Alle inzendingen over omlaag

De prijzen voor ons rundvlees moeten dalen, Heeft Brinkhorst uit ons aller naam geëist, Maar onze rookwaar is te laag geprijsd En dus laat Borst ons daarvoor meer betalen. Wat slecht is vindt ons wijze landsbestuur Ofwel veel te goedkoop ofwel te duur.…

woorden fladderen in mijn hoofd als vleermuizen in de vroege zomernacht doelloos schieten ze voorbij als aangeschoten duiven van klei tuimelen ze omlaag in een vrije val woorden die ik morgen schrijven zal…

Een hoofd draait naar links Met onbeschrijfbare snelheid Een knik omlaag Richting duiden Het lijf verstijft Het lichaam verstart De tijd bevriest Voor een moment Totale leegte Dan de angst…

Terwijl het gewicht traag beweegt naar omlaag gericht. Zwarte Woud nostalgie zwaartekracht rond middernacht.…

als een windvlaag sloegen woorden in mijn gezicht gleden langs mijn hals omlaag beproefd raapte ik ze op en nam een beker mengde het venijn met wijn jij dronk wat ik schonk en viel voor mij…

zo uitgesleten zijn de traptreden die je moet beklimmen onder het licht van de brandende zon kijk je omhoog naar een kasteel en daarna omlaag naar een rivier kanootjes en kinderen eeuwenoud landschap waar wij net zijn of niet eens…

Ik klim omlaag. Ik klim van tak tot tak. Even blijf ik zitten en koester ik onder een groen bladerdak de macht zó hoog te zijn verheven; de macht die ik eenmaal in mijn leven boven mijn krachten overdraag. Ik klim omhoog. Ik klim omlaag. Ik klim van tak tot tak.…

Adem zucht omlaag tot in eindeloze diepten ik wervel rond. Kantelend in de sterke rover wil ik jagen door het glinsterende land.…

De bomen zwijgen En peinzen vaag, Van al de twijgen Drupt iets omlaag. De zon is henen, Geen vogel fluit - Zij zijn verdwenen, Het lied is uit. Alleen gelaten Wacht alles stil - Wacht het gelaten Der wereld wil.…

Maar wanneer de boom wordt gekapt De huizen omlaag gehaald, zonder pardon en de mensen er niet meer zijn, waar zal dan mijn heimat zijn?…

Het was zijn club, een baan om van te dromen Maar als er onvoldoende wordt gescoord Dan lig je er zo uit bij Feijenoord De duimen gaan omlaag, als ooit in Rome  En alle kranten koppen moddervet: ' Been gebroken, Been is afgezet'.…

Gezondheidskosten gaan zo flink omlaag, en geen pensioenprobleem meer voor Den Haag.…

Oh, Kon ik bij de sterren Die eens Mijn schatten waren Ik haalde Ze direct omlaag Zij, die mij Mijn leven Leven lieten Ik mocht En mag ze graag Te lang Heb ik hen moeten missen Te lang Was het voor mij te stil Kom weer bij mij In mijn omarming Dat... Is alles wat ik wil…

Het leven heeft de crisis in de genen De inhoud van de loonzak zakt omlaag De oude dag ligt loodzwaar op de maag Verzorgingshuizen zijn straks al verdwenen Na eenzame aanvaarding van het lot Blijkt ook nog eens de hemelpoort op slot…

Hun breinen zijn al maanden aan het stormen Belastingen met 5 miljard omlaag Ze piekeren wat af daar in Den Haag Om zo een prachtig kabinet te vormen En als u werkt dan krijgt u meer in ‘t handje Maar ook meer BTW in ’t winkelmandje…

Het Rijk gaat nieuw klimaatbeleid ontwikkelen, ’t wordt killer in het overheidsgebouw, de thermostaat omlaag, de vingers blauw, hij moet voor volk en vaderland vernikkelen. Hét rolmodel voor energieverbruik: de ambtenaar met bivakmuts en kruik.…

als druppels vallen op je huid spatten zij uiteen zonder geluid magisch traag zoeken zij een weg op kippevel langzaam, omlaag zwevende gedachten pleiten voor extase weg van realiteit druppels blijven verbazen…

voor moeder Zoals mijn moeder met haar vingervlugge handen (bijna onzichtbaar voor een leek) een balletje van rechts naar links, omhoog, opzij, omlaag, zó in de pan, zo zie ik het een speler toch maar zelden doen. De afzuigkap en ik, haar enige publiek.…

eenzaamheid onthult me een leeg gevoel niemand die het ziet niemand die het wil weten een traan glijdt langzaam langs mijn wang omlaag valt op de grond verloren in de tijd niemand die het ziet niemand die het wil weten…

Mijn hond, de kop omlaag hij bibbert in zijn stippen, draalt om de tafelpoot. ---------------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1993.…

Ooit viel hij als zaadje naar beneden langs de stam omlaag. Beneden aangekomen landde hij in een voedselrijke laag. Groeide hoger hoger, nu met bladerdak zo rijk Geeft hij zuurstof en beschutting deze eeuwenoude eik.…

Alles stroomt altijd omlaag water, mest en modder. Alleen de laatste wel wat traag. Ook dan eindigt elke klodder, meanderend en gestaag komend van de hoogste top, in de sedimentaire laag uiteindelijk ergens onderop.…

de oude stad 't lawaai drong niet meer tot hem door Een oude non boog zich omlaag en nam zijn handen in de hare Op zijn onuitgesproken vraag gaf zij hem haar rozenkransje Hij klemde het in zijn magere hand en drukte op het kruis een zoen Zwijgend stond de non weer op Zij had die dag nog meer te doen…

Voor Jan Soldaat geen luxe Dixi, nee, hij doet zijn dapper werk het allerbest als hij het land verdedigt én bemest, de broek omlaag en hup: je maintiendrai ! Zo kan hij zonder kogels te gebruiken de vijand toch een poepje laten ruiken.…

zwarte tranen vallen als zeldzame parels langs zijn wangen dwalen traag over zelf gebaande paden omlaag waar langzaamaan de kostbare waterlanders verdampen en neerslachtige wolken zwaar van smart watervallen braken…

Van melkveehouders hoor je veel geklaag Dat er zo goed geboerd wordt geeft geëmmer Want al die melk werkt als een opbrengstremmer Daardoor gaan alle prijzen dan omlaag Maar als je ‘vraag en aanbod’ uit gaat leggen Dan weten ze geen boe of bah te zeggen…

De zelfmoordrate is niet meer tolerabel En ProRail wil daarom voortaan heel graag Het aantal doden vijf procent omlaag Want die hoeveelheid is wel acceptabel Het beste is om blijvend te vermijden De treinen mooi op tijd te laten rijden…

Wat opwaarts gaat, komt ook weer naar omlaag Is al sinds Archimedes een natuurwet Een vluchtje naar de lichtstad op frituurvet Klinkt als een bak, maar is al haast vandaag Wie houdt van friet en snackwaar consumeren Kan straks gerust een lijnvlucht reserveren…

zag dat jij een gat in de hemel maakte als water golfde muziek bruisend omlaag klaterde later met snelle tonen de openingssymfonie spatte uiteen in kleurige wolken de roze namen we mee…

Jouw heilige pensioen gaat nu omlaag. Dat werd verdikkie wel een keertje tijd. Je gaat weer terug naar de gezelligheid. Naar kaarslicht en naar bed met lege maag. Ach klaag toch niet zo want je bent er nog. En vroeger joh, was alles beter toch?…