972 resultaten.
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Splinter en Balkenende
snelsonnet
3.0 met 37 stemmen 1.677 De tolerantie is vèr doorgeslagen.
En daar wil Balkenende iets aan doen:
Hij breekt een lans voor normen en fatsoen
die CDA-ers in het vaandel dragen.
Dat koningsdrama binnen zijn partij
verbleekt bij de ethiek van dit reveil.…
Toespraak
snelsonnet
3.0 met 11 stemmen 398 De koningin wordt zwaar gecensureerd
Ze hebben in haar kersttoespraak gesneden
Vooral dat stukje over minderheden
En hoe je elkaar samen respecteert
Zelfs over tolerantie wou ze praten
Gelukkig houdt men haar nu in de gaten.…
Herdenken 9/11/11
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 141 stilstaan bij de beelden
van toen, roepen ze nog
altijd kippenvel op
gaten die geslagen zijn
in New York, mensenlevens
is het gemis duidelijk voelbaar
verenigen liefdevolle handen
in de hoop de weg
naar tolerantie te slechten…
Stille tocht
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 781 Stilzwijgend zacht schuifelend
Niet nog meer doden
Nog meer slachtoffers
Die offers hebben gebracht
Om het zinloos geweld te weren
Stille tocht
Fakkels van licht
Kaarsjes van vrede
Bloemen van rust
Gewoon omdat het moet
In deze wereld met zero tolerantie...…
De klok terug
snelsonnet
3.0 met 12 stemmen 1.187 Een huwelijk van homoseksuelen
Heeft in Marokko tot tumult geleid
In weerwil van de hedendaagse tijd
Hoopt men alom op strenge staatsbevelen
De tolerantie is weer allervalst:
Tot in Marokko Holland op z'n smalst…
strandvakantie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 in zijn poging een snelsonnet te schrijven
is onderstaande dichter reeds gestrand
hij ligt nu met zijn voeten in het zand
en zal daar nog wel n klein tijdje blijven
ik reken op begrip en tolerantie
ook een dichter heeft wel eens vakantie…
Brandpunt
snelsonnet
3.0 met 10 stemmen 733 In Hollywood is flink wat afgebrand
De mensen die de studio’s bekeken
Beleefden er sensatie en ze leken
In een spectaculaire film beland
We hopen dat het mooi is opgenomen
Zodat er snel een speelfilm uit kan komen…
Was
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 113 We leven in een tijd van innovatie
Zo is er nu een wasmasjien gebouwd
Die alles droogt en ook nog netjes vouwt
En op de Tech Beurs was het een sensatie
Een staaltje futuristische know-how
Ze noemen het de nieuwe 'Miele Vrouw'...…
Onmachtige kracht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 70 Onmacht is graag willen,
maar helaas niet kunnen.
Onmacht is wel kunnen,
maar echt niet willen.
Onmachtig zijn die mensen,
die de vrede willen dienen.
Die voor hun eigen gelijk,
echt niet vechten willen.
Hun eigenwijze ongelijk,
moedig durven zien.…
ONTHAND
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 124 Vanmiddag liep het volk verbijsterd rond,
veel opgewondenheid en consternatie
een unicum, een wonder, dus sensatie,
een ieder zag het aan met open mond
Dit moét op de tv en in de krant:
een meisje zónder smartphone in haar hand!…
Zero tolerantie...
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 393 Laat me nu met rust
Ik heb jullie niets gedaan
Laat me nu met rust
Jullie zijn véél te ver gegaan...
Zonder reden zinloos
Kreeg ik ineens een trap
Ik liep alleen maar langs
Op mijn wang een klap.
Ik kon me niet verweren
Zag alleen mijn bloed
Door angst verlamd mijn beven
Schopten jullie mij met de voet..
Laat me nu met rust
Ik heb…
Onmacht
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 924 Onder golven bedolven
in het kolkende water
in onmacht getracht
niet te denken aan later
steeds buigend en zuigend
en eindeloos diep
afschrikkend verstikkend
en doof toen ik riep.…
Onmacht
hartenkreet
4.0 met 20 stemmen 2.414 De boodschap was zo verteld en zo verklaard
Het werd gebracht kalm, rustig en bedaard
Een schouderklop en een hand
Daar stopte het medische verstand.
Een half jaar!
