Alle inzendingen over om

Niet, dat ik het principieel verwerp, Maar zelfs het leger wil men in gaan zetten, Dat maakt met zika muggen korte metten, Een leger schiet voornamelijk met scherp. De zwaarste wapens tegen de muskieten: Ze gaan met een kanon op muggen schieten.…

de aardse vlaktes voelden wat bevroren veel grijze lucht met schimmig wit slierten zweefden vanonder naar boven de hemel oneffen, leek omgespit de zon was weg, ik had het koud alles draaide er nu omgekeerd mens en dier waren benauwd de lucht werd ijl, geterroriseerd een engel kwam vertellen in paniek dat we straks allemaal gaan sterven…

Midden in de nacht drink ik warme chocola – mijn bruine mama.…

Toen het die woensdagmiddag zo ver was Dacht ik: ik drink een Duveltje of twee Naïef, want ik kwam niet op het idee Dat er geen plaats zou zijn op het terras Ook donderdag viel echt een beetje tegen Drijf- en drijfnat werd ik van al die regen…

Hetzelfde raam, waar eens jouw vader stond. Ik weet het allemaal nog goed. Bij het weggaan zwaaide hij naar ons. Precies zo jij nu doet. Je bent zo ziek mijn zoon, we vrezen voor je leven. Zo heel erg ziek, jouw arme hart wil het begeven. Zo dikwijls heb ik het gezegd: “O nee, niet nog een keer.” Toch loop ik hier, en zwaai maar weer.…

Zij zit op een troon. Haar scepter wijst naar mij. Altijd naar mij. Zij corrigeerde, schaafde me bij. Altijd liefdevol voor mij. Ik hoor steeds haar stem. Terwijl ik aandachtig luister. Altijd maakte ze me blij. Haar stem zo vol liefde, Nooit een reden voor pijn. Ze leerde mij, om net zo te willen zijn. Ik luister gewillig. Want…

uw wond behoeft daglicht en frisse lucht en een zachte omzwachteling voor de nacht hoe verdraagt een open wond de pijlsnelle doorboring en dan de afgewende blik in messcherp licht het advies averechts misschien alleen licht en lucht van de nacht om het trauma toe te dekken alleen overdag vluchtige blikken op…

Bladeren dwarrelen rondom mijn hoofd, geruisloos naar de koude grond. Ze zijn van alle toekomstige illusies beroofd. gestorven aan het jaargetijden front. Verkreukeld is hun hart van goud, zij werden helaas voor het hier en nu te oud. Neem voorzichtig er eentje van in mijn hand, en wens mee te mogen zweven “naar mijn verloren vlinder” aan…

wat had ik veel vertrouwen in de mens maar links en rechts blijkt menigeen verrot en máákt men elke toekomstdroom kapot: ze steken zelfs de wereld in de hens maar ik blijf lachen om hun rot gebrul en lig door hen voortdurend in een krul…

Wees welkom in de Arena van het palaveren waar polemieken met Très Grande Vitesse voorbij daveren. Zij is the Place To Be waar dichters strapatsen maken elkaar met talige humor troost en tragiek weten te raken. Woordenaar scherp de punt van uw ganzenveer kruis op de zandvloer fair de degens telkens weer. Welkom dichter van het hoogste woord…

De dag dat jouw liefste voelt dat het leven binnenin net als jullie halsreikend naar daglicht verlangt De dag waarop de wereld haar woorden wikt belangen weegt soebat over steun of vliegdekschip De dag waarop jij de liefdes van je leven verliest de rode lucht inktzwart kleurt dat is de dag dat alles niets werd…

We nemen afscheid. Mijn zwaaiende hand trilt, maar -- vader merkt het niet.…

Ons land kan op twee reli-kwesties bogen: De burka en de weigerambtenaar Het zijn er wel tweehonderd bij elkaar Te veel om zulks nog langer te gedogen Dus helpt, met zijn verholen maarschalksstaf, Geert rechts én links van non-problemen af…

Hoe wijsterwaster vliegt de lucht vol witte en lange stressen van wolken, die ontvlochten zijn lijk haar van toveressen. ‘t Zijn wederwijven, boos en fel, die, kwaad van hande en vinger, malkanderen te kere gaan en vechten slag om slinger. De wind zit in ‘k en weet niet welk geweste, ‘t buist en bommelt alhier,…

OMZIEN NAAR OMTZIGT Ik weet natuurlijk niet Wat er precies aan de gang is In de krochten van het CDA Het Christen Democratisch Appel Maar laat ik die leiding zeggen vooral hun Christelijke mannen “Blijf met je poten van Omtzigt af En zie als Christus om naar Omtzigt” Laat ik het niet merken Want dan ga ik door het lint En zal ik die…

