Alle inzendingen over ode

Al mijn bewegingen gezichten van de niet-waarheid afgepelde gezichten als de kronkels van een weg geliefd, geleefd en toch totaal klaar als een mislukte ode waarvan de kern is blijven hangen wat overblijft is de stam een diepe sympatie iets vol van leven in mij en jou iets wat stroomt…

de zon brandt op het terras mijn schaduw tegen het glas de zee hangt boven de reling blauwgroen waterpas morgenstil breekt het smeedwerk mijn blik in lichtpanelen tussen witte parasols om het zwembad heen ligt tweedelig een ode aan de zon.…

Noten klinken door Lang nadat ik ze Heb aangeslagen - Eeuwenoud houtwerk Dat hun klank vasthoudt Langer dan ikzelf Ooit horen kan - Minutenlang ben ik stil En vormen zij het bewijs Van mijn bestaan Ode aan onze Geissler piano, zaterdag 16 augustus.…

mag moet wil zal zullen willen moeten mogen men zal men wil men moet men mag…

Ik droom de reis naar het verlatene er te landen als een reiziger buiten de tijd Zonder ticket of bagage snel als het licht kan zijn langzaam als een oude vijver overal thuis te komen Ik droom de donkere wouden de kale witte sneeuw alle plaatsen tegelijk keer er alle beelden om Geen gids weet nog Waarheen die reis zal gaan Varen…

Er groeit in ’t groene veld, een bloempje, teer en klein. Het witte kroontje stralend, met blaadjes, o zo fijn. In ’t voorjaar in de prille lentezon is het vaak nog koud, Toch richt het fier zijn kopje op, richt naar de zon zijn hart van goud. Vaak wordt het platgetreden, het is zo nietig klein, zo zonder praal of veel vertoon. Zo…

Je draagt de traagheid van het leven als een molecule om je heen, een gedaante van sneeuw, een ode eigen als woorden dansen in hun wals van vermenigvuldiging. De dichter rust in haar handen waar de sterren samenkomen in een scharlaken glimlach en waar geboorte tot stand komt in de aarde van haar hemellichaam.…

zonder doek slechts water en een breed penseel zo schilder ik een onvoorstelbaar winters tafereel met strakke streken breng ik water aan op een ijskoud raam zacht vriezen bloemen van kristal al naar het opengaan een transparant boeket als ode aan het jaargetij bloeiend op de ruit gezet…

poëzie te schrijven die als een jas met je meegaat ik haat je wel eens altijd moet ik erop letten dat ik je niet vergeet soms lig je te wachten in stoffige hoeken door jou, omhulsel, ondervind ik het leven aan den lijve ik groei in je vorm waar ik steeds meer naar sta --------------------------------- uit: 'Ode aan mijn jas'…

Het café verkruimeld het schelle licht der zon Geen blijven of gaan van maan Stam staan in kroeg Twijfel zaaien tussen benen De krijger, heraut, Aan hem ode-…

Ton doorzonwoont op 't Hoogt bij Overloon Oom Otto doopt zoon Onno Otto's zoon Zo'n ode houdt nooit op, zo monotoon O zon, o loofboom op ons rood gazoon... Doch hoop gloort in het kooiloos vogelkoor…

Tjikker de tje tje de tak: K ka-doe-da oem pa-doe-da oem ta-doe-da tjikker de paf Onweer in zijn ooghoek gebald gesloten ogen openen met scherpe tong en keiharde lip geperste lucht opeenhopen Zijn zinnen op een noot gezet waar adem gaat ontladen spettert meteen de juiste toon die zijn stemming heeft verraden Vlugge vingers zoeken…

Als medicatie die mij Zo zorgvuldig door mijn Artsen is voorgeschreven Niet meer in staat is Mij te bereiken over Die verre oceaan van Totale onbereikbaarheid, Als gedachten die eerst Met me op de loop waren Gegaan onzichtbaar aan De einder zijn verdwenen, Is het uitsluitend nog Jouw schitterende kop Met prachtig glanzende…

Onbaatzuchtige Vriendschap, grenzeloos, haast eindeloos ondanks vaak hopeloos Meest kleurrijke sterretjes voor me van gigantisch hobbelige en torenhoge hemelen plukken, magisch grandioos. Spirituele moedgevende dialogen over bloemenpracht, welgemutste vogeltjes en smakelijk bereide kippenbouten, het mag Steeds weer strak in het pak als hoogstandje…

