Alle inzendingen over omhels

ik wil wel langzaam achteruit leven en de tijd van gisteren vorige maand of liever nog van vorige jaren herbeleven ik omhels de voorouders het verloren kind van mijn vader de engelen in hun ware licht zo langzaam wil ik wel gaan maar tijd loopt zelf ik moet maar zien.…

het vuur doofde middenin het verwarde heel even losgewoeld, wat ieder te dragen had ik keek even achterom en droeg woorden weg, uit meer dan een portret we moesten gaan we moeten gaan volgend jaar omhels ik weer…

Ik kom en ik ga Ik vervul je laatste wens Ik dans met je omhels en kus je Ik heb je lief en neem je mee daar waar zee en hemel zich scheiden Ik voed je met angst en ontneem je je levenskracht Ik reis met je mee en zorg dat je veilig thuiskomt Geef je over aan mijn duisternis Want ik, Ik ben De Dood...…

laat jouw vingertippen zachtjes tijd aanraken ontglippen uit handen als een korreltje zand tot waar eeuwigheid verglijdt in angstig dromen de herinnering vervaagt door eenzaamheid omhels dan heel even de dag het ontwaken de tijd zal jou raken nog even te gaan…

Jij, jij bent mijn merk en ik zweer bij jou Jij, jij bent mijn merk en ik koop alles van jou Ik wil alleen met jou gezien worden op straat Ik wil lopen met jou omdat jij me zo goed staat Ik wil jouw trui om mij dus lief, omhels me nu Ik wil je geur op mij dus lief, kus me nu…

als jij naar zweet ruikt, dan omhels ik jouw warmte.…

Als ik mijn handen leg Rondom jouw droef gezicht Als ik je ogen zie En jouw pijn de mijne wordt Als ik je verdriet omhels En zacht jouw tranen kus Als je lichaam zich ontspant En ik de angst eruit voel vloeien Als je me stilletjes laat weten Het leven weer even aan te kunnen…

Als ik langs de velden ga en me inleef in het gras ervaar ik de aarde zoals het leven was Ik mis de bossen en de bramen ik verlang zo naar een zee van liefde voor de wereld omhels mij, neem mij mee 't gegronde groen van bomen de geur van hout en van het gras ik wilde dat het eeuwig was en dat ik alles hier nu had ik ben gevangen…

droom dromen groter dan de ogen van je buik verbreek kettingen sterker soms dan de handen van het hart vonk woorden uit je vurige mond als scherpe kiezels in het zand keer ingekerfde denksels de rug toe vlieg naar verwondering omhels het onbekende met armen oneindiger dan je denken kan…

mag ik van een traan verlangen dat zij waarheid huilt haar vloeiend verdriet geen bitterheid wordt kan ik schoonheid vragen dat zij innerlijk blijft geen uiterlijk vertoon die kwijnen wil zal ik toekomst beleven in liefde doordrenkt oprecht in haar dromen geschonken door jou dan huil ik tranen in schoonheid doorweven omhels die waarheid…

ben ik vergeten hoe dagen vergaan, in de avondrood spiegeling tranen ontstaan waarin ik de wens dat nachten bekoren mooier dan dromen sluit in mijn hart omhels ik verlangen het ochtendgloren waar zonlicht rakend sluiers breekt door tranende ogen die even gesloten nooit meer vergeten hoe dagen vergaan…

Stuur me snel je mooie glimlach, volg het pad, omhels mijn hoop, geef de liefde vrije baan.…

hart en handen gemaakt van dunne huid met tijdelijkheid gevuld bang soms bedroefd soms beide tegelijk soms overrompeld soms door een mooi uur een broos moment van evenwicht met zachte voeten tasten naar mogelijk misschien en wellicht omhels haar de broze alledaagsheid het is alles wat je beleeft…

vandaag ben ik een schiereiland ik weet niets van de zee ik zal niets meer verwachten verlangen is wat overblijft als een diefje hangt de dag in een vreemde lauwe lucht je mag niet sferisch sterven zegt de dokter de zon verliest aan zwaartekracht ik roep om snelle redding met een stem vol zachte vingers omhels ik elke nacht…

Dein in het bed omhels je geliefden die stuivend verwolken tot eeuwig stof. Open het luik voel vervlogen licht fladdermottend langs je gezicht. Grendel het hek, je biezen gepakt, zie de blauwe lucht - en vertrek.…

de zon schijnt door de ramen voorspelt al de mooiste namen zoals Merel en Margriet de kou is nu verdwenen geen last meer van wintertenen ik huppel weer en geniet de lucht is aan het warmen en bijna met blote armen omhels ik de eerste spriet de lijster zal straks zingen de lente staat al te springen er is toch geen mooier…

