Alle inzendingen over nood breekt elke lee

geen woord in mijn kop nee, het zat me niet mee: ook mijn schrijfblok was op mijn brein dat maar zweeg nee, het zat me niet mee: ook mijn ballpoint was leeg wat had ik een pech nee, het zat me niet mee: ook mijn potlood nog weg zo'n hoofd dat maar staakt nee, ik zat er niet mee: toch een versje gemaakt…

zo stopt de nood in weke woorden die het dichte zingen van het duister hoorden in een droef en wrang refrijn o lege stilte ik ben zwak en klagend klein…

Toen ging er langs de kamerwand een schuwe ijle zwarte hand: grauw-luidloos vlood de nood.…

Ik vergeet mezelf te zijn te rusten in het weten dat alle tijden omvat zonder uitweg verlost van zoveel aards streven en nood breekt in de dood.…

Het kraakt. Het knarst. Het trippelt dichterbij. Een geest slaapt in zijn stoel. Zijn kennis geeuwt benauwdheid. Angst stilt zijn adem. Stoerheid schuifelt af als ik hem aanraak, breek.…

voor mij een tunnel de duisternis achter mij een tunnel de duisternis aan het einde van de tunnel een licht een poort hij vervaagt loopt weg verder en verder een schok ik val neer pijn wanhoop door mijn tranen een vaag licht uitdovend het ebt weg er is alleen nog duisternis geen voor geen achter geen links geen rechts geen…

het leven is als een film. het slaat stukken over, stukken die je niet laat zien, die onbelangrijk zijn. die momenten die niet meer speciaal voor je zijn. maar toch, moet je niet vergeten, álle momenten van het leven zijn speciaal.…

( Voor H. en M. van Esch - van der Lee )…

Nee, jij breekt mij niet in stukjes ik blijf gewoon een geheel de vrouw van deze dag en alle dagen na deze nog te leven uren slaan niet de tijd stuk al zal de klok haar uren nooit voorbijlopen toch telt elke seconde ja, élke seconde telt…

wát als alle dieren mensen zouden worden en met dezelfde stap de mensen: goden en de liefde zou regeren en wij de dieren zouden leren niet te doden en elke drijfveer om te handelen niet meer de richting zou ontberen die hij nu node mist en elk denken hielp om te creëren ……………… ik kan erover fantaseren maar wou dat ik het…

Van Maxima haar welgevormde benen Ging eentje door een kleine misstap stuk, Maar Alex krijgt dankzij dit ongeluk Wel kans om voor het koningschap te trainen. Want voor het eerst is hij beslist in tranen Om een van zijn beminde onderdanen.…

De geur van diesel en urine doen elk gesprek verstommen. Een stille knik ter begroeting. Een knik ter bevestiging van gemeenschappelijke hoge nood.…

Lee) Rommedahl (46. Park), Van Bommel, Vogel en Robben (67. Bruggink) Vennegoor of Hesselink en Kezman.´* Opa kijkt. Wie zegt dat hij nooit iemand ziet? ----------------------------------------- *Opstelling PSV tegen FC Zwolle 6-0 (5-0); Trouw, 7 februari 2003…

Oma zei vroeger altijd " klagers geen nood" Nooit gedacht, dat die Uitspraak me nog overvallen zou. 'k ben zo duf als een konijn, Zo suf als een wezel Zo traag als een slak Kortom: vandaag overvalt Oma me met " klagers geen nood" Want het kan altijd erger.…

Elk gedicht draagt een licht dat mensen in nood hoop biedt... als élk lied. Ontbloot van eigen gêne, schaamte of schande geef ik mezelf bloot: dat is al wat ik wilde dat, wat mijn levensvragen stilde.…

Vraag ik elke dag opnieuw Staand voor de spiegel kijk ik mezelf in de ogen Maar ik zie niets Blind Je kent me niet Niemand kent me Een masker klemt Mijn hart doet pijn Breekt elke dag Wie ben ik? Niemand……

Wij vliegen af en aan, maar elke maal Weten wij een milieuramp te voorkomen Door aankoop van een aantal nieuwe bomen. Zo vliegen wij dus steeds klimaatneutraal. En als de bomen op zijn?, zult u vragen. Ook dan is er geen nood: wij kopen hagen!…

”Helpt elkander in de nood!” Van Koenders is het best een nobel streven, Verkleumde Oekraïeners wat te geven, Zijn hulp wordt op een ton of vier begroot. Gelukkig komt ons land in het geweer; Die winter overvalt hen elke keer.…

De schemer die gestadig Over mijn ogen dicht, Breekt als een wolk weldadig In dauw van aldoorvloeiend licht.…

in de grote stad gaat veel vergeten neem de toiletten in de bibliotheken vroeger kon je gerust als je geen straaltje had vele druppels plegen poepjes laten duiken wie nu echt nodig moet zoekt naar stille hoeken achter ongelezen boeken in zijn eigen bolle hoed gaat dan bij een stevige wind de bibliothecaar door het lint men staat…

het gevoel heb eerbied buig opzij voor mij wil me maar niet bekruipen bij glazen paleizen stenen kastelen zoek ik bang steeds achteringangen om onbemerkt binnen te sluipen uit schaduwen in nissen op priëlen zwijgend langs promenades en stoepen behalve als ik hoog nodig moet zuigen en stangen pissen en poepen…

Slagharen is weer uit het slop, Lee Towers doet weer mee De Afsluitdijk staat op de kaart, dus Nederland Hoezee! Het is niet alleen molens meer, met klompen, Cruijf en kaas Nee, Nederland is Second Best, en Lubach is de baas!…

De kastelozen juichen in de straten Wie honger had, heeft nu een dooie mus Er breekt een orgie uit in elke bus (een enkele Transporter daargelaten) "We krijgen nu de ruimte met raketten En volgend jaar riool en zelfs toiletten!"…

wat maakte me bijna elke zaterdag blij?…

Wat is die Gianni Romme wisselvallig: Soms breekt hij elk record met groot gemak En soms is hij ziek, misselijk en zwak En blijkt ook zijn conditie achterstallig. Dus gisteren een kanjer, nu een kneus En morgen is de dwerg opnieuw een reus.…

Ver van elk bewoond gehucht Waakt het huis, geducht, berucht, Dat geen zichtbaar leven bergt Maar elks aandacht vergt en tergt. 't Nachtelijk zwijgen wordt verscheurd Door een stem die gilt en treurt. Niemand, niemand weet er van, Niemand breekt zijn boze ban.…

Toch begrijp ik haar wel, immers, nood breekt wetten en er was een bisschop, die zei, dat je broden mag stelen als je honger hebt.…

Haat brak in mij woede, spijt, afgunst en onvermogen. Haat zorgt dat ik laat, voortaan... dat ik leerde. Haat probeerde te vertellen: 'heb lief, mijn kind, laat de ander mens zéker niet onbemind!' De haat liet daar tranen vloeien in nieuwe banen waartoe ik zou groeien.…

Dit jaar is het dan echt de laatste keer Ik heb vandaag staan kleumen in de regen En kan er eigenlijk niet goed meer tegen Mijn voeten branden en mijn rug doet zeer En straks word ik geknepen en geslagen Ik mis ze nu al, die Drie Dwaze Dagen!…

Vanuit de ivoren kooi heb ik de nacht verwerkt, die ik heb verloren in het kaatsend licht, de grijze lucht bewerkt tot harde staal, het leven in de geest verscherpt zich tot inzicht en preekt een ongeschreven taal, beelden worden helder, die ik niet pareren kan met woorden en zoek ik naar een gedicht die met die obsessie breekt.…