Alle inzendingen over pars pro toto

De vermaledijde toets van Cito lijkt voor kinderen soms op een toto Een antwoord wordt voorspeld slechts de beste uitslag geldt Zwakke scholen die Cito-technisch verzaken wil de minister snel bekendmaken Zij worden liever niet wijs door schade en schande De openbaring van de score moet aan banden !…

Het spoor is volgens Pro Rail winterklaar Een landelijke test heeft uitgewezen Dat niemand straks voor chaos hoeft te vrezen 'T was zondag en het liep gesmeerd, zowaar Men kreeg ook nog tomatensoep met ballen Alleen..het eerste herfstblad moet nog vallen.…

Zo'n sneeuwvlok is heel erg voor onze treinen Zo sprak vandaag de leiding van Pro Rail En bovendien het waren er zovéél Rampzalig ook voor wissels en voor seinen Aan reparatie valt niet te beginnen Het rollend materieel blijft 's winters binnen!…

Er ligt straks minstens wel 1 centimeter En Pro Rail heeft als spoorbaas van stavast De hele santekraam maar aangepast Dus als u met de trein moet: ‘See you later!’ Heeft u die malle actie niet begrepen? ‘t Is net genoeg om ze straks in te zepen!…

mijn kompas Nu draai ik rond In de mistige nevel van het leven Als een rad van fortuin In de vurige hoop dat ik de gele stenen op het gebaande pad blijf zien De lange weg naar de stad van Smaragd Een reis naar huis met vrienden van blik en stro En een leeuw die moediger was dan hij dacht Misschien wordt het tijd voor een nieuwe Toto…

Dáár krijg jij dan pro..blemen mee ! Het boegbeeld van fatsoen en burgerplicht Toont ons hier zijn ware aangezicht.…

ORA PRO Bidden helpt dus niet tenzij als overgave aan het gebeuren. Aan alle waanzin en schitterende schoonheid, aan god almachtig. Aan lijden en dood, aan alle stervelingen, de vele hemels. Aan de geliefde van het moment, aan alle geliefden hoe ook. Aan iedere ontmoeting met of zonder antwoorden.…

'Pro-stilte' of 'Anti-discominatie' spreekt velen aan door de kakofonie die dagelijks klinkt!…

Een tijd was ik verslaafd aan slaaptabletten. Ik loog mijn diagnoses bij elkaar en zei, al was het helemaal niet waar: ‘’t Is Alzheimer’, zonder goed op te letten. Ik heb er spijt van, dat mag u best weten, dus wilt u wat ik zei maar snel vergeten?…

Wanneer het leven bij 't ontwaken je hart nog steeds doet slaan, waarom zou je bij de koffie dan je peukie laten staan? Tot aan je laatste hartslag beleef je telkens pret, bij het opsteken en roken van shag of filtersigaret. Nu zijn er echter velen die deze rook echt niet benijden, hoewel ze bijna dagelijks achter de stadsbus zullen rijden.…

hij overzag het slagveld het fort verscholen achter de heuvel hij overzag het eigen leger vermoeid nog na de laatste slag besloot het er maar even bij te laten…

labberton pro-duits als de engelse roos - wat zegt een naam duitse literatuur wordt in de strijd geworpen een groot sint jansvuur alliëren en associëren een vuur van stro midden in een brief komt een oorlogsverklaring uit de lucht vallen in de loopgraven weglopen kan niet onder de laars…

pro-actief zijn jeukt mij te veel synenergy sluit mij steeds kort focussen maakt me heel scheel zet mij zeker niet in mijn kracht dat is waar ik agressief van word want dan ga ik steeds harder slaan maar laat je mij werken zonder klacht dan heb ik gewoon mijn beste baan…

De fabrikant ontkent, laat díe maar lullen, voor hen staat Prozac voor: pro-zakkenvullen. ’t Is troep, maar dichters wisten dat allang. Voor ons bij stress, bij angst of zelfs paniek geen Prozac, maar uitsluitend Poëziec.…

Het minste wat je nodig hebt in Skiland is je tandpasta Want in Lawinestein ben je verloren zonder toothpaste smile Alhoewelmex goed scoort bij de rapperglazen van rayban Als pro dent weerverkeer een burnout krijgt in onze maatschappij Is don macleans z'n concurrent in de moderne slavernij…

