Alle inzendingen over onzekere toekomst

ik voel me zwaar beladen in het teken van de nacht je hebt me nu verlaten het wachten is volbracht het weten van gisteren de verwondering van vandaag voor verleden en toekomst de herinnering wordt vaag je bent me nu vergeten een leven lang voorbij er is te lang verweten de vrijheid is nabij mijn toekomst is onzeker mijn liefde is…

Een glimlach voor de toekomst Onzeker en vol pijn. Toch met nieuwe moed en kracht Om wat er nog mag zijn!…

Aan het huis Wordt gerukt Het huis van zekerheid en stabiliteit Historie en toekomst Tezamen in de tijd Prestige en welvaart Duurzaamheid En tegelijkertijd Dat wat ze meebrengen Is een echo uit het verleden Angst en onzekerheid in het heden Spiegels Van wat er is geweest De samenleving is bevreesd…

Onzekere mensen wensen vaak dat er in hun leven vroeg of laat ooit iets van wat houvast aan de horizon zal ontwaken. Iets van een helderheid aan een nieuwe geest. Waaraan men een onbevreesdheid voor de toekomst afleest. Een mens die in zijn goede voornemens niet verstrikt behoeft te raken.…

Onzekeren en gelukszoekers leggen hun toekomst in de handen van een ziener neer. Vertrouwen op de heldere verbanden tussen het zichtbare en de verborgen levenssfeer. Toekomst zoekt naar zekerheid; wordt soms langs vage wegen geleid.…

de vlinders zijn allang gevlogen: geen afspraakjes meer, gehaaste onzekere kussen, aarzelende ogen zoals die eerste keren..... gebleven is het begeren vanzelfsprekender maar meer intens het geloven, vertrouwen in een mens in een toekomst die geen verleden kent..... als liefde went…

voor de onzekerheid bang dat iedereen me weer laat vallen bang dat ik weer alleen ben bang voor het verleden bang voor het heden maar het allerbangste ben ik voor de toekomst.…

Het CDA gaat met elan ”herbronnen” De put is diep en met z’n allen snakken Ze naar die oude wijn in nieuwe zakken De strijd is zwaar maar moet worden gewonnen Al lijkt de toekomst duister en onzeker Vertrouw op God...maar ook op Henkie Bleker…

Het Grote Gebeuren werpt zijn diepe schaduw vooruit daarin is het slecht toeven het koude zweet breekt uit het perspectief is in nevelen gehuld flarden grijze lucht verlenen minimale doorkijk oorzaak van herhaald gezucht drijfzand onder de toekomst is riskant wees op je hoede het extra waarschuwingsbord symbool voor wat ik bevroedde…

over tien jaar weten wij niet hoe het was hoe het werkelijk was toen we niet wisten nog niet wisten, nog niet konden weten, dat we wel of niet trouwden met elkaar of met met een ander wel of niet elkaar konden vergeten wel of niet nadachten over het oude zeer of helemaal niets meer voelden bij de naam bij de geur bij de herinnering (of…

Moet daar ergens liggen een niet te schatten afstand verdwenen achter de mist Turend in het grijs lijkt alles ver weg maar toch dichtbij Gedempt klinken geluiden een stem roept vervormd onbekend toch bekend Ik stap in de dichte nevel onduidelijk nog hoe lang deze vaagheid duren zal Maar elke kleine stap weer een stukje verder…

Ik geloof niet wat ik denk dat ik geloof Fantasie spreekt tot mij in de ware gedachten Verduisterd door een realiteit Niet van mij Ik geloof niet wat ik steeds maar hoop De toekomstzon gaat onder Voorlopig aan mijn zicht onttrokken Hoop vervliegt Maar de zon zal herrijzen Om geluk en liefde te stralen En licht te schijnen op het leven…

De nachtmerrie eindigde in Jemen. Dácht hij. Nu, jaren later voelt hij zich zelfs in gedachten nog niet vrij. Elke nacht beleeft hij alles weer in zijn dromen. En ze blijven maar komen. En wat had hij nu helemaal gedaan? Als student te Cairo in een protestmars meegelopen. In Cairo nam men het echter niet zo nauw bij ondervragingen,…

wat is er m is alles is ongew is er is erg is ergern is het is cris is 't is kap ot verb od land op sl ot het l ot aan b od verr ot compl ot z ot piet sn ot g od en ik ben ik 'n bl ik ogenbl ik denk ik valstr ik schr ik ik koffied ik kijk ik ik…

stil viel het filosoferen van het bos met zijn kale bevroren takken geen geritsel van opties en voorstellen zelfs de onzekere pubers waren thuis gebleven om maar even niet na te denken over wie of wat ze zijn of mogelijk worden waar je bij hoort als alleenstaand is de groep bereid zich met jou te binden ben jij bereid ook over…

