Alle inzendingen over ogen OR parelen OR rijmen

Alles ziet wat witjes om de neus, als verrast door de plotse kou. Even stilgezet in de vroege uurtjes en verstijfd in dit ogenblik. Het leven door glas omsloten, wasemt kleurloos. Bevangen door de vorst, rinkelen sprieten bij een zuchtje wind, en kleurt de winter bleek van schrik.…

want pijn valt niet te rijmen. Misschien met wat zonneschijn, want een beetje warmte is altijd fijn. Of misschien maneschijn, als ik in het donker van de nacht, de slaap niet vat. Dan is mijn venster, niet zo'n donker en zwart gat. Wellicht een glaasje wijn, dat kan ook heel lekker zijn. Geeft ook wat vreugd en warmte.…

Het rijm De pijn Het slijm Geheim Venijn Daarbij De tijd De spijt De strijd De roem De zoen Het doen Nog geen miljoen Zou dit kunnen vervangen Nooit gevangen Zitten Staren in het niets Komt er toch weer iets De wind in je rug op de fiets De zon in je gezicht Je plicht Om Mani Padme Hum Oren dicht en klappen Met een hand…

God schiep als een voorbeeldig dier de nijvre mier. Zijn tweede schepping was nog beter: de miereneter.…

ik was nog niet vrij van de katoenen luier en mijn moeder zaliger, ons ma, wist te vertellen dat mijn eerste rijm werd uitgespuugd als ta ta en dat is niet verzonnen, en gepaard gegaan met een achterwaartse ontluchting als: blah blah dat blah blah blah, ja, is in zekere kringen zeer voornaam niemand hoeft zich te schamen als men…

het weer is vandaag in een dichterlijke bui er ligt rijm op de daken de zon zal aan die dichterlijke aspiraties wel snel een einde maken…

Je ogen zijn jong Verscholen in duizend rimpels Je handen zijn open Gehouden uit gewoonte Ogen als parels Handen vertrouwd en sterk Je lichaam klein Je geest zo groot Je ziel onsterfbaar Gebleven in breekbaarheid…

weerspiegelen die ogen liefde om zich heen onthullen ze de dromen verscholen in jouw hart helder als sterren bekorend en zacht verzonken in die ogen jouw vertederende lach parels van kristal puur en vol verlangen ogen in dromen wil je mij bekoren…

Hij floeg de tanden uit mijn bek (vandaar dit laftig fpraakgebrek), maar toen hij éven ftond te flapen, greep ik naar mijn geheime wapen: mijn linkfe hoek, ietf koloffaalf, en hij ging plat in ronde twaalf.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Deed ik je pijn zo op een ochtend Toen ik het zei Je was alleen toen ik vertrok En ik reflecteerde De parels verdronken in je ogen Het water waste in een waterval om je heen En droop in emoties rood uit mijn pen…

Dit is een drama, zuivere parels, geen beschilderde glimstenen, brak water lekt niet uit ogen, vormt zij die wenen, omringt de gevallen speler, een tragedie, bloed, gelogen doch gemeend.…

Ik kus de lelies op je ogen klim door het gras omhoog en laat me meezwaluwen met een zwoele windzucht. De hemel was zelden koeler dan het dauw, parelend tussen heuvels van verlangen. Ik heb geen aardevrees, toch ben ik bang mijn onsterfelijkheid te verliezen in de onpeilbare diepte van je ogen.…

Engel van licht brengt leven in mijn ogen ik streel je naar de zon vergeet het kind van gisteren als ik bij je blijven mag de lente proeven in elke dag noem ik je parel van mijn dromen.…

Ik moést ze zien de glazen parels en de dauwranden op de notenbladeren allen kaal aan krachteloze takken hangend. Deze novembermaand glinstert onverwacht het wakke, zware wegen uit grauwe en wachtende tuinen en zelfs eindeloos schitteren nog de brandende pompoenen. Zo wil ik het ook wel: doodgaan met frêle, zere parels op de rug.…

eerst een korrel zand nu laag voor laag opgebouwd de oester vormde de irritatie voor hem tot mooi in onze ogen…

Graag zei ik, en het ijs was gebroken het voelde daar zo veilig en vertrouwd twee weken later lag er een rouwkaart met de tekst : Een parel in Gods hand.…

dans dans voor mij hier op de grens van het getij je bent mijn ebbe en vloed de schelp die op het strand zich vlijt het parelmoer waarin ik naar je kijk als je voor de eeuwigheid met mij vrijt…

op de bovenstroom liet je me blozen toen je parels uit schelpen sleurde werd jij mijn eiland tot in de schaduw van eeuwigheid Elinora, 18 Februari 2011…

Je hemelsblauwe parels keken dwars door me heen Een kostbaar wit kraaltje smolt in mijn champagneglas Ik proefde begeerte in je vreugdedans Woordloos dreven wij in een luchtige bloemenzee…

jij veilig, groeiend diep in warme waterstromen als een parel in een oesterschelp samen één mijn armen omhelzen je kloppend hartje gehuld in water wiegend, troostend praat ik tegen jou en zeg zachtjes jouw naam schelp gaat open daar ben je, parel, zo zuiver mooi nu wieg ik jou in mijn schoot mijn parel, en fluister nog steeds…

Als een zilveren parel gloeit de zon nog even na met haar roodgouden licht dat glanst over een kalme zee Nog even en haar taak is volbracht dan verdwijnt ze en neemt haar glans mee achter de horizon in het donker van de nacht…

Ik weet nog steeds niet of er juiste woorden bestaan die de geur van je huid kunnen vangen, of beelden van jouw golvend haar in het levendig licht van je ogen, en mij in vervoering raakt mijn obsessie vanuit de vingertoppen, een strelende gebaar van verwachting, parelend op beide lippen Als ik hiervoor een gevoel kon vinden…

Het “Meisje met de parel” schrok zich rot Vol op de mond wou deze Belg haar pakken Maar in zijn poging bleef hij voortijds plakken Een blik tomatensoep was toen zijn lot Voor hem staat altijd het klimaat voorop Al heeft hij wel een glasplaat voor zijn kop…

Grijpgraag betranen parelende dauwdruppels haar huid. Kussend sussend glijden ze over haar zijdeachtige bedradingen. Gele vingers zonnestralen 100 den kleuren reflecterende regenbogen in haar levensweb. De dageraad die eindeloos verzuchtend haar adem inhoudt omhelst beginnend ochtendleven.…

ik zei je al 'dag' voor ik je kende een groet voor ik wist wie je was waar het hart vol van is vindt een mond soms geen woorden maar vandaag heb ik je voor het eerst ontmoet zoekend naar verborgen schatten dansen wij als katten om de hete brij ziende blind zijn wij en tasten in het duister naar die ene parel in het knarsend grind…

ik kijk naar jou en jij naar mij een blik van sterren ontwaakt uit onze gedachten onze ogen parelen tranen wanneer een grijze wolken onze Ster onderdekt met hemelse dekens…

helder als sterren bekorend zacht verzonken in jouw ogen die tedere lach weerspiegel een blik van liefde om jou heen onthul dromen verscholen in het hart parels kristal puur verlangen ogen vol dromen bekoor de nacht…