Alle inzendingen over passie water vuur

Hoe kan passie doven als’t vuur blijft gloeien en sissen en asse in strijd en hitte weer vlam kan vatten en vingers zich verbranden aan het willen verlammend vernietigen?…

De liefde danst En is geheel zichzelf Zij wacht niet af Maar geeft zichzelf Is vrij van banden En van blikken Danst haar ziel en Lichaam vrij Zij bindt zich niet Speelt slechts het spel Van passie en het vuur Zij danst de harten vrij…

voor olivier jij bent zo ver ik zie je zo weinig waar is de passie? waar is het vuur? bij ons... als we elkaar eindelijk zien dan spat de spanning ervan af je zus ziet het zelfs ik mis je...meer en meer Xx..xenia…

De golven zijn hoog We zien het We beseffen het We erkennen het De golven zijn hoog We varen niet We surfen niet We zwemmen niet De golven zijn hoog We ontwijken ze Te bang voor wat gaat komen In stilte blijf ik dromen Terwijl de zee weer kalmer wordt Het water langzaam rustig wordt De wind zal stoppen met bewegen Dan…

je ogen, waarin ik ben aangeland zie ik voortdurend branden vuur dat ik niet doven kan ik voel de warmte in je handen mijn lijf staat nu in vuur en vlam geen water om mij heen ik blijf je maar beloven en laat je niet alleen dit vuur kan ik niet doven…

Een litteken op een hagelwitte huid Schrammen nog zichtbaar Pijn, zo duidelijk aanwezig Over het sprankelend blauw Een grauwe grijze dauw Zwart, ook in jouw bezit Zo contrasterend met het vuur, Het felle rood van passie Weerkaatst Weerspiegelt niet in sprankelend blauw Slechts een paarse stip vaag zichtbaar in de mist De vuurzee raakt het…

Wild woest sleur je me mee als een rivier, het water – waarin ik vol passie baad, de stroom die ik volg, mijn levensvertier – dat me niets meer te wensen overlaat.…

heb ik geen geheimen leg ik mijn ziel helemaal bloot voor jou koester ik immense liefde voel jouw handen in mijn schoot voor jou mijn allerliefste ga ik met passie voor je door het vuur voor jou schrijf ik verzen waarin ik je liefheb ieder uur…

gedempt door water overstemmen hun klanken de stilte van de avond terwijl de nevel verstrooit nog zonlicht zoekt zoeken wij onder de sterren naar diezelfde passie…

Hij zei er is maar een receptuur Smeed het met inwendig vuur.…

Een broze schil van steen, aarde, en wateren rond vuur gegoten.…

Bier is passie. Toch is bier zoveel meer dan passie. Meer dan water, graan, hop en gist. Brouwers zijn geur- en smaakdichters. Edele bieren zijn woordloze gedichten. Genieters geloven in vriendschap. In de aanwezigheid van naastenliefde, in een glas bier. Trappisten geloven in het goddelijke.…

Door vlammen en vuur. Huid tegen huid. Tussen tong en lippen. Een zuchtend geluid. Ik bibber en beef. Ik neem en ik geef. Tussen passie en strijd. Ik voel dat ik leef.…

Hoor mij, oh Vuur: laat mijn passie ontbranden, laat warme levenslust stralen in mijn hart en uit mijn handen. Hoor mij, oh Water: laat m’n gevoelens stromen, zuiver en liefdevol kabbelen door m’n diepste dromen. Elementalen, vervul mijn wens: maak mijn wezen geschikt om te leven, aards en verheven, als bezielende mens.…

want ik sta in vuur en vlam. Vuurvlammen slaan uit geest en lichaam, zonder enige schaamte... maar is er een brandweerman, of een heel corps, toevallig in de buurt... die genoeg water bij zich draagt om het wilde vuur te blussen? Het vuur grijpt schrikbarend om zich heen.…

Als ik aan je denk Dan hoor ik je lachen Met mijn ogen dicht geniet ik van dat moment als ik aan je denk dan ben ik je armen dan voel ik de warme siddering weer Als ik aan je denk dan voel ik de passie dan voel ik het vuur ook al was het voor korte duur Als ik aan je denk Dan zie ik je glimlach Ik loop dan naar de deur En je…