Als ik loop vol van verlangen door mijn eigen kleine wereld onwetend wat de toekomst is. Waar liefde is en vertrouwen ook twijfel en onzekerheid van een beeld zonder naam. Klanken van onbekende woorden waarin je zoekt naar de ware zin van het leven en het doel van ons bestaan.…

door het sleutelgat van het ziek zijn zie ik mijn eigen lichaam als iets wat onzekerheid kent. mijn toekomst wordt begrensd door mijn sterven. ik zit opgesloten tussen dood en verleden. mijn verantwoordelijkheid is afgenomen. ik wacht op een teken dat ik voorbij ben, de sleutel die mijn gezichtsveld ontsluit.…

Samen dromen over een toekomst, die hoe onzeker ook lonkt naar twee zielen, die elkaar vonden in de nacht van hun bestaan.…

dat ik verlangen opwek kan ik naar mijn toekomst kijken en dromen over wat ik wil bereiken Steeds het onbekende kiezen onzekerheid verliezen het niet comfortabele went ook daar raak ik in mijn element…

Al lijkt de toekomst zo onzeker, maakt het soms een beetje bang. Heb vertrouwen en blijf geloven, dan zal de zon weer schijnen, een leven lang.…

uiterlijk, vriendinnen, kleren graag de beste van de klas nu onzeker, maar de toekomst: rijk in Beverly Hills!…

ik heb het proces van vervlechten gestopt door onthechten rustig pluis ik mijn netwerk tot rafels zonder iets te vergruizen weet dat ieder contact nog bruist van emoties in bloot komend gevoel waar oppervlak lacht huist onderhuids nog altijd onzekerheid want ook vandaag sluit geen enkele toekomst definitief uit…

Geen grip op de toekomst.. Niks zelf in de hand.. Leven in onzekerheid.. Niet wetend waar je belandt... Nooit kom je uit die cirkel, doorbreken lukt niet meer.. Je blijft maar afscheid nemen, Telkens, keer op keer.. Je weet als je begint, is het einde al dichtbij.. Hechten heeft geen zin.. voor je het weet is het voorbij..…

ik kan de toekomst niet veranderen teleurgesteld verdween ik, voor nu.…

Je denkt ik heb het al in handen Het grote gat onder het teken van de vraag Maar het glipt onzeker glijdend richting duisternis De toekomst wacht wijd open en vol vragen Onvoltooide brand van liefde en van wonden Ouderdom fronst gerimpeld zonder tanden Onvermijdelijke dood het einde van het aanstaande…

Het is alsof ik mezelf niet meer vind ben de weg kwijt zal de toekomst je van onzekerheid en twijfel bevrijden?…

Op een onzekere dag, wordt ons geboorterecht gestolen. Door kerkvaders die ons beleren: Jij lag zondig in je wieg, zoals zij. Door ouders die je al vroeg laten weten: Jij moet worden zoals wij. Door logen en gogen die meten: Jij bent volkomen abnormaal! Door bazen en baasjes die je vertellen: Jij wilt niet naar ons luisteren.…

niettegenstaande het droge geschrijf hakkelen woorden door huiver over torens naar het nieuwe in stadse stappen door schemerig geruis waar toekomst de straat is met soms nog wat losse tegels waar het onzekere licht uitbreekt door de holtes van het laatste verdriet waarin onze harten razen in de storm van volwassen liefde…

Met beide benen in het heden, ligt er een nieuwe toekomst voor mij. Het verdriet heb ik verdrongen, want dat brak mij echt in twee. Maar helemaal zal dat niet lukken, je neemt altijd een stukje mee. Elke dag de wens naar morgen, verder van het verleden vandaan. De toekomst is nog onzeker, vraag me niet hoe die zal gaan.…

maar soms ook niet het zijn ook echt geen nare gedachten maar 't is of je ineens weer vroegere dingen ziet herinneringen zijn er om te bewaren en de fijnste lopen voorop in de rij waar blijven dan de andere ik leg ze eventjes opzij soms is het tijd om op te ruimen daar hoort dan ook alles bij ik doe mijn best ik zal straks merken de onzekerheid…