Ze kneedt onbreekbaarheid

Ze kneedt de klei, in ogen
van verwondering door ranke
schoonheid, geroerd door
slanke handen, water gereinigd
uit de schaal van broosheid,
zweet gestileerd in onschuld,
de vorm ontstijgt de ziel
van het creatieve denken, te
zweven in onbreekbaarheid
en licht laat dolen in een
hogere vorm, ontleedt in
betrekkelijkheid en deelt het
avontuur uit zwarte aarde
gestolen, voorbij de norm en
middelmaat, verrijkt in een
onverwerkt gebied, waarin met
meesterhand de liefde is geijkt,
ze reikt de kunst met uitgestoken
hand, oneindig verder dan men ziet.

Zie ook: http//www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 7 januari 2010

pebmartenskpnmail.nl

Ze kneedt de klei

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 6 stemmen 384