Alle inzendingen over ochtendnevel

Roodpijpenstelen miserie kabbelt de ochtendnevel voorbij. Groen zag grauw en grauw heeft teveel kou gezien. Ik sta stil en schep het schril stilleven op papier. Het evenwicht is nog lang zoek. Vanaf nu geloof ik in de mens. God in mij hij lacht.…

Waarin werd mijn dolende wijsheid werd gedragen op zilveren bladen, glinstering van gedroomde uitzichten, om de ochtendnevel te delen in het doolhof van verkleurde bladeren opgejaagd door tegenwind.…

Haar voeten, allang niet meer geschoend vereelt door doelloos dwalen liepen over verlaten wegen waar boerderijen en bunkers het vredig landschap braken en ochtendnevel in stilte huilde om gras ooit gezaaid voor dikke koeietongen en grauwe wol op pootjes werd groen plotseling een dode kleur maar nergens vervloog méér leven dan in deze serene…

In de vroege ochtendnevel loopt een man over de heide. De nevel en de heide dempen de geluiden van zijn voetstappen. In deze omgeving is hij een lichtende werkelijkheid op die grote, stille heide waar het rijp zichtbaar is. Iedere stap zingt onder hem een melodie van de stilte.…

of zal zij met de tover van haar stralen de gedane schade vlug inhalen… of doet de grote Tuinman zelf ‘t laatste werk wordt met ochtendnevel het verlepte bijgewerkt. dan hoor ik de koekoek ‘s morgens roepen kom sta op, ga vlug de lente groeten het lentekleed staat heerlijk groen en fris maar ik denk eraan: dat het bijna juni is.…

Na de morgen hangt grauwe ochtendnevel verwelkt in de lucht Met tegenzin bespringt een oprecht hemels verdriet het landgoed van een onterecht onteerde dictator Met 'n woeste verblinding voert de smeulende winterzon vervallen Gallisch geweld het podium af Atonale senaat smeekt uitgezwermde parasieten om hun afgeleefde pels weer te…

In de stilte schuilt het ritme van haar leven, geen vervaldatum die haar onrust kan bedwingen, een verlangen van langzaam op te lossen in d' ochtendnevel zomaar ongemerkt in haar slaap. Ze heeft genoeg aan zichzelf. Nu noch roept de dag in het alleen maar ouder worden. Bladstil, gewichtloos is het haar wereld die vervaagt...…

Sinds Adam en Eva reeds is de dood toch schering en inslag Ook toen al was de wereld als gevolg van appelbeet niet foutloos, zonder leed Steeds vol verlangen ziet zij uit naar terugkomst en -keer hoewel zij met engelen danst in vibratie, ziet zij door ochtendnevel haar tijd in een nieuwe dimensie Zo zou men kunnen zeggen hoewel in…

Hier Ochtendgloren bij de schuilhut Waar je stilte bekoren kunt Mistflarden voorbij trekken Een hert voor je ogen stunt Jij Met beeldende sprankelende sferen Waar zonlicht en dauw ochtendnevels adoreren Druppels in een eerste zonnestraal mag beproeven In rust kunt vertoeven De zevende hemel in mij Voel liefde voor het landschap Leef…

Hoe konden wij meten wat voor ons lag door de hangende ochtendnevel het in raadselen gehuld, prille lente nog geen bloei weerstond in arcadisch belang enkel een uitkijkende plezierschipper voorts vol geduld.…

Weer gaan te korte dagen weemoed brengen van ochtendnevel die donkerend in de ziel van miezerige regen tot striemende vlagen waar tussen schuchter nog wat zonlicht viel.…

En morgen, als de zon schijnt, en de ochtendnevel verdwijnt, dan zit ik weer op het strand. En ik lees zwijgend de krant. Dan lees ik over hen die niet willen leren, die hun legers moordend laten marcheren. Koningen zitten volgevreten op hun troon, en ze blijven blind en doof voor de hoon.…

Shamballah In de vroege ochtendnevel, staat de eenhoorn op een berg, En de eerste zonnestraaltjes, vangen speels een glimp op van een dwerg. Een paradijsvogel met zijn verenpracht, vliegt omhoog in de lucht. Samen met zijn vogelvrienden, verspreidt hij het gerucht.…

ontnemen ochtendnevels zicht op andere kanten stoeien kleine golfjes voor de boegen weten stoere mannen wel van wanten als loodsboten door golven ploegen krijst in ruime luchten meeuw ziet in het verschiet jouw laatste friet op het Bolwerk staat fier die beroemde Zeeuw ontlokt het lome zand de andere een geeuw daagt een storm het water uit…

slobberige boxershorts om te springen - wacht nu, willie de kerstman is ermee bezig - maar nee, willie vergruist het hert en de slee tot een fijn poeder rolt een vijftig euro biljet op en snuift zijn neusgaten er vol mee hij begint te krioelen, ontplooit een rode kam vleugels, snavel, staart en veren compleet gaar staart hij in de ochtendnevel…

zal, het is niet genoeg geweest, die hunkering, de droom leeft voort september opent de poort naar de hervallende herfst laat je toe in haar vergankelijke belevingswereld nieuwe winden waaien naar de winter toe nemen ons mee naar een verkoelde toekomst voor alles wat ooit glorieus tot bloei kwam komt er nu eindelijk intieme rust, mystieke ochtendnevel…