Alle inzendingen over nood-weer

regen is niet hard genoeg de hagel nacht en dag schuint langs het venster dat ik niet sluit maar open laat mijn vogeltje dat schuilt doorwaak de duisternis met koude pootjes…

Benen wegen als dieplood, maar hier is een mens in nood en dan: maakt water niet uit!…

Die je omhelst Om je toch weer los te laten. Die je neemt zoals je bent. Vandaag goedgezind, Morgen weer moedeloos. Hij is een troost en altijd vlakbij En probeert je tranen te begrijpen. Een vriend is als de lucht in je longen. Nodig om verder te leven, Ongedwongen.…

de wind speelt in het zand tot aan de kade van steen het licht lacht gelig in een schaduwloze lucht mijn hoofd zit alweer vol van ongenode gedachten mijn hartslag stort zich in de diepte van de zee komt terug als een vochtige golfslag met het aanstromende water maar geen nood mijn onrustige gemoed volgt gewoon de weg die het volgen…

Oog in oog met jouw dood, is mijn ziel zwaar in nood en god hoort mijn S.O.S. niet !...…

er blaakt weer hoop op witte wanden tegen de lege vlakten van te vaste banden die ons binden aan de nood waarmee het late licht naar binnen schoot…

Wanneer de nood het hoogst is, is de redding nabij, maar wie bepaald nou de grootte van de nood bij jou en mij, moet ik de D vervangen voor een T, is dat dan een idee? Want als mijn nood hoog is, is de T mooi de dans ontsprongen!…

Klagers geen nood sprak Oma vroeger, edoch, hoe gevaarlijk is die uitdrukking? Want wanneer men niet klaagt, wanneer men niet vraagt, komt men nergens! Wanneer ze naar de voedselbank loopt, denkt ze aan Oma en haar zinsnede over nood, en weet, dat die vlieger NU niet opgaat!…

Met hongerige blik en holle kaken En tot de draad versleten kleren aan Heeft mijn notaris mij te woord gestaan Toen ik bij hem mijn testament kwam maken. "Ik hoop," sprak hij, "dat u in uw legaten Veel geld aan uw notaris na zult laten."…

dode ogen spreken boekdelen in hoofdstukken gesneden kost voor kenners, brood ontzettend Leids komijnen kazematten ik beleg heel weids voed de korsten aan mijn katten nodig uit, heel blood melkwit gesneden dicht ter lijk kan het niet bevatten…

Begonia's in 't felste rood twee duiven baden in de goot 't is net alsof het regent een merel kiest de hoogste noot aan inspiratie nog geen nood…

geen woord in mijn kop nee, het zat me niet mee: ook mijn schrijfblok was op mijn brein dat maar zweeg nee, het zat me niet mee: ook mijn ballpoint was leeg wat had ik een pech nee, het zat me niet mee: ook mijn potlood nog weg zo'n hoofd dat maar staakt nee, ik zat er niet mee: toch een versje gemaakt…

zo stopt de nood in weke woorden die het dichte zingen van het duister hoorden in een droef en wrang refrijn o lege stilte ik ben zwak en klagend klein…

Toen ging er langs de kamerwand een schuwe ijle zwarte hand: grauw-luidloos vlood de nood.…

oh leven, dwing mij breng mij in nood verdruk mij en ontredder mij. Dan zal ik doen wat uit nood en lijden geboren wordt. ik beloof dat ik in dat hete vurige helse moment weer een daad van passie pleeg en mezelf eindelijk weer eens echt herken. maar elke keer krijg ik als antwoord op mijn bede van dwang. Lijd niet. je bent vrij!…

Oma zei vroeger altijd " klagers geen nood" Nooit gedacht, dat die Uitspraak me nog overvallen zou. 'k ben zo duf als een konijn, Zo suf als een wezel Zo traag als een slak Kortom: vandaag overvalt Oma me met " klagers geen nood" Want het kan altijd erger.…

is het laat geworden de nacht naakt in slapen gaan een dekbed dekt mij toe ik geef mij niet bloot ik ga de nacht in speel ik nog een fps of patience reversi via internet uitdagend gvd, ik doe het, weer…

De kapper die uit nood wéér had gestoken, is daarom door de rechter vrijgesproken. Mevrouw Justitia is stekeblind. Maar als zoiets nu wéér op toeval leek dan geloof ik daar toch helemaal geen steek van.…

want hoewel geen watersnood 't zou toch zonder hoge nood zijn dat uw buxushaag verlept…

Wij overschaduwen vorsten Wij slaken gaarne Onz’ boeien Wij zij geprezen Door Wij en door Ons Wij schuwen daden niet, dorsten Wij immers niet te verfoeien Wij, Ons gelezen De les, met een frons? Wij bonzen luid op Onz’ borsten Wij talmen niet uit te roeien Wij die niet vrezen De wrake van Ons…

En zo is November aangebroken is de kou ons land ingetrokken regen wind hagel alles wat bij de herfst hoort worden over ons uitgestrooid, maar alles is beter dan wat men in Amerika voor de kiezen kreeg, in de vorm van Sandy, die huisgehouden heeft op een afgrijselijke wijze, nee laat ons dan maar stil zijn als het weer eens regent, waait en…

De mens wordt weer gelijk Want koning, keizer, admiraal Hoe ik het ook bekijk Ze doen het allemaal…

In tijd van nood, leert men vrienden kennen, ik zit in nood en heb niet eerder zoveel vrienden gehad.…

Vroeger Werd er na zonsondergang bij u aangebeld wist u, er is iemand in nood. Heden Wordt er na zonsondergang bij u aangebeld weet u, ik ben in nood.…

Ogen in kassen Waarvoor het licht te fel Pupillen, speldenknoppen Op het punt te verdwijnen In dik matglas, lichtblauw Geen spoor van glans Doffe doodsheid en nee Vooral geen ellende van Anderen Hij bespaart haar zijn verhaal Ternauwernood, omarmt haar Magerte en daarmee weer de dood Hij is koud uit het graf verrezen Met zo vers…

ach mens vol smarten het nood-lot werpt je vroeg of laat terug op je ware zelf maskers zijn afgerukt je naakte pijn wil erkend worden taaie , zelfgesponnen draden moeten verbroken het zal door merg en been gaan als elke vezel in je schreeuwt zal in je hart gefluisterd worden welke weg te gaan Voor een vriend…

Wij mensen leven maar één keer Dat is de realiteit van ons aards bestaan En daar mogen we best wel bij stilstaan Want wat voorbij is, keert nooit weer. Alles gaat voorbij, leven en dood Eens zal ook deze wereld vergaan Maar Gods liefde blijft altijd bestaan En Hij wil ons redden uit de nood.…

Een vriendschap kan soms uit nood worden geboren; wanneer in de bittere koude bijna een leven wordt verloren. Tussen de Alpen kan een mensenleven langs de rand van de afgrond gaan. In het hooggebergte kan dan alle hoop in een illusie verloren dreigen te gaan.…

Het afgelopen jaar was mij te kaal, Er was iets dat me al die tijd niet zinde, Geen foto’s die me wisten op te winden, Uit nood las ik het kwaliteitsverhaal. Maar nu koop ik het blad met goed fatsoen, Omdat de Playboy weer normaal gaat doen.…

Mijn Koningsdag geëindigd in mineur Ik dacht dat hij al dood was en begraven Maar dat hij plotseling weer op komt draven Was niet bevorderlijk voor mijn humeur Nee...advocaatje leeft hij is niet dood Drie keer is scheepsrecht...redder in de nood?…