Wanneer aan zee de kuilen op gaan raken Dan graven we er simpel eentje bij ‘Dat kan ook vice versa volgens mij’ Dacht Zonneveld, ‘want alles kun je maken’ Een denktank tilt de heuvel naar de top In werkelijkheid zien zij er tegenop…

Het Europese avontuur naar Mars; Een lander die wel piepte maar niet landde Gelukkig was de reis nog geen bemande Te pletter dus, kapoerewiet, 'n farce De aarde is vakkundig uitgekleed Nu mollen we de volgende planeet.…

Onwennig was het zeker, tien jaar terug Waar te beginnen met de rituelen Van formuleren en met woorden spelen Festina lente, langzaam, niet te vlug Je doet iets waar je voor geroepen bent Een stap in 't rederijk waar je mag falen Een taak waarvoor de Muze je komt halen Als inspiratiebron van je talent Als dichter word je immers niet…

Opnieuw haalt Hirsi Ali alle kranten Niet langer mag een jongen nog besneden Iets wat door jood en moslim wordt beleden Zo snijdt het mes dus lekker aan twee kanten De Heer heeft, godzijdank, uit medeleven Gelovigen een dikke huid gegeven…

Een wortel wordt genadeloos onthoofd, de sla uiteengeplukt met korte rukjes, dan hakt men ruw een witlofstronk in stukjes, nog levend wordt daarna een kool gestoofd. En zo’n dieet, dat vind ik heel merkwaardig, heet ondanks al die wreedheid toch: plant-aardig.…

Omdat het merendeel van de gebouwen In Libanon is platgebombardeerd Wordt nu door ons vrijgevig gedoneerd Zodat het land zichzelf weer op kan bouwen. Maar al heeft men die puinhoop aangericht In Israël houdt men de knip stijf dicht.…

Het lijkt of het met John McCain gebeurd is: Als er niet snel een breuk komt in de trend Dan wordt Barack Obama president, De eerste president daar die gekleurd is En ook de eerste die een oma heeft, Althans een oma die nog altijd leeft.…

Waarom zou ik nog schrijven? Wie luistert nog naar mij? Mijn letters worden bitter door dingen die gebeuren. Geen vreugd is meer daarbij. Mijn mond staat niet tot lachen en tranen vloeien vrij. Wie komt mijn verdriet verzachten, wie wist mijn tranen, geeft een beetje troost aan mij? Het heeft geen zin om wat te zeggen. Woorden kunnen…

Hij leerde mij altijd sportief te blijven. Ik voel zijn beschermende aanwezigheid nog steeds in en rondom mij. Hij leerde me doorzetten, verder te gaan, ook al was er geen samengaan. Hij heeft me geleerd, om goed te vallen, mijn val te breken in plaats van om medelijden te smeken. Punt uit: ik blijf sportief, wat er ook gebeurt. Jouw voorbeeld…

Een beeld dat verwatert en het moment dat in vergetelheid geraakt. Zij gaan voorbij als een zucht die wordt geslaakt.…

Uit welk herdenkingsaanbod zou ik kiezen? Er dienden zich veel films en docu's aan Genoeg verhalen om bij stil te staan Al wou ik mij er ook niet in verliezen Toch was het, ieder aanbod ver voorbij Veel meer dan twee minuten stil in mij…

Wat heeft die man een uithoudingsvermogen Daar kan zelfs Hillary een punt aan zuigen Haar Oval Office plan valt vast in duigen Want op zo’n “stamina” kan zij niet bogen Ach Nederland hoe droevig is uw lot Geef ons toch ook een sterke blonde god…

Je vertrok en verbrak voor even de banden van al wat verbonden is. Weg van zoveel moeten van zo vele vragen verplichtingen alom. De eerste stappen zijn gezet daar waar vrijheid en rust samenkomen in een ander bewustzijn. Waar je gaat Na denken zonder Vooruit te denken waar dankbaarheid ontspringt als een bron zuiver water de weg…

Een campagne op stapel gezet zodat we wat vaker lief zijn omdat te vaak- en zeer on-net we ‘t zeggen met chagrijn! Doeslief, heet de affaire die moet zorgen dat we aardig worden lief blijven bovendien zo staat het dan toch, op die borden! Spugen naar mensen, is asociaal schoppen en vloeken eveneens middelvinger opsteken, niet normaal…

De buurman gaat naar zijn privéchaletje Zijn vreugde komt uit een reclamefolder Hij vindt het kerstgebeuren grote kolder Verbroedering gaat boven buurmans petje Op ’t kabinetsbeleid komt weer een smetje ’t Klimaatakkoord komt echt niet uit de polder Maar thuis mag oma weer eens van de zolder Zo heeft ze ook met kerst een binnenpretje Maar…