Alle inzendingen over omhels

Ik heb de herfst geroken, vanmorgen zag ik de stekelige vuurdoorn in bloei omhels me thans teder en treur met mij om het trage doven van het licht.…

een Hemelgod slingerde uit het niets een bliksemschicht op zijn neerwaartse weg naar jou Erebos omringde de nacht met dichte nevels aan de randen van de aarde langzaam vulde hij de duisternis houd ons vast Morpheus in deze serene laatste nacht mijn liefste ik druk je aan mijn hart ik omhels je duizend maal en Hypnos smelt…

Krauw mij tot regen, vervloek mijn tranen, Omhels mij met jouw primitiefste leed. Want beeld op beeld bega ik mijn sterven, Uit alle tijden roepen mij jouw woorden aan. Ik wil jouw naam niet in herinnering dragen. Niet dag na nacht mij in jouw vlees herhalen.…

Zacht omhels ik je Het is de laatste keer Verstikkende tranen Afscheid doet zo'n pijn Zoekende woorden Ingehouden woede Bonzende harten Kloppen als razenden Zacht laat ik je gaan Het moet alles is gezegd De tranen van verlating In een kus het nat van zout Stil verlaat jij de scene Waarin wij de hoofdrol speelden Liefde kapot het alleen…

pijn zoals zwart zwart zoals een nacht vergeten verloren als de pracht van het gloren van de ochtend na een nacht zo warm zo wil ik zijn voelen tot in jouw hart streel omhels jouw smart tot in het donkerblauw van mijn hemel ons bestaan kom laat mij verdergaan verder dan de nacht dan de hemel ik ontwaak in de morgen in…

jouw verjaardag de link tussen jaren achter en voor jou gelegen is een goed moment voor een welgemeende wens niks minder of meer wens ik jou dan mooie herinneringen de gedroomde toekomst momenten die geluk brengen aan jou en de jouwen omhels ontmoetend de schatten van wat was en komen gaat koester wat het leven vrolijk tint een glimlach…

touwen in mijn huid gebonden En een zoevende wind van pijlen om het bloed weg te likken uit de beneden schoonheid waaraan ze zich vergapen de vrouwen met tranen de mannen spottend, jongens en meisjes nieuwsgierig opgewonden Niemand raakt me aan niemand voelt de warmte van mijn lichaam vervliegen Ruk toch de punten uit mijn vlees omhels…

Omhels de liefde als dé dimensie. Laat u door het goede bepalen. Kijk daar: uw oude jas - versleten leer! Span u nú in voor eeuwige waarden...…

ik omhels je met de warmte van een zachte zomeravond strijk de rimpels glad die de tijd tekende in je gezicht de kleur van de herfst reeds in je ogen te zien stemt droef het wordt later en later en ik zou de tijd willen stoppen nu hulpeloos zie ik je bladeren vallen en winter sluipt nader kou zal je wortels bereiken in de avond en je…

bedrieg ik mijn ogen als ik ze opsla in verwarring, niet wetend wie dit is verloren wie ik was, op weg naar wie ik worden moet en daar ben jij midden op de weg, kalm en rustig onbevreesd voor de zekere gevolgen weet je dat ik je tegenkomen moet maar omhels me niet, het zal me deren losmaken wat vast had moeten zijn als je me draagt…

niet meer maar wel de nagalm van de bruinrode dood die de folklore is van herfst herken ik weer De nissen gevuld met geuren die het laatste graf van het leven weer zwart doet kleuren spelen mee met de dans die voltrokken wordt door een kind van de wind Oktober herleeft het bonte sterven en op mijn netvlies staat de zee zeer nabij ik omhels…

Ik hou je graag vast met mijn ogen omhels je liefdevol met een warme blik dit gevoel is puur en nooit gelogen dit is zo mooi…zo echt…dat voel ik Het maakt me niks uit wie wat deed vergeven is een kunst op zich ik ga voortaan emotioneel gekleed en huil onzichtbare tranen als ik in bed lig Mijn hart staat elke dag wijd open maar ik kan niet…

mijn boek, schuldenaar van nacht en slotakkoord jij bent de verwarring waarin ik de gevallen bladeren raap en de geur van verval omhels de tijd misstaat, ik lees het in de krassen op mijn gezicht wat kunnen we nog vieren als gebroken wolken mij stenigen eenvoud mijn intellect te boven gaat en mijn wezen zich als een zonderling gedraagt…

