Alle inzendingen over pastel

zie de heldere stromen polaire lucht vol wit, opbollend en scherp katoen, en Freia biedt, door haar zuivere adem, de koude, blauwe, modder van dit land een krachtig licht, om te ontwaken licht kleurt het oosten, door pastel naar zachtblauw tot rose, bleekgoud doet de vroege zon het ijszilver langzaam smelten, zacht tinkelend breekt dit blauwe…

Deuren openen naar witte nevel omgeven door helder blauw zachte tinten pastel onder verkwikkend groen en dauw doordrenkte grassen weldadig masserend verschroeide huid terwijl ogen voeden aan zacht omfloerst licht armen strekken in zachte koele bries.…

dagelijkse sterven in haar geen kennis van ouderdomssentiment gewoon met de stenen in haar buik kunnen hinkelblokken kunnen stoepkrijten de regenboog nabij gekleurd zij is de vrouw zonder kind gehuwd met duister en schemering gescheiden van vader van moeder van het lichtgevend leven ik ben de vrouw van gebroken woorden met het gezicht pastel…

leven Zet mijn portret op papier Maak me tijdloos, plaats die strepen Creëer mijn lijnen met plezier Geef de toekomst mijn verleden Laat ze weten wie ik was Zet het beeld stil in het heden In tijd waar ik in pas Schilder mij, wars van zorgen Zet mij lachend op papier Hou mijn twijfels goed verborgen Vul de toekomst met plezier Gebruik pastel…

Het wondergereedschapje zoekt rust, verdwijnt snel naar dicht beboste dalen, strijkt zacht neer bij het geklater van een spuitende wel, drijft mee, zwemt voldaan in een zuiver meer, schenkt het ruime water vredig pastel, slaapt in onder avondgloed, wenst niets meer.…

Er groeit gewas langs elke oeverrand De mix van groen is hier een lust voor ’t oog Wat vroeger zompig land was is nu droog Bij ’t schippersdorpje Broek in Waterland De houten huizen lijken van fondant Hun zachte kleuren als pastel seringen Een fraai bewerkte deurkalf doet mij zingen Van ’t schippersdorpje Broek in Waterland Ooit schreed…

Sneeuwvlokjes dwarrelen Kou snijdt door mijn huid Het strand stil en verlaten Enkel golven breken luid Meeuwen dansen rondjes Krijsen kreten in de lucht Zout de geur van schelpen Wind welke zachtjes zucht Mijn voeten lopen meters In het harde gouden zand Rust lijkt zo onwerkelijk Gewaand in niemandsland Lucht in pastel groenblauw…

Brons nog onvoltooid in patinageurige gaarden voorbij het pastel, goudgeel de voorbije jaren. Machtig het zwijgen..eeuwenoud schilderspalet nazomers sterven, herfstbladeren dansen ballet. Onder een zucht van voldragen pracht dat zwicht bewaart hij de tijd, warm gekleed in avondlicht. Herfsttij, oude wijze boom mijn vriend..…

vrolijkerd maar ook niet triest Geen grote eter, ook geen kleine Geen waaghals op het slappe koord Geen laissez faire, geen extremist Van Ajax en van Feijenoord Heeft hij nog nooit een goal gemist Zo leeft hij als individu Geen bangerik, geen durfal Geen Janmaat en geen CHU Geen glas maar ook geen loodkristal Geen felle kleuren, geen pastel…

zich onthuld als een schilderij stil, met rechte stam, als in gelid staat de zilverboom op wacht zijn kroon vol loof, met zacht getinte bladeren in viltig wit takken getand als zeldzaam koraal spelen met de eerste zonnestraal een compositie in zilverlicht 's avonds als de schemer zich meldt het zonnelicht van koper pracht vervaagt naar pastel…

Je legt je benen op mijn schoot je bent ook deze keer weer bloot je lacht, je schatert van genot waar ben je mee bezig, ik schrik me rot hier had ik niet op gerekend ik dacht, ik word alleen getekend eerst aquarel en nu pastel wat dacht je met je potlood wel de tekening is voor mijn man bestemd ik wil, dat je je driften temt haal weg je…

De voorjaarslucht is nu nog pastel, het nabije slik is bijna te ruiken en de wind zingt tussen het riet wuivend haar speciale ochtendlied. Kijk daar gaan een kievit en libellen beide met dartel dansende lijven, samen schrijven we hemelliedjes verwonderlijk vederlicht.…

D’ochtendzon tekent kleine kransen van de mooiste dauw-robijnen rond lichte pastel gekleurde bloesems. Adembenemend, aanschouwend , schoorvoetend wandel ik samen met haar stralen de dag in ‘het geluksgevoel ‘vinden... Ja, aan de dag wil ik me wel binden!…

Vol bewondering en verwondering kijk ik al vroeg in de morgen hoe jij als een reus lijkt uit te rekken met jouw reusachtige, gespierde takken waarop de vogels bekken, snavelen onder elkaar en poetsen hun verenkleed voor de komende vluchten in pastel dageraadlucht.…

Vol bewondering en verwondering kijk ik al vroeg in de morgen hoe jij als een reus lijkt uit te rekken met jouw reusachtige, gespierde takken waarop de vogels bekken, snavelen onder elkaar en poetsen hun verenkleed voor de komende vluchten in pastel dageraadlucht.…