Alle inzendingen over nieuw leven

zonder jou En trots op mezelf zijn Kan de tijd mij het leren Hoe het leven zal verlopen Kan ik het nog proberen Om op een nieuwe liefde te hopen Kan iemand mij zeggen Waar begint die nieuwe lijn Kan God mij vertellen Of ik ooit nog gelukkig zal zijn…

kan ik je eindelijk loslaten zonder wroeging, zonder pijn kan ië leven zonder jou en trots op mezelf zijn. kan de tijd mij het leren hoe het leven zal verlopen kan ik het nog proberen om op een nieuwe liefde te hopen, kan iemand mij vertellen waar begint die nieuwe lijn? kan God mij vertellen of ik ooit nog gelukkig zal zijn.…

In de duisternis van het leven Wil ik me niet langer begeven Terug naar het licht Opnieuw een lach op mijn gezicht We zijn elkaar definitief kwijtgeraakt Dat heeft mij tot een ander mens gemaakt Na veel pijn, verdriet en eenzaamheid Begint mijn leven opnieuw... een nieuwe tijd Mij wacht een onbekende levensweg Zonder jouw navigatie en uitleg…

Uit de eikenstomp ontspruit nieuw en teer leven: een berkenboompje. De kastanje valt... Zal hij wintervoorraad zijn of een nieuwe boom?…

het leven op je af komen heb lief, bewonder en geniet meer dan dit leven heb je niet…

Van hart naar longen trekt het bloed nieuw zuurstof aan. Vanuit de boezems klept het leven ook kamerrijk een nieuwe richting aan. Een omloop van bloed zo hartgrondig gestuwd; houdt een gevoel in leven dat nimmer luwt. Het voedt de liefde voor een paar zomerlippen. Een winterverlangen dat niet mag ontglippen.…

hele leven Een gat van binnen en haar empathie Was groot, maar woonde haar volledig uit Het troostte dat de dood het dicht zou weven Ze wilde zelf niet meer in therapie Geen nieuwe lente noch een nieuw geluid…

Geen mens wil ik kwijt Geen mens moet er weg, Liever kom je bij mij, Daar kun je terecht, Ik help je met alles, En alles komt goed, Niet weg uit mijn leven, maar nieuwe moed,…

zuig het kwaad uit nieuwe wonden waarmee wij zwichtend in het leven stonden om te zoeken naar een klinkend rijm in de vaste kaders van het zwelgend zijn…

Ik lag op de deurmat De hele morgen Ik lag op de deurmat Onder de brievenbus Ik ben geestelijk gebroken Mijn leven is stuk Hij is niet gekomen De nieuwe Donald Duck.…

Raakt door nevels heen Jouw hemelse tranen Er beginnen weer nieuwe, zachte dagen…

Als je bij me bent is er een nieuwe taal geen potpourri van eindeloze zinnen die het leven laten in een koud verhaal en niets, noch woorden die beginnen zodat we een nieuw jargon ontginnen tot het ultieme Bargoens met onze praal ons eigen idioom, de allerheiligste graal die in stilte aan kostbaarheid zal winnen nu het alfabet in ons verdrinkt…

zou ik graag de lucht vullen met frisse hoopvolle kleuren waarin ik oprechte liefde kan vinden mijn verlangens zijn echter onbereikbaar dus probeer ik met eigen wijsheid nieuwe positieve gedachten te scheppen…

De aarde loopt met rasse schreden schudt ontzet het hoofd veegt haar voeten af aan de hemel niet meer zo wit niet meer zo blauw dan duikt ze als een kind zo blij aan mijn voeten ze is van mij…

Een nieuw jaar kan je beginnen, met je mooiste kleren aan, dat is wel erg gezellig, maar je hebt er niet veel aan. Een nieuw jaar kan je beginnen, met een grote zak vol goud, maar dat heeft weinig waarde, als niemand van je houdt. Een nieuw jaar kan je beginnen, met een lekker glaasje wijn, maar als dat op is, wat dan nog?…

