Alle inzendingen over onverwerkt

Blijf bij ons Heer als het avond wordt en wij angst hebben om achterom te kijken er is teveel lijden, teveel onverwerkt verdriet blijf niet langer die Vreemdeling achter ons maar kom heel dichtbij en maak u bekend spreek ons met liefde aan en leer ons verstaan wat u met uw woorden zeggen wilde zit met ons aan voor het avondmaal wij hebben behoefte…

Blijf bij ons Heer als het avond wordt en wij angst hebben om achterom te kijken er is teveel lijden, teveel onverwerkt verdriet blijf niet langer die Vreemdeling achter ons maar kom heel dichtbij en maak u bekend spreek ons met liefde aan, en leer ons verstaan wat u met uw woorden zeggen wilde zit met ons aan voor het Avondmaal wij hebben behoefte…

Je kunt er een speld horen vallen ieder kraakje van een vloerplank kan een voetstap zijn van een verloren ziel of een dolende geest die niet meer weet wie of wat hij ooit is geweest In het stille huis klinkt een ademtocht als een schrille kreet zijn de schaduwen tastbaar en is het verleden onverwerkt leed Daar woon ik daar verblijf ik…

handen, water gereinigd uit de schaal van broosheid, zweet gestileerd in onschuld, de vorm ontstijgt de ziel van het creatieve denken, te zweven in onbreekbaarheid en licht laat dolen in een hogere vorm, ontleedt in betrekkelijkheid en deelt het avontuur uit zwarte aarde gestolen, voorbij de norm en middelmaat, verrijkt in een onverwerkt…

Door mijn psychische toestand kan ik indrukken van buitenaf niet goed verwerken, ik heb zogezegd geen zeef waardoor het wegglijdt, dus schrijf ik uit noodzaak de onverwerkte indrukken weg. Dat noemt men ook wel schrijverschap. Zelf ervaar ik het als een handicap en brouw ik ermee wat ik kan.…

Soms heb je geen woorden is er elders te veel onverwerkt verdriet, spant men witte olifanten voor wagens ziet men onnadenkend domweg realiteit niet. Gaan de dagen daar rond en rond en rond, zijn oude zaken aan voorhoofden af te lezen waar niets anders is dan deze zeurende pijn zonder kansen dat het daar ooit anders zal zijn.…

te doen niet wetend wat te zeggen zo was de situatie na zoveel jaar was jij ineens daar een half uur was de tijd en nog een sigaretje later was ik je alweer kwijt nog voel ik het verdriet 14 jaar aan tranen niemand om tegen te praten om boze blikken te besparen zo liet je mij achter weer 9 jaar later voel ik nog de pijn pijn van onverwerkt…

er komen steeds weer rottige herinneringen van de plank getrokken welke als maaltijd in de vorm van vette soep uit een flauwe pan worden omgeroerd voordat de vlam eronder flink is aangewakkerd zodat het aanbrandt is het onverwerkt koken waar de chef-koks geen raad mee weten en er dan maar extra zout over strooien in de hoop dat de smaak wordt…

Er wonen veel kabouters In het paddenstoelenhuis Ze hebben het leuk ingericht Ook al zijn ze zelden thuis Als het ’s avonds donker is Bezoeken ze de mensen Ze kruipen in hun dromen En bekijken daar hun wensen Ze zien veel pijn en veel verdriet En ook veel moeilijkheden Er is veel angst en veel paniek En onverwerkt verleden Ze pakken…

Moe en gedachteloos word ik overvallen door herinneringen die mij al dagen belagen en nu m’n gedachtegang kraken Verleden verdringt het heden uit de spotlight van ‘t bewuste elke herinnering is ‘n hint voor de volgende, haken in elkaar tot ‘n haast naadloos verhaal Zwiepende losse eindjes van onverwerkte zaken ranselen in een…

Want de Beer verzuimt z´n vel, zijn onverwerkt verleden te redden. Poetin die met molentjes speelt, zonder moorden zich verveelt, bijt bominslagend om zich heen: als een STA-LEN fascistoide! Wladimir, doe boete.…

Lees en herlees ze dan maar, die onverwerkte gedachten en geef de jaren de tijd jouw diepe wond te verzachten. Geef je verdriet maar een plaats. Het kan zo onnoem'lijk schrijnen, als alles wat je bezat zomaar ineens kon verdwijnen.…

ondeugende verlangens inmiddels kom zeg laat de spelletjes maar varen en tast toe maar ja dat gaat zomaar niet en toch ben je lief en ik ook natuurlijk maar we stoten elkaar kapot als te dunne kristallen glazen gevuld met champagne van uiterste kwaliteit maar onze omhulsels trekken de passie niet slaan op tilt barsten uit de voegen van onverwerkte…

Leef je eens in of leef je uit, toon iemand je emotie, huil de tranen van onverwerkt verdriet, kijk naar je vrouw, zij schrijft het, de moed al opgegeven jouw hart te warmen, je bent zo ver weg. Spiegelt je zoon jou hoe zijn vader is? Blijf je jezelf ontlopen?…

Na de zwaarste woestijntochten die een mens kan maken, zijn er nog steeds onmensen, die met vooroordelen en onverwerkte trauma's hun woede op mij botvieren. Onder de oppervlakte rukken de satanische killers op, maar het afweergeschut is in stelling genomen. Onzichtbare handen proberen mij te wurgen.…

Tijden sluipen onverwerkt door het donkere bos gemerkt de toverstaf van het seizoen wat niet toevallig voorbij kwam takken hebben hun bladeren vrijwillig afgestaan, troost als groeisel op de kale stammen rijpt het mos non-perfectie van ieder gevoelsmoment, onmogelijk uit te drukken in een expressie van de taal naar ieders dialect…

lichtgeraakt, een onverwerkt verleden... - noteert u dat? ik ben niet geestesziek!... schiet bij het minst geringste in z'n wiek, meneer, wat hebt u tegen minderheden?... - wat zegt u nu, racisme, politiek?... uw kwaal is psychisch en niet somatiek... - ben ik neurotisch dan, of zenuwziek?...…

bespot, beklad door duiven waardoor de beelden levend bleven in de mondiale moraal van overvolle gevulde pleinen en terrassen uitgelicht in het spoor van hen die in het lot zijn uitgetreden, verwaaid door de geest en symboliek, begeleid door de gilden van de straten adem stokt door vergulde gapers, een ironisch genot verwekt uit een onverwerkt…

In een wachtkamer voor gekwelde mensen Met hartzeer en onverwerkt groot verdriet Staat een groot beeldscherm vol herinneringen Waarin je de pieken en dalen van je leven ziet Je kunt er je mooiste dromen even herbeleven Maar ook de dalen komen langzaam voorbij Het is de bedoeling dat je die emoties verwerkt Zolang je in de wachtkamer zit ben…