Alle inzendingen over overhoop

verborgen onder een vernis van zoekgeraakte woorden staken we wat we zeggen wilden in een nieuwe eenvoudige jas we vergoten geen bloed haalden niets overhoop hemel en hel bleven ongemoeid er was strijd noch gewoed in de ontembare stroom van die ingeblikte taal verloren we de vurige woordenstrijden van weleer…

En dan, ligt alles overhoop, Een man zoekt naar zijn zonen, Een vrouw houdt stil haar baby vast, Die net is omgekomen……

Waaronder wij, weer overhoop, weer door elkaar. Wij lijken wel. Volkomen. Verwarder dan de mieren, in dit bijzijn van de tuin, waarin begrepen: deze wildernis. Wat er aarzelt, water valt erover, stort en wordt van kracht. ------------------------------- uit: 'Niets dat zegt', 2002.…

Al schrijf je dan over hoop de wisselval is nooit ver weg scherper zand strooiend in holle wandelgangen van ijdele luchtkastelen plots lopen gedachten knarsend vast halen wanhoop binnenboord gooien je leven overhoop toch is opschrijven een soort beginnen door het verwoorden van een gevoel bij het ooit herlezen denk je: dat dacht…

mijn vader zei me eens: “het donkere verbergt wat het licht niet verdragen kan” de volgende nacht kwam hij stomdronken thuis zijn maag lag overhoop en zijn darmen in de knoop het toilet was getuige van zijn onbezonnen daad toen zei ik: “nu weet ik wat je gisteren bedoelde met het donkere en het licht” hij veegde zijn mond af trok…

al het werkelijke dat ik je gaf is geworden tot overbodigheid en nu ik mezelf kleed met gedempte wind, de uren van herfst overhoop haal verliest elk geluid een naam mijn naam die als een afgewezen groet tussen houten lippen hangt verzwakt door de duizend splinters van huiverige gezichten ik val, onzichtbaar, uit dit geheel…

Mag mijn leven niet meer zijn, wat ik eerst dacht, loom en vriendelijk, frank en vrij, mag mijn leven overhoop liggen, lach ik niet meer, ben nooit meer blij. Mag mijn leven, door mij geleefd, een ruïne lijken, help me dan, om verder te kijken en hoop te koesteren.…

De kleinste sluimert Moeder gaapt en graait Naar de zuchtende hond In haar schoot genesteld De zetel knarst De kamer ruist Een lichtkegel kantelt door het gordijn binnen Op de plaat pruttelt soep uit blik Ingetogen zingend maak ik een klik Wil vooral en meer dan ooit tijd winnen De dagen liggen verwaaid De uren overhoop De klok is…

Ons leven overhoop, zeker voor je kroost. Maar we zijn er niet aan onderdoor gegaan, We zijn er weer boven op, vergeven je besluit. Terug naar je vaderland, je wou weer naar huis. Nu heb je niet gevonden wat je zocht, en zegt nu dat je huilt. Had maar gepraat en geluisterd, dan kwamen we er wel uit.…

Je kunt een heleboel vergeten maar wat je inwendig raakt - muziek op z'n best, een diep doorleefd moment, een niet te plaatsen blik of een Ho-Ho, die onvoorziene Golf die jou ook nu weer overhoop haalt... Een machtig ampèrage dat tot in je haren dringt, claim je memorabel, keten je in eigen kelder.…

ze branden in mijn lijf vingers zonder handen ze graaien en ze woelen bepalen wat ik schrijf tasten naar gedachten die ik liever nog laat wachten raken aan emoties die ik liever niet ontbloot zie halen alles overhoop wat reeds geordend is waarmee de dagen zijn gevuld in het stille leven van geduld jij hebt de hand in de chaos die…

Soms zit ik een beetje in een dip, soms zit alles een beetje tegen Toch mag ik niet mopperen Soms zit ik een beetje in de knoop, soms met mezelf wat overhoop Toch mag ik niet klagen Soms zie ik het even niet zitten, soms is het leven erg moeilijk Toch mag ik niet simpen Maar soms: wil ik even tegen alle raadgevingen in, alles…

Soms zit ik een beetje in een dip, soms zit alles een beetje tegen Toch mag ik niet mopperen Soms zit ik een beetje in de knoop, soms met mezelf wat overhoop Toch mag ik niet klagen Soms zie ik het even niet zitten, soms is het leven erg moeilijk Toch mag ik niet simpen Maar soms: wil ik even tegen alle raadgevingen in, alles…

Als ik geen agenda bij zou houden Mensen me niet nodig hebben zouden Zou ‘k me niet overhoop hollen Als ik geen kalender zou gebruiken Warempel, de mensen zouden ’t ruiken Zou ‘k geleefd worden. Maar als ik de telefoon en bel uitzet, me van niemand en niks iets aantrek, Dan heb ik ’t me toch rustig!…

ik krijt in witte kanten je profiel vang kleur leg het apart in wit en zwart scherpte vangt schaduw markeert het bloedeloze dun in lippen saam gevat je neus lijnt wulps in terugval naar je ogen subtiel de strakte iets verbogen je voorhoofd vlakt en toont verloop de rode haren stijlloos losjes overhoop wit verliest…

