Alle inzendingen over opvang

hoofd nog Fier op het Geschonden lichaam Oogjes die kralig In de rondte kijken Terwijl je rechtervleugel Bloederig losgereten Op de kruising ligt - In de berm lig Je op het groene Gras, in de zonnige Vrieskou, niet begrijpend Wat tot voor kort Je lichaam was - En ik die je ziet, IJskoud warme vogel Breng je naar de Opvang…

Daags weet mijn daadwerkelijke voeling niets te passen onder het beschutten mij letterlijk of figuurlijk gevat; ze loopt op de toppen van haar tenen door de plassen, wat betekent zij tot over haar oren in het klimaat schat.…

Wil je me alsjeblieft opvangen En mijn angsten verdrijven Want hoe ik me nu voel Is met geen pen te beschrijven. Wil je me alsjeblieft troosten En mijn woede verjagen Want als je dit allemaal voor me doet Zal ik je op handen dragen.…

Zichtbaar wordt de pijn van mijn hart in het vallend donker en het vale licht achterblijvend na de gestorven dag die louter pijn was voor de mens die zocht die zoekt en zoeken zal naar wie hij zijn kan Opgedragen aan mijn vrienden, de bezoekers van dak- en thuislozen opvang De Open Hof aan de Spilsluizen in Groningen…

________________________________________ ...ouders kunnen vanaf 1 januari 2007 een beroep doen op de scholen voor voor- en naschoolse opvang van hun kinderen...…

Veilig zonnestralen opvangend in gras gelegen korte broek aan en bh tonend aan de wereld ach, zo schokkend is het niet maar dat vrije gevoel onweerstaanbaar.…

' "Wat nou, niks Talibaanse hersenspoeling Mijn hart ligt bij de doodsangst der Afghaan Maar echt, die opvang kunnen wij niet aan 'Wir schaffen das' was nooit onze bedoeling..."…

lopen zie ik vaak een gat een afgrond waar ik niet in wil kijken uit angst voor verborgen lijken zij ontstaan in een steeds sneller leven als anderen geen hulp geven je komt ze altijd tegen op een ongelegen moment voelt dan hoe alleen je bent in dit wankel perspectief openen zelfs valkuilen een barmhartig alternatief in hun opvang…

hoe mooi is mooi als ik lagen schraap van de ogen en je huid schuur met mijn vergeelde nagels die ook de schoonheid van vergankelijkheid aanschouwelijk maken hoe vol is je leegte als ik jouw adem opvang in jutenzakken voel jij dan nog waar licht voor staat als de avond in krans slagaders is gerijpt tot kalk als ik je naakt…

hoe mooi is mooi als ik lagen schraap van ogen en je huid schuur met mijn vergeelde nagels die vergankelijke schoonheid aanschouwelijk maken hoe vol is je leegte als ik jouw adem opvang in stoffen zakken voel jij dan nog waar licht voor staat als de avond rust in verkalkte kransslagaders als ik je naakt zie neen, met het kleed…

met de rechterhand schreef hij zijn verzen, angstvallig de toekomst vermijdend alsof lijnen voorspelbaar waren de linker bleef gesloten voor de wind die met de bomen mee langs het water huilde herhaaldelijk onderstreepte hij tot het punt waar een ouder wordende horizon de regen wilde opvangen: “als een zon breekt tel ik de bloemblaadjes…

Het was koud, zeer koud, maar ik wilde een glimp opvangen van de zon, want ik had het nodig. Hoewel ik met mijn gedachten bij het coronavirus was, werd ik toch een beetje blij. Zon, blijf zoveel mogelijk schijnen, want ieder mens kan het nu zeker gebruiken.…

lammetjes huppelend in de wei kalfjes slechts even een blik opvangend van hun moe kuikens worden gemest net uit het ei biggetjes nog niet op gewicht weten het niet maar ze worden opgelicht allen lachen het leven toe de slager slijpt z’n bijlen en messen en na z’n werk te hebben gedaan kan hij ze in het hakblok te rusten slaan hem wacht…

Met de naderende Israëlische grondoorlog in Gaza: 2 x Texel, 2 miljoen inwoners maakt de Vredesduif een vrij val; was er vroeger nog een sprankje hoop heden wordt die hoop een spektakel van hel Laten we vooral de Vredesduif opvangen voordat ie valt en vergaat laten we vooral blijven hopen niet op een hemel maar op een wereld van de toekomst…

neem de uren onder je vleugels en laat de dag maar vervliegen vanavond zal ik je opvangen met wijd gespreide armen we vluchten naar de gedekte tafel besprenkeld met eau de lavande opgeheven zonnebloemen in een vaas voeren ons weer naar zuidelijker sferen de mosselen à l’escargot -bereid met een Franse slag- blussen we met een goede bordeaux…

meedogenloos Blik goeddeels Uit elkaar gereten Maar je hoofd Doet het nog, Je kraaloogjes Kijken nog vol Levenslust de Wereld in, en ik Die door jou Geraakt word, Je behoedzaam In een plastic Jasje vlij En je in Veiligheid geborgen Afgeef bij mensen Die goed over Je zullen waken En je plaats Laten nemen in De opvang…

nu ben je ouder en ik zie een vrouw in wiens ogen ik nog even de vonk opvang van tien jaar geleden. happy end can be so bitter of zie ik de vrouw met een schitterende sluik als poëzie.…

het avondrood minnestrelend op zachte appelwangen van bevriendheid stroomt warmte dorstig aan de oever van jouw voeten als je stille paden loopt waarop dromen verdelen tussen duizenden zandkorrels rijs jij op als Afrodite blootsvoets één met de golven die je lichaam strelen vriendschap bindt ons samen beroert het strand wat oren opvangen…

