Alle inzendingen over oh honnepon verwacht

Laten we er zijn als er sneeuw ligt Laten we er zijn bij de eerste lentedag de eerste bloem het vroege ochtendlicht Laten we onder de bomen gaan liggen Laten we er zijn op een zomeravond aan zee Laten we gekleurde bladeren zien vallen Laten we in de wind gaan staan en in de regen Alles stroomt Alles uit de tijd gelicht en vol betekenis…

Op verwachtingen ligt de lat zo hoog, dat ik -- er onderdoor loop.…

'oh dennenboom' en jaagt mijn slaap op de vlucht ik voel naast mij op het kussen Goddank, alleen een nare droom.…

De verwachting wordt bruisende ochtend, drijvend in stuifmeel en feromonen. Voorbij de boomtoppen die in de verte vervagen huppelt het lam in een wollige mantel. In het woud zwijgen de dieren verraderlijk. Binnen de grenzen van haar rijpe woede schat ik de verdoken snauw.…

inwoners van het licht morgen verwacht ik jullie aanwezigheid bij mijn graf spreek verblijd met hees gefluister vanuit mijn nimmer goed te maken hart laat de nachten bij me blijven teken ze desnoods op mijn gezicht maar zorg ervoor dat mijn naam op eeuwige stilte zal rijmen begraven in genoeg stof voor een lied of een…

dan vervalt het verwachten zet het herstel van mijn eksteroog morgen dan wel door? geen idee o jee…

Huil maar even mijn schat ik moest je verlaten het aangezicht van de dood verwachtte ik niet en alsjeblieft zwart niet jouw lieve wimpers het maakt de tranen langer.…

ongehinderd zou ik zijn droef Gezicht zachtjes in mijn handen nemen En op zijn wang, vlak naast mijn hand, Zou ik een lichte kus hebben gedrukt Ik zou hem binnenloodsen, en dat Alles zonder woorden, alsof ik wist Dat hij in aantocht was Dan zou ik fluisteren: je tandenborstel Ligt al klaar, en hij zou lachend zeggen Je hebt me dus verwacht…

nu ervaren wij een optelling van ik het wijdse en ongrijpbare zo de schepping is ben ik en toch tastbaar met handen die er niet zijn voeten nog pril de ogen blind geopend voel het leven in de dood zie de zon in mist ijs in warmte van een schoot…

ontluiken bloeit uit haast dode takken, nog in donkere kamers met beschimmelde ramen daar schuilen tere knoppen in schuldloos schamen de adem van buiten zuigt aan wanden die zijn opgebouwd uit dichtgetimmerde ruiten en waar licht botst om dan in het niets te verzanden totdat mijn vogels roepen en ik ze verder draag in mijn…

Niet zo pietepeuterig leven, Jezelf ook kansen geven, Alleen aan eigen verwachtingen voldoen. Want wat is het toch fijn, om eigen baas te zijn.…

draag mijn handen onderweg naar daar ik zie in de verte, de liefde ligt klaar schiet op, aarzel niet het is een hemels gebaar…

Levensverwachting is toch een gedacht, Van wat wij nog van het leven verwachten ? Ik las de definitie eens secuur, Maar het gaat enkel over de levensduur, Hoeveel jaren ons nog wachten. Gelukkig duurt het nog even En kan ik nog vol verwachting leven.…

Er was wind, hij waaide tegen ook was er water dat wat aanmodderde en het goot, dat het rampen regende dus het was niet goed maar de hoop bleef steeds dat het over waaien zou, tot de donder insloeg in kartonnen dozen vol weggepakte kommer Leeg spoelt dan toch alles verder zonder start of einder verlammend in het niets van nutteloze…

In de kronkel van de beek zakken mijn gedachten weg tussen zonvlekken verglijdend water en zwevende tinten groen. Er drijft niets tegen de stroom in. Ik voel onder de waterspiegel ruimte voor geheimen schuilplaatsen van wat de toekomst wordt, misschien Mijn vriendinnen steken kaarsen op en zullen op de terugweg praten over de jongens…