Toch wordt je aarzelen door Zijn verschijnen plots overhoop gehaald: een licht verblindt je twijfelzucht en keert je wereld om. Waar ben je nu? Je kent jezelf niet meer. We gaan door deze tijd, door deze wereld die zo anders is dan toen jij liep daar in Jeruzalem. Maar hebben wij geloof in Hem?…

Zonder aanwezigheid, Alles overheersen M'n hele leven overhoop. Zonder sleutel, Toch binnenkomen Is hoe je bij me binnensloop. Zonder praten, Toch vertellen Jouw ziel vertelt me zoveel meer. Zonder kijken, Alles zien Ik lees je ogen keer op keer. Zonder aanraken, Mij beroeren Alleen de gedachte maakt me gek.…

Toch wordt je aarzelen door Zijn verschijnen plots overhoop gehaald: een licht verblindt je twijfelzucht en heel je wereld keert om. Waar ben je nu? Je kent jezelf niet meer. We gaan door deze tijd, door deze wereld die zo anders is dan toen jij liep daar in Jeruzalem. Maar hebben wij geloof in Hem?…

Toch wordt je aarzelen door Zijn verschijnen plots overhoop gehaald: een licht verblindt je twijfelzucht en heel je wereld keert om. Waar ben je nu? Je kent jezelf niet meer. We gaan door deze tijd, door deze wereld die zo anders is dan toen jij liep daar in Jeruzalem. Maar hebben wij geloof in Hem?…

Waait de zeewind dromen overhoop en de razernij slaat de romp, Klotsklots, Spoelt over het dek. Een dikke duisternis kruipt onder jouw veren. Een zenuwstroom volgt je een siddervis die in de kuiten bijt. Luister naar het gekoer van de duiven. Ik herinner me de zon Die bloost in de schemering.…

verdunt zich in woorden en wat het bloed met haar doet het raam houdt de nacht vast drijft de meeuwen uit haar hoofd ik was de maan en het galmen van het water terwijl het zeezout, als een ogenblik geleden, bulkt uit haar lijf - waar schuilt in huis de wind wanneer het bulderen begint een kind staat in de hoek stomp en overhoop…

Je raakt iets of iemand kwijt, zoekt verwoed in stapels onwaarschijnlijkheid, haalt overhoop, kamt uit, weigert te slapen want in de slaap verschijnt steeds wat verloren werd zonder het aan te kunnen raken, de deur die door verstand is dichtgedaan gaat langzaam open: vermiste wordt te kijk gezet.…

irritante toestanden die de uiterste houdbaarheid en garanties al lang voorbij blijken te zijn en ook na dure reparaties niet meer in deze tijd passen dan de renovatie keuzes maken zonder contrasten meegaan in het nieuwe gewaagde vorm en kleuren patroon zonder vloek allemaal gedoe dat nieuwe inzichten vraagt de bestaande orde overhoop…

We liggen op elkaar, we liggen overhoop, en samen zijn we naakt. De spanning neemt toe, het water deint met ons mee. De spiegel beslaat, het is mistig en laat, mijn stem die overslaat. Nu klettert er sop tegen de tegels omlaag. Een golf van stilte volgt, we verzuipen in onbegrip, en het water kolkt.…

Na 5 maanden doe je me nog steeds in je ogen verdrinken, je hebt m'n hele wereld overhoop gehaald. Maar ik zeg je, hoe gek het ook mag klinken, dit zet ik je dubbel en dik betaald!…

Ze woont niet meer in haar eigen flat Ze is zoals dat mooi heet: opgenomen Verdwaasd vonden ze haar op het parket Haar begrip was haar even ontnomen Sporen van inbraak alom zichtbaar Alles lag overhoop op de grond En zij lag daartussen, zo breekbaar Verwarde klanken uit haar mond Zelfstandig wonen zal niet meer gaan Haar trauma is daarvoor…

Misschien steek je mij wel overhoop. Kan zomaar. Heb wel gekkere dingen gelezen en meegemaakt. Het lijkt wel alsof je bent gestorven, misschien is dat ook wel zo diep in mij. Ik zie je nog steeds in de weer met je brandende salie om de lucht te zuiveren, ik stond perplex, daar ik als helderziende nergens onzuiverheid zag.…

Het leven aan een zijde draad je weet wel hoe dat gaat Even weer niet opgelet en dus op mijn plaats gezet Leven weer eens overhoop weet dat ik er niets voor koop Moet beter op mezelf gaan letten puntjes op de i gaan zetten Anders gaat het verder mis weet nu dat het nodig is Wil nog even door dus ik ga er nu weer eens voor…

wanneer een zon de maan niet langer kan belichten is het leven overhoop. het leven kruipt uit je ziel, golven brengen niet langer een leven. ik en jij. ik ben hier, jij bent hier. wat gaat gebeuren als ik daar ben en jij nog hier? waar gaat men ziel heen? is het leven dan geleefd?…

hardleerse optimist Want godverdomme, godverdomme, godverdomme domme Zij is zo hartverscheurend mooi Zij is zo mooi Als de geur van whisky op een zwoele zomeravond wentelt zij wellustig in mijn dronken hoofd Gooi olie op het vuur Ik raak overstuur Ik word geheel baatzuchtig van mijn zinnen beroofd Als een syncope vlinder vleugelt zij mij overhoop…