Meisje friemelt aan haar tas en drinkt koffie op Eindhoven Centraal. Kijkt, knijpend met haar ogen, de hal in, terwijl ze haar brillenglazen poetst. En poetst. Tot ze ineens omdraait. Haar bril nog in haar handen. Gehaast of opgejaagd de hal uit loopt. Verlaten kartonnen bekertje.…

ik zag haar op een podium staan haar schoonheid straalde magistraal ze zong, haar stem was niet normaal zo mooi, zo lief, Mariska was haar naam ze heeft het, ja, ze is het wel schat, ik ben jouw grootste fan voor jou vlieg ik in vuur en vlam ik wil je hier nu op mijn bloemenbed haar wapens zijn haar kristallen ogen daarmee maakt ze iedere…

wandelen over het Lago van d’Iseo een Italiaans water-wonder op drijvende vlonders van het vasteland over water lopen naar Monte Isola en Isola di San Paolo twee eilandjes in het meer nooit eerder wandelden mensen over water naar isole Christo en Jeanne-Claude: zij geloofden ze fiksten het!…

Zwevende oogjes om je te lezen, duizenden bellen van bewustzijn en in iedere ademtocht wil ik je kleur bekennen je weet de naaktheid van het blad naast elke voetstap weg te leggen een overlevering van kracht wanneer het maanlicht samenvloeit met het hemelwater in je hart dansen de vlinders een ode van sierlijkheid.…

Van kindsbeen leerde ik al van mijn tante Klassiek en romantiek, van alle kanten, Een serenade, liefst van Trio Dante, Geen operette van Joost Belinfante Maar strijkmuziek, het tweede deel - andante - Van Mozarts Sinfonia Concertante Ach leefde zij, dan bracht ik pede stante Die nachtmuziek als ode aan mijn tante…

Leiderschap schept geen leven Al is het alleen om koffie Het gaat om geven Succes heeft geen datum Je geld Komt heus wel later Ondernemen kijk vooral Niet richting mij Reizen geeft lust Alleen de tijd gaat voorbij Dit is de code Geen ode Alleen maar tekst Levensecht…

Vannacht kus ik de maan en doop mijn pen in room, schrijf een liefdeslied Ode aan muziek zo vurig als de rode roos Teder wit de orchidee tussen Brussels kant en zilver Blauwe seringen tortels zingen bruidsboeket op bed De tirannie buiten spel gezet…

Precies de drukste week van het jaar sneeuwt het en is het spekglad Toch komt alle post op tijd aan huis bikkels glijden dag in en uit van pad naar pad Één van die bikkels is mijn man zeurt en klaagt niet, doet 't met plezier Ode aan de postbesteller... waarna ik samen het hem het Kerstfeest vier…

Klaarblijkelijk heeft de dame, tussen Den Bosch en Nijmegen, hier op een stukje vod-papier een ode aan de prins geschreven. Ik las het tussen Nijmegen en Deventer en wist niet te bedenken hoe de vrouw en wat de vrouw, maar wist nu helder dat de vrouw, met pen al starend in het donker, tot dichten was gekomen.…

Hier klinkt de belofte dat het gloeiende zand een waterplas wordt en ik veranderen zal in een bron van inspiratie ------------------------------------- uit: 'Ode aan de ooievaar', 2003…

ode u aan de niet kleur als geen licht wordt teruggekaatst alleen de nacht welke zich bekleden laat zwart gedragen wordt geraadpleegd past in alle tijden veelzijdig zijn de blikken zie rondom verheugenis daarna de dood in rouw gekleed hoe trouw tooit het huwelijksfeest in onderscheid naast wit…

ODE AAN DE BEDE Als je in letterlijke zin vecht tegen kolkende waterstromen van het wisselvallige leven voert de bede naar wie of wat dat ook in volkomen rust en ontspanning zolang vertrouwen boven water staat blijf zoeken naar het gewijde of daar waar je zelf voor kiest het licht tilt op met affectie © Laurens Windig…

Oh hemels orgaan rechtop staand in stijf gelid uw paarse helm glanzend in een kraag van gevoeligheid veelal misbruikt voor beledigingen naar uw hoeder omdat ze de pik op hem hebben hem klootzak noemen of voor lul laten staan O machtig zwellichaam ik zuig u mee in mijn liefde mijn lippen trekt u zich niet terug naar af gelijk…

De mooiste en tevens de ontroerendste gedichtjes zijn door hem op papier gezet. De woorden kregen bijna gezichtjes, 't was warempel bijna net of 't over je eigen leven ging. Ieder kon zich erin vinden, vond ze mooi en dat zijn ze ook. Je hebt de wereld wat gegeven, je nalatenschap is groot. Zou er ooit nog iemand komen die jou evenaren…

De eerste zonnestralen Die mijn gezicht verwarmen Wil ik binnenhalen En heftig omarmen Zij verwarmen mijn huid Zij verwarmen mijn geest Zij geven geen geluid Maar zeggen mij het meest Een nieuw begin, een nieuwe dag Maar ook een dubbel gevoel De zon schijnt en geeft een lach Zonder zon is 'n dag kil en koel Wanneer de zon er niet…

Zoals jij voor me staat Vergeet ik je woorden en Zie ik je dansen en Golven uiteenspatten Zoals je kijkt Hunker ik Vraag ik je Voel je mij Zoals je ligt Droom ik je Laat ik je Vergeet je me Zodra je wakker wordt Ben ik weg En je danst op zonnestralen.…