Alle inzendingen over opdat

houden van overstijgt het weten ook als jouw sterven verder wegdrijft het mag dan herinnering heten maar in mijn wezen gekerfd opdat zij blijft dat wil ik ook tot mijn hart een glimlach erft…

Ondergronds beraad waarin overlegd wordt wanneer de tijd rijp is houdt men elkaar bovengronds oogluikend in de gaten, opdat zij hem niet de loef zullen afsteken…

Daar hoog op een zuiderse toren bad zij opdat God haar wou horen. Ze knielde devoot gaf haar hartje bloot en zong mee met d'engelenkoren.…

Opdat je dan misschien Het later niet meer kunt zien.…

nee natuurlijk heelt niet tijd mijn wonden van jouw verlies mij blijft het litteken trots jou dragen opdat nooit jij verdwijnt…

Laatst werd er aan mijn voordeur luid gebeld. Nieuwsgierig keek ik toen door het spionnetje En zag een meisje met een lampionnetje, Van twee enorme dienders vergezeld. Benauwd gaf ik dit trio op de stoep Onmiddellijk mijn hele voorraad snoep.…

Ach, blijf met Uw genade, Heer Jezus, ons nabij, opdat ons nimmer schade des boze heerschappij! Licht Gij ons met Uw stralen, o, Licht der wereld, voor, opdat wij niet verdwalen of struik'len op ons spoor! Vervul dan met Uw zegen onze armoe, rijke Heer, en zend op onze wegen Uw kracht en goedheid neer!…

uitgeschreven dromen in een envelop geschoven worden meegegeven aan de wind opdat wolken de innerlijke leegte zullen verdrijven om de zon te omarmen ochtendgloren kleurt goud…

één met de zee leg ik mijn oor te luister in de hoop te ontcijferen wat zij toch fluistert nu zij mijn voeten kust met de wind door mijn haren zal ik al haar geheimen trouw bewaren opdat het ons bevrijden zal…

Het leven had haar vies gemaakt tranen vermorzelden haar hart ze bleef lachen door haar oneindige nacht heen opdat anderen niet zouden zien hoe gebroken ze was en hoe alleen.…

Opdat ik niet slapen wil alleen slapen voelt zo... stil....…

Samen met de anderen zet ik haar in water opdat het bloeden minder wordt.…

tegen het licht van mijn verleden en in de schaduw van haar bestaan heb ik gedichten steeds vermeden opdat zij mij niet zou verstaan tegen het licht van haar verlangen en in de schaduw van mijn trouw zal ik gezichten steeds vervangen door die van die ene vrouw…

Ik ben alleen, in mijzelf gekeerd, opdat geen mens mij weer bezeerd.…

Zij schildert kleurrijke gedachten voor hem, van hem op smetteloos doek en vormen nemen aan Rond en lieflijk zacht in rood en roze en soms een enkel wit opdat hij kan zien hoe zij geuren…

Ik laat haar dan ook echt geen spuitje geven Opdat zij uit haar lijden wordt verlost. Zolang als de verzekering betaalt Wordt dus mijn zieke cavia bestraald.…

Opdat ze niet verdwijnen zou als nat papier. Want lang geleden al en ver van hier ging deze mooie, zoekende ziel rücksichtlos naar de Filistijnen.…

Zelf wil ik dan een zender in mijn vrouw Opdat ik haar kan testen op haar trouw.…

Opdat men te voorschijn komt. -------------------------------------------- uit: 'Bericht aan de nachtzuster', 1984.…

En God schiep man en vrouw Ze zouden elkaar zeer bevallen Opdat niemand iets tekort komen zou, noch zonder zingen de kerk uitging, schiep Hij voor noodgevallen ook zelfbevrediging…

veilig weggekropen, tegen de verwarming maak je je klein. opdat de wereld jou niet ziet mocht je eindelijk wenen vol heimelijk zielenleed dat je altijd stevig wegpoetste alsof het dan verdwijnen zou…

bij wit dageraad wordt er onverhoeds een lijnenspel uitgezet de bandbreedte als spoorzoeker opdat we niet zullen verdwalen voetsporen worden overreden als de fietser zich 'n weg baant over een verborgen spiegel…

Door de ratio veelal onttoverd, Moet deze wereld weer worden heroverd, Opdat dat deze ons weer verlicht. Door de fenomenen voor zich te laten spreken, Raken we er niet op uitgekeken.…

Ik speel ze af, bekijk ze keer op keer, herkauw ze eindeloos opdat een keer verteerd ze mij geen pijn meer doen.…

Ik ben een rups in ’t diepst van mijn gedachten Men krijgt van mij zo’n vreselijke jeuk Dus ga ik binnenkort maar naar een beuk, opdat de mensen mij niet meer verachten Verheugt u op een zomer zonder hinder: Dankzij de beukenboomprocessievlinder…

gesloten als een oester deed zij niet van zich spreken wachtend op de visser smachtend naar een teken opdat haar hart, een parel, juist zou worden bezeten bang te worden beschadigd bang te worden vergeten (met dank aan “lizzy” voor haar “oester”)…

een paar flitsen vormen de leegte van morgen ik had het diep verborgen je kent dat wel, ooit als verloren aan het daglicht onttrokken mijn gevoelens zouden vervreemden opdat alleen het verleden mij zou lokken…

Dat Jack de Vries de bons van huis uit kreeg En nu in een kazerne bivakkeert Is wellicht welbewust geënsceneerd Door de geslepen CDA-strateeg, Opdat ik straks, uit meelij met De Vries, Toch voor de christen-democraten kies.…

ik streel zorgen uit jouw gezicht en fluister dat alles goed komt luister hoe ijspegels aan de bomen klingelen in de wind ik stop je nog een extra keer toe opdat jouw hart niet verstenen zal…

Voor u, notoire neuzenpeuteraar Verschijnt een surrogaat-orgaan van rubber Maar die verschoont u niet van bulk en flubber Neem dan uw eigen gok in godsnaam maar Opdat uw neus volledig leeggeplukt is En net zo inhoudsloos als dit product is…