Wanhoop, verbijstering en tranen
Emoties zonder banen
berusting, ongeloof en opstand
Allemaal kregen ze de overhand
Een half jaar!
Denken, doen en praten
Dit wil ik doen en…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.525 Ooit goudgeel wuivend korenveld
verminkt door woeste voren
de golven wreed onderbroken
...de harmonie verloren
Ondoordacht vertrapte toekomst
bedekt met stervende aren
vertwijfeld brodeloos zijn
...het niet kunnen verklaren…
onmachtig...
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 578 onmacht in de strijd
het gevecht met jezelf
verwoest wordt een leven
verscheurt door pijn
waar angst sluipt
in nachtelijk dwalen
het zoeken naar waarom
de vraag, nog hoelang
en jij luistert naar stilte
het snikken gesmoord
angstvallig wakend
dat niemand het hoort…
Onmacht
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 558 Ik zoek niet meer,
naar het zin van het leven,
maar naar waarden,
die het draaglijk maken
en mij kunnen verzoenen
met mijn onmacht.…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 453 Als ogen waken
spreekt de taal
en veegt tranen
uit het zicht
jouw gevecht
verlaat
de tweebaansweg
finaal verloren
wanneer stappen
niet verder lopen
en ook jij de muur
niet meer ontwijkt
zal ik steen voor
steen onze taal
opbouwen
welke ooit
geschreven is…
Onmacht
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 337 Zo murw geslagen
maar zonder stok of wapen
alleen maar duldend.…
Onmacht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 31 de gretige eter
van angst en twijfel
smullend
van onmacht
zit zich na
een kort dieet
vraatzuchtig
vol te proppen…
onmachtig
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 564 ik lig te ver van bomen af
om het roerloze spreken te bezitten
het heeft ook geen zin
om eerder dan woorden de wind
te bevelen
of de blauwe plekken in de lucht
die langzaam wegtrekken als halsgesnoerde
lichtjes
wat uit kruinen valt
zijn jaren, samen gewaaid rondom een mond; dichtgestopt
met schedels en afgestorven bloesems…
ONMACHT
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 518 ik voel het, maar jij, zo passief, je wijkt opnieuw
ik zou jou uit willen schelden, ja goddeloos vervloeken,
ik zou je huid willen schuren, je willen slaan, omdat je
zo stil, zo passief, zonder mening of heftig protest
dit verborgen ontluisterend, geluidloos leven leeft
ik haat je, om jouw onmacht, ik heb je lief, om je onmacht,
ik pijnig…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 426 Hels is zelfs het helste
als er treden rijzen
uit de diepte
maar de metselaar
knecht blijkt te zijn
van duivelshanden
die poreuze stenen bakten
en de trap omhoog
toch na is…
Onmacht
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 824 Hoe kan ik nog zeggen denken
en schrijven wat ik voel en
denk en hoor als ik iedereen
kwets. Grootsheidswaanzin is
dat totaal kapot je voelen
van alles de schuld en totaal
stronfvervelend
Wie respecteert men nog op deze
aardbol? De Oerknal of het heel
gevoelig in vrede ontslapen en
weer opgaan in de natuur. Is er
iemand die daarbij kan…
Onmacht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 154 Onmacht als de woorden
niet goed worden aangevoeld
voel nu pijn diep van binnen
om die ene goed bedoelde zin.…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 382 Je draagt een watermerk
achter je uitneembaar oog
van echtheid is geen sprake
droevig om te zien
hoe het andere zich kan vermaken
oog om oog
hand om hand.…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 263 nog vliegt het kille witte
als een doffe klap
ondanks de duif is stilgelegd
los en vast
van schreiend aangemeten
moederplicht
doch zij verheft uit
godverlaten zwakte
welke wereldmoeder
ook zo voelde
toen haar zoon verging
het gesloten ogenkind
zijn geliefde en hun kroost
het volk tast door de mist
hoe sterk de band…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 604 Langzaam liep hij weg,
in de stromende regen.
De dikke druppen,
voelden hem als een zegen.
Niemand zag zijn tranen,
of zijn pijnlijk gezicht.
Niemand stelde vragen,
geen antwoorden verplicht.
Het afscheid viel hem zwaar,
zwaarder dan hij dacht.
De gevoelens voor haar,
hadden nog veel macht.
Zijn hart zei hem te stoppen,
zijn verstand…