Alle inzendingen over opvang

wij zijn ziek maar niemand die dat ziet ervaart en het uiteindelijk hoog van de toren blaast onze consumenten- drang heeft alles al heel lang opgeslokt en vraagt nee eist meer en anders dan de medemens het heeft alles is de deur uitgezet baby’s peuters kleuters bij de opvang neergelegd vrije tijd op een laag pitje en geld voor…

een tintelend fluïdum gestalte bleek communicatie de snelheid en eenvoud van telepathische overbrenging machtig te zijn op menselijk en alle leefniveaus zoals de natuur en alle vormen van bestaan die de schepping vanuit zijn geheel ons in delen presenteert ook de ontvangst was geen schrikken maar een warme inschikkelijke opvang…

Uit honderd kranen stromen herinneringen, als enige opvang is mijn beker wat pover. Geen handle om de stromen te bedwingen, dus spoedig is de beker vol en spoelt over. Op de vloer vermengen zich de stromen tot een branding van verdriet, vrees en hoop waar herinneringen ongedeeld samenkomen, als een tsunami in de straat waarin ik loop.…

De witte vlokken fris Als bolle veertjes Dwarrelen ze naar beneden De mensen lopen traag Door de straten Glimlachen naar elkaar De winter is weder daar Door koelte Een rode blozende wang Daar een sneeuwbal Of je die effe opvangen kan Kinderen Die Spelen In het zware weer Met koude en warme handen Mooie vergezichten in de weilanden…

Sinds ik die liefde in mijn hart opvang, Ben ik nooit meer alleen en liefdesbang. Want ik weet dat ik altijd goed zal zorgen, Voor zij die hun liefde aan mij bezorgen. https://youtu.be/htfy83TiYP8 (Naar de tekst van 'Given to Fly' van Pearl Jam)…

Soms dwarrelen gedachten neer, die ‘k opvang en voor jou noteer, die ‘k rangschik in grammatica, spelspelend met fonetica. Betekenis heeft zomaar geen zin, als ik er mijn logica in spin. Ik weef een web van woorden vol verrassende akkoorden.…

HEBBES van WIR WAR Producties/Frisse Oren Kwam naar de Krakeling in Amsterdam Voor een acrobatische muzikale voorstelling Mijn onbeperkte dochter Giulia En ik haar vader, Jan Jacob, waren erbij Donderdag 22 februari 2024 Westerpark, aanvang 14.30 uur HEBBES: absurdistisch maar zo realistisch De zaal vol met kinderen heel stil…

Ik had mijn kleinzoontje van zes beloofd om voor een dagje samen uit te zorgen. Als ik hem zie vraag ik: “Zullen we morgen?” Hij pakt zijn notebook, kijkt, en schudt zijn hoofd. “Nee opa ik zit vol. Maar heel misschien kan het op tweede paasdag. Kwart voor tien.”…

Jij en ik schrijven elke dag het mooiste lied verwelkomen elkaar in ogen van verlangen troosten elkaar bij elke vorm van verdriet en zullen moeiteloos onze tranen opvangen Jij en ik zijn in een vorig leven voor elkaar geboren verdwalen in liefde zonder elkaar kwijt te raken laten ons door niets of niemand storen om onze belofte van trouw…

door zachtgeel duingras en omarmt mijn levenspad waar ooit zandkorrels diep begraven zinnen aan springend tij toevertrouwden, geven golven nooit geborgen wrakken, de tijdloze rust Golven passeren mijn verlangen en slaan stuk op een granieten muur van onbegrip en waan geen storm noch orkaan kan het harde beuken van mijn onmenselijke kracht opvangen…

--------------------------------------------------------------- Verklaring van het sonnet: ..Het kabinet lanceert een plan waarin de voor – en naschoolse opvang kortom de kinderopvang geregeld wordt. Hij wil dat scholen kunnen voorzien in de behoefte dat kinderen van ’s ochtends 7.30u tot ’s avonds 18.30u op school kunnen blijven.…

Dat stelt de Federatie Opvang maandag in een brief aan Staatssecretaris Jet Bussemaker (VWS).…

Laat me je nog één keer aanraken zoals ik dat vroeger ook deed nog één keer naast je ontwaken maak mijn bed nog één keer compleet Laat me nog één keer je blik opvangen ik zal net zo verrast reageren als toen nog één keer stil naar je verlangen de rilling voelen van jouw zoen Laat me nog één keer bij je zijn ik zal bloemen voor je neerleggen…