Verloren Dwaal ik Door de tijd Ben ik Ingekapseld Door intens verdriet Woordeloos Omhels ik droefheid Laat zakken De moed Om verder te gaan Ik weet niet hoe Of waarom ik leef Weet niet als anderen De onbevangenheid Om open te staan Onschuldig te zijn Alleen maar te zijn In mijn dromen Zoek ik Tastend in beelden Naar antwoorden…

Zo bleek zo moe zo smalletjes zo opgegeven niet meer willen leven ligt ze in haar sterfbed moeder van mijn kinderen pijn strijdt zijn gevecht tegen haar laatste ademtocht even lichten haar ogen fel op in verzet tegen het leven dat ik eenmaal op straat daarentegen omhels zelfs de fietser die me op een haar na aanrijdt wens ik veel geluk…

gelatenheid in doffe ogen omsluiert verdriet waar dromen vergaan verdwenen is tijd zal nimmer bekoren wat toekomst blijkt vervult haar met angst maar wentel in de streling van fluisterende woorden omhels de troost die ik schenken mag denk aan momenten in toekomst verborgen waar ik zachtjes een lach aan jouw ogen ontsteel…

Omhels me met je armen Druk me stevig tegen je aan Geef me kracht met je liefde en beloof me dat je me nooit zal laten gaan Sluit mijn blik op in je gedachten en weet dat ik zielsveel van je hou Zoveel eenzame koude nachten jij was alles wat ik wou En jij bent alles wat ik wil een droom is uitgekomen Jou lippen op de mijne laten…

magisch zijn de ogen die je beroeren in dromen het hart doorboren smachten naar jouw ziel die een lach ontplooien elkeen laten hopen die zorgeloze blik een liefdesgebaar lach in de ochtend laat werelden ontwaken breng mij in hogere sferen omhels mijn hart laat mij er in verdwalen geheimen achterhalen waarom die ogen van jou mij…

engel van liefde omhels mijn hart spreid jouw vleugels in een innig gebaar schep verlangen en hoop passie in dromen zweef op gevoel zaai liefde om me heen bezorger van geluk dagen vol dromen jij bent het einde mijn nieuw begin engel zo zacht laat mij leven nachten met jou liefde beleven…

kind van de aarde droom in een droom omhels de sterren zonlicht is jouw lach fluister als wind heers over stormen laat tranen als regen verheerlijk dit leven kind van liefde laat de maan jou beminnen wordt één met jezelf kleur regenbogen zin van bestaan schenk ons het leven laat licht in het donker wees aardekind…

graag waarschijnlijk veel te veel Zal ik ooit echt wel klaar zijn met het leven hier Heb ook genoeg geklaagd, hoor maar had ook veel plezier Nu lig ik hier te wachten totdat het einde komt Afscheid van al mijn vrienden en de muziek verstomt Het moment is nu dan toch gekomen het einde echt in zicht Ik glijd weg in mystieke dromen en omhels…

Omhels ik je nog steeds. En voel jij je geborgen. In mijn gedachten. Hebben wij nog steeds eindeloze gesprekken tijdens onze wandelingen. En koesteren wij onze verbondenheid. In mijn gedachten. Zitten wij nog steeds naast mekaar op een bankje. En staat de tijd even stil.…

engel van liefde omhels mijn hart spreid jouw vleugels innig zacht schep verlangen en hoop passie in dromen zweef op gevoel zaai liefde om jou heen bezorg mij geluk dagen vol dromen jij bent het einde mijn nieuw begin engel zo zacht, laat mij leven nachten met jou liefde beleven…

als jij naar zweet ruikt, dan omhels ik jouw warmte.…

Zij is gestreept de koe , een Lakenvelder en daar een ijscoman die over het fietspad scheurt zijn kar blinkt citroengeel de koeientong krult paardenbloesem uit de wei en kust de grutto mijn gekke vogel mijn droeve tango bedek de rieten daken plavei mijn klinkerpad en laat papavers kikkers zoenen omhels de zon op het allerhoogste punt…

mijn gezicht versteent in een treurig masker met elk niet-uitgesproken woord wordt mijn rust verstoord keer op keer versplinteren je gebaren die stilte om me heen waarom streel je mijn glimlach niet waarom dans je niet met mijn lippen waarom omhels je mijn handen niet koester mijn adem die naar je zucht fluister jouw lied in mijn…

In het donkere jou omhels ik de stilte in haar mooiste vormen. Zo roerloos, rimpelloos lijk je mij te spiegelen, terwijl de diepte van mijn Ziele-zijn verborgen ligt in de eeuwige beweeglijkheid van jouw bodem.…