Ik zie uit naar morgen Ook al is het vandaag In de komende dag Ligt een geheim verborgen Die mij ook thans Zozeer toekomen mag Zeker, ik heb weet Van het huidige moment Natuurlijk ligt ook alles in het nu Gelijk gister en het verder verleed Het is ook niet zo Dat ik ben ontwend Doch hij of zij die mij Werkelijk kent, Wil het…

zand ik heb het plots door, 't raakt mijn hart; word door dit teken der natuur overmand het is toch winter, in een windvlaag met kou, en de bruine hoed met de hand bedekt het is iets waar ik normaal niet rond deze tijd aan denken zou ik leef nog in de ziel van de dood maar word wakker geschud, dit moment duidt mij plots op morgen; op verwachting…

eerst is er de verwachting gevoed door schoonheid: de gerijpte vrucht van een idee daarna bij ontwakend licht raakt men op een werkelijkheid gericht…

Kerstmis is niet meer dat oude liedje De kaarsen gaan nu in het stopcontact De kerststol werd in mei al voorverpakt De samenzang komt van een MP3'tje De stal met kribbe is al menig jaar Vervangen door de meubelboulevard…

Oh Oudsoetermeer gehucht van boeren in hoeven verse melk in kannen laat de stadse jonge juffrouwen met d'r luitjes lingerie zo wulps in vouwen u dan keren kranigh om 't smetje eenmalig te aanschouwen…

Maar wie ben ik oh heer, te zeggen te jong, wie ben ik te beweren dat dit niet kon? Wie ben ik oh heer als ongelovig persoon, te beweren dat dit niet goed was, heel gewoon, wie oh wie ben ik om te zeggen oh heer, deze vrouw nog niet, heb je enig idee oh heer, wat ze achterliet? Vast wel of doet dat er niet toe?…

Oh Hermes! Oh Mercurius! Oh Zeus! Hier lig ik dan in dit Romeinse bad. Oh Tyche! Niet gepiest en toch zeiknat, maar nu: ik sprankel als een spaatje bruis Door noodlot werd ik paralytisch, maar (Het volgende dat zie ik graag ge-airquoted) “Ik kwam en heb ge-luctor et emergo-d”, want ópgeven? Mijn hoofd stond daar niet naar!…

blaffende katten, miauwende muizen - en piepende honden - is de wereld helemaal gek? of mankeer ik soms wat aan m 'n oren 't is tegelijk zo lachwekkend en vreselijk en ik durf 't geheel ook niet verder te verstoren de vogels graven gangenstelsels in 't fundament terwijl mollen al vliegend wormen vangen en een zeearend die zonder weerga al…

Oh, ik weet het weer, haar gezicht klaart op. Er ligt een kaart van pappa in de gang.…

in de bijeengeraapte dag verschool zich -een moment alleen wonderlijk hoe zonnevlekken lichtloos rijgen hun kleur slechts wit, hun vorm verweven met de tijd het spijt me dat er veel te kort is, maar mijn tellen zijn secondes die er echt toe doen… een zoen een lach en oh, zoveel verwachting kleiner nog dan weerloos droomt hij in…

regen deed het overige werk) maar oh!…

het Heilige hierboven daar kom jij ook eens voor te staan de vraag zal gesteld worden hoe heb jij het op aarde gedaan jouw zoon was het einde net wat jij had gedacht oh wat gebeurt nu ineens dit had jij als ouder niet verwacht die lieverd wil bij voorkeur als mooie vrouw door het verdere leven…

’s Nachts groeit het ijs een dikke centimeter Het land wordt met het schaatsvirus besmet En ijzers glunderen, ontdaan van vet De kans op ‘it giet oan’ wordt per dag beter! En dan, gewoonlijk een paar dagen later Gaan sloten fieltig grijnzen: ijs wordt water…

of toch om Europa Hij vliegt legitiem van hot naar her Maar de zaken oplossen in Nederland ho maar Met het accent op de zorgtoeslagenmisdaden Maar wat verwacht je van een man Zonder vrouw, man of kind of zelfs vrienden Oh wat gun ik hem een baan in Europa Jan Jacob Krediet Van den Bos, Rijksdichter van Ons Koninkrijk der Nederlanden…

vragen altijd dat vragen naar wie mij zegt dat het waar is en dat ik me niet ongerust hoef te maken, nergens over oke, nu is het genoeg slaap lekker schatje ja slaap lekker mamma wees niet bang meer lieveling nee mamma ben ik niet, met jou je bent mijn grootste schat ja mamma, weet ik, denk ik dus denk dat nooit meer, honnepon…