Sinds Descartes wordt het denken zwaar overschat Denken is een ver tra-gings-pro-ces Het leggen van noodverband na bliksem- of bom- inslag. Eerst zie je een flits Dan hoor je een klap en dán be- gint het denken pas ------------------------------------- uit: 'Het graf van Descartes', 2013.…

het water een vogel de wijde lucht adem happend naar jou zwevend op de thermiek die met jou en mij opeens ontstond jouw vingers verknoopt met die van mij wie van ons twee hakt hen het eerste door en valt als Icarus in een van god en mens verlaten zee als eerste of zullen wij ook daar zielen zoekend naar elkaar verbonden zijn als paar…

Ik zie een jongen naast een meisje lopen, hij kust haar en zij lacht om het geval. Genadige dood! Zij kirren en zij hopen zij zien het kind nog niet dat hen begraven zal. ------------------------------------------ uit: 'Verzamelde gedichten', 1986.…

waren harig We werden koningen, mochten dienaren bevelen Dan werden wij de onderdanen Een dankronde was er Een slapen in iets dat nog niet af Maar planten waren goed verzorgd Er was goed voor ons gezorgd Het slapen met vrouw als dochter, haar koude handen warmde ik, we deelden, iets ons heelde En dan het koninklijk ontbijt op paars…

kus haar in slaap kroel zacht tegen haar vormen de nacht slaapt avontuur van avondnevel tot ochtenddauw rollend door wild paars lavendel hoor je stem in prikkelend geurend paars droom in jouw dromen.…

Daar sta je Voor me Naast me Bij me Kom dichterbij Ik wil je houden Vast Stevig Ertussen komen Kan niemand Geen ruimte Voor een ander Hier sta ik Voor je Naast je Bij je Nu Echt samen…

Grauwe flarden hangen in duister, Weerkaatsen pulserend, wit licht. ’T glijdt af van de gele Welving van haar truitje, buik, Zwart leer, haar benen, gezicht. Diepe klanken verkennen haar vormen, Gevangen in geel, gedempt door zwart. Haar buik, strak, een naakt membraan, Wordt alleen openlijk betast. Haar hals ontstijgt de warme gloed…

Wat ruimer lag het and're paar genietend hij aan hij.…

Ze zijn een paar hij, de man zij, de vrouw Je herkent hem aan z'n groenblauwe kop zij heet verre van 'n schoonheid Ze zijn elkaar al jaar en dagen trouw Ze wonen aan de veste Grave met zicht op de rivier Ze kennen er stroming en verval ommuring,het zand van loswal Ze dobberen bij avondlicht wieken op bij gul strooien…

De fraaie metgezel van diepe droefheid om iemands heengaan siert rouwend papier, bekleedt en vult dodenkamers, toeft hier als gevangen schemer, die verdriet vredig leidt, beleeft overgelukkig zijn vrijheid aan de avondeinder, waar loom blank bier door kersendrank vloeit, verijlt bij 't luchtvertier, verspreidt zich traag _ voldaan _ onnoemelijk…

kleur mij kleur mijn dag mijn lippen in rood schilder mij schilder mijn blik mijn ogen minder dood schets mij schets me dan mijn leven mijn zijn in roze met rode rozen en ik ik beloof je leer je zweven over de wegen tot aan de hemel tot aan het blauw…

Onmiskenbaar zijn zij een paar Vliegen op van zee uit eb of vloed Dalen neer op het strand de reep van zee Hij neemt haar als op vleugels mee Doet zich met haar tegoed tafeltje-dek-je voor dit paar.…

de hemel was paars niet de kleur die ik zag het was voelen hoorde geen stemmen kon ook niet spreken verstond geluidloos bedoelen geen lopen maar zijn waar ik me dacht of werd verwacht deelde zonder verlies van identiteit was overal tegelijk niet alleen met zo veel om me heen waar ik bij hoorde waarom dat paars mijn geluk…

ik wil een paar woorden en meer woorden wil ik eigenlijk niet alsjeblieft zeg niets meer denk aan mij en ik zal aan jou denken jij in mijn armen zeg niets of alles en wees van mij…

Kan ik één kleur van de mooie regenboog verwensen: paars! Kleur van lijden, heeft desondanks totaal geen vat op me. Ik kon slechts mezelf bevrijden.…