn
eigen evolutie; de nieuwe
mens repareert genen, die de
bron zijn van erfelijke ziektes.…