Muziek die ik maak, samen met de anderen, Cello, viool, en alt die met elkaar strijden, Elkaar aanvullen en opvangen, Golft door de kamer en door onszelf, Biedt troost die door geen woord Gegeven kan worden, geeft vorm Aan ons verlies, aan het verdriet Dat niet alleen ik maar ook zij voelen, Immers zij missen de mensen die ik mis, En…

vroeger zochten de moeders een tijdlang touwtjes voor een houten tol kwamen de bakker/verzekeringsagent binnen met een koordje hangend door een luikje uit de deur verhalen bij koffie/thee ontzettende lol zij droeg schorten om kleding te besparen wasmachine was er toen nog niet kinderen opvangend uit school beschuitje/kaas…

naar opvang nergens thuis hoopt op een veilig huis Een lintje voor alle mensen die gebroken zijn door het leven en diep van binnen de kracht vinden om op te staan weer door te gaan uitzichtloosheid niet accepteren het tij weer keren stapje voor stapje een voetje vooruit en na vele voetjes hangt voor jou de vlag uit…

Met zacht en gebroken hart, Naar de opvang gebracht. 2 uur in volkomen onwetendheid, Hersenspinsels gemaakt en verbroken. Leek dan eindelijk gevaar vermeden, En grootse confrontatie gekomen. Het verleden continue in het heden gebracht, Is het ieder mens die anders lacht.…

Zo vaak wordt Er om mij en Over mensen heen Beslist wat Nog wel en wat niet Meer betaalbaar is In deze geavanceerde wereld Die voor veel mensen Niet meer bij te benen is Waardoor ze tegen hun wil Op straat komen te staan En - letterlijk soms - Zonder thuis of dak Verder moeten gaan Orkesten en theaters Moeten verdwijnen…

Vluchtelingen worden door met name particuliere christenen als ´Jezus´ ontvangen gastvrij in huis met haard eindelijk iets geleerd van "de stal"! Tweede Kamerlid Joël Voordewind doet zijn naam eer aan en zijn pragmatisch christen zijn dwingt respect af ik verheug me op kerst en voor de tussentijd op ´veilige´ geesten!…

mens zijn is herberg geven dag na dag van minuut tot minuut met telkens weer nieuw en onverwacht komend en gaand bezoek waar een rugzak staat op weg naar de horizon willen wij thuis geven aan voortdurende vindtocht van vreugde en verdriet depressies ook of wanhoop ook als de bagage schaamte blijkt of venijn met en voor elkaar ontvangen…

Vandaag twee potvissen naar zee gestuurd toch beantwoordt niets de echte vragen was het heimwee of straf raken dieren verdwaald waarom leren we water trappelen SOS Dolfijn signaleert potvisfuiken de Noordzee is een verkeerde afslag maar iedereen verslikt zich wel eens op reis hoe lang kunnen we dit nog vakantie noemen wasmachines…

Ontdek de gastvrijheid Van Flora Batava Idyllisch gelegen Hotel aan de Vecht Waar bloemgodin Flora Vanuit haar boutique De finefleur toelacht, Publiek aan de plecht Vermaakt zich met oldtimers Austin Bugatti Concours d'Elégance In vastgoed belegd Stroomopwaarts zet Sharon De dijken en sluizen Nu open voor houders Van status…

Het zijn de kleine dingen die soms binnendringen voor een helder zicht Het zijn de simpele gebaren die behoeden voor gevaren Het geweten verlicht Het is het opgroeiend leren wat de revue laat passeren naar dat gedenkwaardig moment Het is het nemen van stappen en opvangen van klappen In het geheugen geprent Het zijn de grote tegenslagen…

Net verslaafd maar dan al lang Verspilde tijd die ik in mijn kamer hang Zie de zon, voel verwarming Zon door glas, schaduw op behang Elektronische energie die ik opvang Gemuteerd tot dit nieuwe ding Schijnt de zon? Is het nacht?…

wij zijn ziek maar niemand die dat ziet ervaart en het uiteindelijk hoog van de toren blaast onze consumenten- drang heeft alles al heel lang opgeslokt en vraagt nee eist meer en anders dan de medemens het heeft alles is de deur uitgezet baby’s peuters kleuters bij de opvang neergelegd vrije tijd op een laag pitje en geld voor…