Warempel je overrompelt me met ogenglitters die boekdelen spreken maar niet gelezen kunnen worden door mij want de code is oranjerood verschrompelde woorden met kapot geschoten gevoel is wat ik opvang in mijn armzalige systeem Warempel je ogen doffen je blik verstard het brandpunt ligt ver weg ergens in het universum levens verder…

met een rugzak vol geheimen ben ik na omzwervingen aangekomen daar waar men van zegt dat het 'n tolerant land is waar mensen zoals ik mogen zijn wie we zijn en mogen lieven vooral mogen lieven wie ik het liefst lieven zou in de opvang aangekomen is de spanning duidelijk voelbaar noodgedwongen zit ik daar met degene voor wie ik mede…

voor iedereen duidelijk de macht wil zegevieren heel de wereld haat, is kwaad op hem die raketten en bommen laat gieren hij wil kost wat kost weer een nieuwe staat bestieren maar geen redelijkheid verstaat al dat geweld kost mensenlevens en veel geld zie een moeder met baby dat onbedaarlijk schreit er wordt goed geholpen , liefdevolle opvang…

terwijl de meisjes met hun kinderen in een soort bakfietsen langs het terras zoals onze eigen dochters, die we vierden We vroegen ons nog af wat Ajax deed en we keken naar de Hollandse hemel die weer eens regende zoals het hoorde Ook een paar asielzoekers liepen wat voorbij althans dachten we terwijl we daar zo stonden op weg naar de opvang…

ik zag daar net een tijger lopen heb jij dat soms ook gezien? of heb ik al teveel gezopen? het is toch nog maar half tien ze zei: ik zou er maar mee stoppen want er loopt hier echt geen tijger je gaat zo langzaam naar de knoppen wat je zag is vast die reiger ik zei: misschien heb je gelijk maar het leek toch wel heel echt ik zag hem lopen…

Niet zichtbaar zijn Maar wel op langere termijn Ons doen raken is er waar gezicht of zijn er enkel maskers door het toekomstige beleid Zal in het land veel worden aangericht Daar waar geen eenheid is In een zoekende onzekere tijd Legt de politiek nadruk op de Nationale belangen Waarbij de kwetsbaren Hun eigen kwetsbaarheid zelf moeten opvangen…

Waar het leven Van alledag Voor mens en Maatschappij Maar al te vaak Ondoorzichtig is, Onduidelijk, vaag, De mens gevangen In wetten en Systemen, daar Is de eindigheid Die iedereen wacht Overduidelijk Zichtbaar, Aanwezig van De vroege morgen Tot de late Avond, met alles Wat daartussen In leven wordt Genoemd…

Een uitgeprocedeerde in ons land die wordt door de gemeenten uit de nood geholpen met ten minste bed-bad-brood en vindt Europa stellig aan zijn kant. Ik bid dat de regering blijde broedt op een besluit dat blaakt van warme moed.…

Het kraaiennest toont zich een ware lusthof voor vogels jong en klein een groot vermaak met viermaal daags een storm van voetgerof vanaf de top der uitkijktrap omlaag Daar in de verte loopt een kleine snuiter z'n hoofd vol plannen, lange blonde haren nu eens een knutselaar dan weer vrijbuiter en als hij klaar is maakt hij armgebaren Ik…

Aandachtig lees ik steeds de doodsberichten, Vaak wordt daar Rutger Kopland*) geciteerd, Het is dus waar wat altijd wordt beweerd: Poëten leven voort in hun gedichten. *)Een dichter van formaat en grote faam: BLIJF DAAROM MET JE POTEN VAN ZIJN NAAM !!!…

Een bijstandsmoeder kun je mooi betalen Voor kinderopvang, iets wat prachtig klinkt Het zit bij vrouwen toch in hun instinct? Maar nee, ze moet eerst een diploma halen Ze wordt als slechte moeder neergezet Terwijl ze altijd op de kleintjes let…

In die momenten, als de scherven het zonlicht opvangen, herinner ik me hoe mooi het was. Want wij waren het en dat was magisch.…

Hoe jouw klanken variabel en variërend in toonhoogte volume en tempo mijn trommelvlies doen laten vibreren, een opvang van gesproken en geschreven taal afkomstig uit verschillende hoeken waar hun hooggevoeligheid en heldervoelen me altijd zullen bijblijven.…

Ik zou wel in armoede willen leven, als jij maar weer de oude werd. Je pad glad strijken voor het moment dat je bij me terug zou komen zoals je ooit was, zoals je altijd bent geweest, de liefde van mijn leven die langzaam aan in de mist van het vergeten verdwijnt.…

Een steun voor elkaar zijn, elkaar opvangen in tijden van pijn. Elkaar oprecht vertrouwen, en samen luchtkastelen durven bouwen. Elkaar de ruimte te geven om te groeien, en elkaar proberen steeds weer te boeien. Samen kijken naar de sterren en de maan, om daarna weer je eigen weg te kunnen gaan.…

Maar het enige wat ik kon doen was het gescheld en de vernederingen opvangen. Waarom moet ik nu al door deze hel gaan? Waarom zijn al deze dingen mij aangedaan? Waarom dit machtspel, waarom nu al beheersing over mijn leven? Ik heb alles gegeven wat ik kon geven! Letterlijk alles, zelfs mijn lichaam als hij het nodig had.…

Mensen van de maatschappij Wij twee mannen zijn niet blij Na 1 1/2 jaar van belangeloos opvangen van haar Intensieve inspanningen, stressvolle situaties door haar Storten we zelf in elkaar. We draaien door We zijn ten einde raad Wie haalt haar van de straat Nu het niet meer gaat Onze maatschappij.…