Niet met je liefdesleven, niet met de baan die je hebt, niet met je vrienden die je om je heen hebt, maar met jou Niemand kan jou gelukkig maken Niemand kan jouw lot bepalen, dat ligt aan jou Je hebt de hele wereld in je handen Als iets fout gaat kun je het vaak veranderen Het ligt aan je eigen gedachtengang Probeer het negatieve te laten omhels…

stofjes die in licht verdwalen dansend op de zonnestralen zomaar voor het spel alleen gedachten vangen die in zonlicht hangen een vage schijn die niet anders blijkt te zijn dan een stukje uitgesteld verlangen je mag de warmte van mijn handen voelen als ik je troost omdat tranen van je wangen spoelen als de regen in je hoost omhels…

Winterdromen zingen zwaar vroegrijpheid van een treurende knot wortels steken stakend klaar zacht beminnend een watermot zwem maar pluisjes voor je leven de muskus is op jacht niet door honger wordt zij gedreven maar het jong dat op haar wacht sprietjes groen omhels de kilte het kind zal weer gaan zingen van lammetjes in avondstilte…

het kind op de schommel in het zonlicht dommel ik maar schrik wakker in het licht van de maan dan is het tijd om te gaan en dansend door bossen omhels ik de bomen vertel al mijn dromen niemand neemt mij met zich mee dus dans ik ver...tot aan de zee die daar altijd op mij wacht en elke nacht een ander lied zingt niemand bedwingt mijn…

ze groeien tot: lieveling, omhels me en… hou je van me?…

De horizon is anders dan verwacht Omhels me en fluister zacht Het is de maan die naar je lacht. Voelde ik een droom ontstaan Wist je dat er lichtgevende golven bestaan? Het zijn de algen van de zee Ze geven je kleine diamantjes mee.…

Wenend omhels innig elkaar, als je kleinkind vertelt: “lieverds, jullie worden overgrootouders!”…

Ik huppel dansend door de dagen vang een heel klein beetje zon wil de liefde op handen dragen zoek in jou de passie, mijn bron Ik open spontaan mijn beide armen omhels in stilte ons ochtendlicht wil verdriet voor jou verwarmen kus de tranen van je gezicht Ik veeg de pijn uit trieste ogen raak jouw lippen zachtjes aan schilder prachtige…

Toe laat je geest door vreugde overstromen, omhels het leven en geef het een zoen en mocht je af en toe toch zitten dromen: Doe het ~van nu~, en niet te veel ~van toen~.…

Zo ligt ze in mij opgespaard en gaat in elke vrouw die ik omhels tekeer. Ze duldt geen vader meer, geen spiegelbeeld, geeft mij integendeel haar weerzin weer. ----------------------------- uit: 'Zwijghout', 2000.…

Maar kom niet met de praat van veel te vol Ik hou van al die klanken, kleren, kleuren, omhels mijn stad die zo hard welkom roept geverfd door een pallet aan kleuren wol hoe smaakvol de melange van etensgeuren (terwijl de Duitse herder op het Singel poept)…

Omhels me, jij, je vingers ruiken en ze beven. *) ajuin: ui ----------------------------- Uit: 'Muziek voor de overtocht', 2006.…

Daar omhels ik je teder en koester ik jou voorzichtig van een afstand.…

Kwikzilver noem je mij grijze haren spreken een andere taal en dansend ren ik voor jou uit hoofdschuddend vraag je wanneer ik volwassen word onmiddellijk weerspreken twee stralende ogen deze zin lachend spring ik van de hak op de tak over paaltjes op die ene kade waar schepen liggen te wachten op aankomend vertrek met beide armen omhels…

Lieve Heer stuur mij een engel met sterke vleugels als het mag vanuit de hemel naar beneden dan verhoort U mijn gebeden en mijn idee voor Moederdag Als de engel goed kan vliegen mij hoog kan dragen in het blauw kan ik mammie zien; heel even haar mijn bosje bloemen geven en zeggen dat ik van haar hou Dan omhels ik haar heel stevig kus…

Sta zo opgewekt mogelijk op dus, poets je tanden, omhels je vrouw, kam je haar, lach tegen de spiegel, ontbijt met thee en een eitje. Je begint vanzelf in de loop van de ochtend een beetje te fluiten. Dat doe je de hele dag door met wisselende intensiteit.…

Je bent zó mooi, vol verleiding Mijn adem stokt telkens als ik je zie Je nodigt mij uit om de sirtaki te dansen Kreta, mijn lieve Kreta ik kus en omhels je Je laat mij je geheimen van de bergen zien De rustieke dorpjes waar de tijd stil staat Je muziek klinkt bijna melancholisch Kreta, mijn lieve Kreta neem mij met je mee Je eeuwige zon…