In mijn leven was nooit meer plaats voor geluk Nadat ik jou verliet was ‘t alsof alle gevoel verdween Mijn hart was gebroken het was helemaal stuk Tot de dag dat je opnieuw in mijn leven verscheen Vele lange jaren zijn inmiddels verstreken En ik heb nooit meer de moed gehad om te dromen Nooit heb ik meer met dezelfde ogen gekeken Als naar jou…

Waar de nacht en dag afscheid namen, een nieuwe dag keert weer. En de zon doorbreekt de wolken, smelt het witbevroren gras, condens verdwijnt van de ramen, en wordt weer doorzichtig glas.…

In de herfst van vorig jaar heeft hij zijn vrouw verloren in de bloei van z'n leven werd hij weduwnaar.…

Bladerend door een vergeelde krant Strelen mijn vingers de vloeken Nee, met geen lijk voel ik me verwant Koppen die van ramp en nood kermen Altijd trager, vager dringt het door Hoe wij ons gelaten afschermen ‘Na mij de zondvloed’ ‘Het zal mijn tijd wel duren’ Als een makke zucht in koor Het tandwiel draait verder De planeet heeft zo haar…

doe weg verbrandt verwrongen takken verzuurde naalden hinderlijke steken in de rug tot asflarden verleden tijd vergetelheid o denneboom... verknal verdrink verdring gedachten gebalde vuisten woordloze hel godloze duisternis teruggeworpen op jezelf gedane zaken... te vlot een toost ondoordachte woordenvloed spons over het…

Het uiterlijk in een nieuwe tijd niet te ontkennen zal met recht van zegen eens jouw kant uit vallen; die stof uit vervlogen tijden jij knap voorbij zal rennen, de schoonheid van binnenuit geurende stof doet stallen.…

draai er maar niet meer om heen maar neem dit keerpunt mee open je handen en geef jezelf niet op kijk recht in de spiegel van je hart open je ogen en begin gewoon opnieuw…

Je liefdevolle strelen, zacht gefluisterde muziek die mijn ogen doen sluiten ...zwevend op akoestiek. Het rusteloze kleed met stekende voering, ongemerkt afgeworpen ...door jouw beroering. De zachtgeurende liefde, warm sereen vertrouwen die de vele droomdemonen ...meedogenloos neerhouwen.…

En eindelijk begint de heropbouw, iets heel nieuws waar ik me bevind, is aan jou om te ontdekken. Want het enige waar ik het nu over wil hebben zijn die ogen die me nog niet hebben bedrogen.…

Onzichtbare vleugels hebben me meegenomen In gedachten verzonken staar ik naar het verleden In trance laat ik het over me heen komen Langzaam terugkerend naar het heden Met nieuwe kracht vul ik mijn longen De verse lucht laat mijn hart herleven De pijn lost op die ik altijd heb vedrongen Na lange strijd eindelijk opgegeven Als herboren…

'k staarde in een grauw verleden kende geen toekomst Was niet vatbaar voor 't heden Wonden van een pijnlijk afscheid nooit geheeld vervormden pijnlijk elk nieuw beeld Voorbij kwam jij raakte me aan verdreef die duistere waan Leerde me mijzelf niet meer te haten 't verleden met rust te laten 'k heb weer vrede met mezelf…

Ach wat, Melancholie Jouw emotieve zwelgen In Oliebollerie... Hoe kan ik je verdelgen? Hoezo het Oude Jaar? Moet ik nu krom gaan lopen Met baard en sneeuwwit haar? Nee, ik ga vuurwerk kopen! Zwartgalligheid, je biedt Slechts bitter brood aan Barden Ik schiet vergaan verdriet Aan stukken en aan flarden Je levensvatbaarheid Berust op…

met herinneringen zorgvuldig wegberedeneerd zet vandaag de nieuwe bril mij op een vreemd terras en vouwt rustig een krant die ik nooit eerder las drink koffie cafeïnevrij maar nu verkeerd in dit volmaakt moment kan een begin niet nieuwer zijn…

De eerste vogel zweeft op de wind 't dauwt over het veld bloemen ontluiken een nieuwe dag begint.…

Wachtend of toch niet de lente keert elk jaar weer heel nieuw en anders.…