Oh lieve laat mij u ontkleden Om uw schoonheid te beminnen Rozetten uwer borsten te kussen Het vuur mijner lendenen blussen En zo u het verkiest en zal gedogen Zal ik al minnend uw passie verhogen Tot een liefdesdroom in ongekende hoven Uw ontvlamde bron kussen om teder te doven…

Wim Meyles heeft natuurlijk weer gewonnen, Maar elk streed daar vol passie en vol vuur. Acht strijdende poëten op een rij, Ja, Emmen had een ‘apenrots’ erbij.…

Zittend bij het dansende vuur speelde hij romantisch repertoire en vertolkte tot het laatste uur de passie van hem voor haar. Hij was die jongen die ooit alleen, als de anderen waren vertrokken, het vuur zag doven waaromheen zij elkaar steeds konden verlokken.…

Door passie overrompeld Vanaf ons eerste moment Jij greep mijn hart en Ontleedde Daar passie Hartstocht Het mooiste zendt 'k Wil slechts jou. Ja jou alleen Echt vanaf dat ogenblik Mijn blik in jouw hel- 'dre ogen Vol vuur en Liefde De mooiste kick Dwaal met mij door 't leven Standvastig.…

waar de wind het ijs splijt wil ik het vuur begraven het inbedden net vóór de vuurzee haar vlammen ontvouwt de gloed in ijs vereeuwigen net vóór het vuur het water raakt hoe het zich tooit in vlammend verenkleed waar de wind het ijs splijt wil ik het vuur begraven…

versmelten De pijn duurt tot het laatste uur Ik geef mij over aan het duister En voel de passie van mijn pijn Het vuur, de haat, het inspireert me Dit is de plaats waar ik wil zijn…

Noem de passie die eeuwig zal duren, tel de nachten die geen einde beloven. Alles wat nu glinstert wordt flets en dof en de kou zal je van hogere sferen beroven. Wanneer de ontembare Heilige Vuren met de ondergaande zon verdwijnen, zijn zij geworden tot dwarrelend stof, gedoemd om verloren weg te kwijnen.…

Wat is gemaakt met passie en met vuur, De beelden bij de weg en aan de muur, Die hebben allemaal een grote waarde. Maar is een beeld gemaakt van louter brons, Dan wordt de prijs ervan bepaald per ons.…

We strelen mekaars hart met de adem van vuur. Wegvliegend in elkaars Vleugels hoog in de lucht op weg naar streling van de zon. Smeltend van passie in je ogen die eeuwig duurt. Uiteindelijk vergeten waar het ooit begon. Zal ik naast je blijven vliegen.…

uit de dakkapel op de dijk zag ik rook heet die zomer mijn gang was naar vuur vlammetjes likten de luifels van de veiling walmende tongen spiegelden op het water nimmer zag men water zo branden…

ik breek stukjes ijs bouw als vorst met water vol vuur mijn doorzichtig paleis wind vlaagt met sneeuw hoge muren rondt torens als pegels met noordooster gesels bij licht van de maan vriest mijn paleis naar kou van de sterren wachtend op jou jij bent de vrouw die het hart van de vorst zal ontdooien jij bloeit als lente met…

alsof het water vuur is deze vroege voorjaarsdag lichtzinnig de onwetende blik die in gestold rood alleen schoonheid herkent uit granaten gestoomd trotyl – nog niet giftig ontvloeit het de bast van zeedennen?…

Water in druppels regenwater, is onmetelijk als een oceaan. Stoom uit stromende lava, uit een brullende vulkaan, die land wordt in de zee. Liefdesenergie die mensen delen, is het wonderbaarlijke leven, dat moeders altijd baren. Is liefde die ons, iedere dag, weer geboren laat worden. Wanneer we beminnen, met hart en ziel.…

Ik ben de buigende boom de nachtkijker die aan haar voeten ligt terwijl ze met haar zwaard een vuur van ongebonden passie spreekt. Het bloed stijgt en de hemel zwijgt waarlangs de vogels ijlen in het verre licht.…