Alle inzendingen over omvatte

ik kan je niet dichten je bent open opener dan ooit je lach omvat de wereld en je handen raken mij als nooit te voor samen schrijven we de teksten weten ons de gekste in de lezer op zijn mooist…

Onze liefde past precies wij sluiten in perfectie naadloos op elkaar aan onze liefde Jouw handje past precies in mijn hand Mijn liefde omvat jou…

de al omvattende wereldtaal dan kop je altijd in dan win je altijd op punten en schreeuw ik mee in het café: Goal, goal, goal!…

Stil Donker en stil Dan is er licht Dat vraagt wat ik wil Koud Warm en koud Door de deken omvat In de donkere nacht Licht Zonnelicht De morgen breekt aan Weer een nacht voorbij gegaan…

Stil Donker en stil Dan is er licht Dat vraagt wat ik wil Koud Warm en koud Door de deken omvat In de donkere nacht Licht Zonnelicht De morgen breekt aan Weer een nacht voorbij gegaan…

in het stille woord ligt een waardevolle kracht alles omvattend wat je van een ander verwacht je merkt in kleine dingen dat anderen je intentie ontvingen subtiel en ongedwongen is een druppel geluk naar binnen gedrongen…

waar ik ga waar ik sta jouw oneindigheid omvat mijn eindigheid jouw zijn mijn bestaan jouw liefde mijn leven jouw licht schijnt in mijn duisternis jij onkenbaar maar onontkoombaar…

jurk van rode rozen klemde zich één moment aan hem vast op de gracht jurk van rode rozen omklemde hem omvatte hem greep hem ze laat hem niet meer los hij zit niet meer vast hij komt nooit meer los…

Zacht fluister ik, terwijl ik haar omvat: “Kom, vrij met mij, want ik heb hoofdpijn, schat”.…

Warmte en licht zijn twee van zijn eigenschappen, die een groot deel van het fenomeen liefde omvatten. Ik ben me bewust van mijn liefde voor jou, Dit gedicht, omdat ik van je hou. Iets wat liefde is voor mij, geluk met jou aan mijn zij.…

Een zweefmoment Algehele ondersteuning Vel over been Gestruikeld en weer opgestaan Voeten schuurden over zand Verscherpten ook de zool voorzien van eelt Ogen zagen om in het donker Omvattend nauwkeurig Een mens zonder contrast…

Een woord dat meer betekenis omvat Dan winkel met een stoel en haardroogkap In Rotterdam temeer die vette hap Met kaas en saus, shoarma en patat En afgeleid heet in lokaal jargon CS inmiddels Kapsalon Station…

De zon gaat onder Een rode gloed over het water Orde wordt gecreëerd Een pen schrijft woorden Met de woorden komt stilte Een verlichte stilte, voldoende volmaakt Alles omvattend, bestaande uit niets Het is nacht, een verlichte nacht…

Het regende licht, de lucht was fraai grijzig, het landschap omvatte een groot deel van de wereld. Mijn vriendin omvatte veel meer, ze was een bewegend Ravenna, een groen, grijs en blauw mozaïek, een kleurige, bewegende, geurige gestalte, een vorm die het landschap vervormde.…

O leven, zoet leven, 'k Heb u zo lief gehad, En met innig beven Uw schone lijf omvat. Nu gaat het àl verdwijnen... Maar heerlijk, ver omhoog En schoner zal verschijnen Wat mijne ziel bewoog.…

zoek mijn woorden in zilver dat ijl tot web gesponnen de morgen omvat geef ze mee aan de wind die met nachtvlinders zweeft naar het grijze vergeten van gisteren en schrijf met gouden letters een gedicht over stilte waarin ik slaap…

woorden zijn zo ontoereikend ze omvatten meest mijn voelen niet noch het trage duister dagen in mijn ogen duiden kunnen ze het niet wat mijn toekomst rustloos overzien mag al mijn zorgen niet behelzen noch bedoelen dat omspannen, het be-grijpen nee, dat doen ze niet…

een zwembroek handdoek, net groot genoeg om mijn middel te omvatten water, schoon, wijds beetje zon erbij graag een boei als richtpunt meer hoeft niet laat me door het water glijden en herboren worden minstens een uur…

het zijn de wolken die schaduwen werpen op de berg die ik beklommen heb die me de heelheid van licht en schaduw leven heeft leren omvatten een gevoel van geborgenheid waarbij liefde zich in mij openbaart zonder maar één innerlijke versluiering een droomwereld waar ik op verslingerd raak…

mijn handen omvatten het universum in een glazen bol, kijk als je schudt dan beweegt het, sterren schuiven achter de maan, bomen vallen uit de lucht bergen breken de zee in twee en de zon drijft uitgeblust met de ondergang mee…

onuitputtelijke potenties wij keren terug groots, schitterend al omvattend licht van liefde!…

Ik rek me rijkelijk uit, zo veilig en warm omvatten ze mij.…

Niet zij, maar ik Zou verdrietig moeten zijn Toch troost ik haar Omvat haar hand…

gebarsten druppels blijdschap vloeien traag voelbaar sijpelend weg het glas eens zo helder van klank is dof geworden kan de wijn niet meer omvatten, die door de scheuren weggelopen is. door de spleten dringt de wijn de droesem blijft dit sterven doet geen pijn…

't Is deze week weer kermis in mijn stad Ach, ongeacht welk nieuws ons overrompelt Vergeef mij dat dit feest mij onderdompelt En dat ik heel wat headlines niet omvat Laat mij nog even op de kermis dolen Straks wacht mij weer de échte mallemolen…

donker omvat door de nacht stijgt worsteling naar boven om duwend een plaats te vinden als een demon: het oude zeer, niet goed geheeld ik wil daar niet verblijven! er komt geen rust geen magnolia die geurt geen klanken die kunnen strelen alleen de tijd zal de wonden helen…

De kleine kinderknuist omvat de zojuist door opa geschilde en gevierendeelde bint Ploep! Zegt het kind Plons! doet de pieper in de half met water gevulde pan Voorzichtig, kleine man, niet smijten Door dat gespat wordt opa nat…

Schijnsel dat draagt de mensen duister vult met licht dagen rijgt tot tijden vol liefde en geduld licht dat omvat de wereld ’t zij bij dageraad of nacht; breng vrede op aarde ’t mensdom heeft zolang gewacht.…

In een al omvattende stilte valt ´n zucht me al te zwaar laat staan ´n kuch maar ook oh en ah voelt tenenkrommend aan Maar het meest vreselijke is de geur, de reuk van een onhoorbare wind die altijd mijn kant vindt maar bij nader aftasten zich niet meer in mij bevindt!…

't Is deze week weer kermis in mijn stad Ach, ongeacht welk nieuws ons overrompelt Vergeef mij dat dit feest mij onderdompelt En dat ik heel wat headlines niet omvat Laat mij nog even op de kermis dolen Straks wacht mij weer de échte mallemolen…