Alle inzendingen over pastel

je ogen dansen schalks en blij kijkend handen spelen liefjes strijkend er licht een oase op van vrolijkheid jouw warmte dijt heel langzaam uit de kringen worden groter verkleuren grijs naar licht pastel stilte zingt al snel wij lachen zwaaien geestdriftig naar elkaar en in mystiek openbaren nemen we genade waar…

ik penseelde in kleurige streken de muziek op het doek mijn hart zong woorden die zich lyrisch voegden tot een liefkozende groet een enkele strofe pastel met ijle tonen reikend naar hemel en vurige hel midden op het linnen danste het hart onze melodie van een purperrood leven een gedicht met liefde gegeven in dit schilderij vol…

Zacht pastel verweeft met kristallicht en dwarrelt naar binnen. Buiten weerklinkt een kinderlach en een kinderliedje trekt mijn aandacht. Het raam staat open en ik zie een zachtblauwe lucht. Op het versgemaaide gras beneden mij spelen enkele kinderen. Ik adem de lucht in, stap vooruit, spreid mijn vleugels en ik zweef weg...…

een eerste schets in ronde streken op handgeschept papier geen scherpe lijn omdat pastel moet vloeien zonder pijn jouw reiken naar het leven is totale harmonie bewegen is een gracieuze dans die ik in kleuren vang je gezicht bloeit open in het licht van andere ogen je stem zingt in het koor als een juweel voor het gehoor…

ik zag letters dansen op papier de polonaise van het vrije vers gaf veel vertier statig zweefden de sonnetten hun vaste pas door lettergrepen tellen wisten zij wanneer de wende was de limerick en puntgedicht toverden een lach op mijn gezicht krachtig als kastelen zwierden in herhaling de rondelen en in pastel op het witte vel verstilde…

ik zie de schetsen van je hand jouw koolstof brandt weer in verwisselbare lijnen je verblaast het stof en scherpe contouren laten je hart weer in het zichtbare verschijnen zacht in pastel ben je gaan kleuren voorzichtigheid in rozerood toenal proefde ik je geuren je beeld komt op uit onverwerkte contrasten herboren laat jij je…

hoger en hoger aan de hemel klimmend vanuit zacht pastel steeds warmer en steeds feller zachtjes prikkend op mijn vel rood oranje achter mijn leden knipperend het zonnelicht filter ik het verleden en doe eventjes mijn ogen dicht genietend van dit zonnig moment koester ik de geschiedenis van mijn bestaan wetend dat aan alles een einde komt…

Haar warmte pluist blossen lokken teint de tinten waarvan haar in ‘t stilleven hartelijke nuances zijn meegegeven die tot in haar timbre zijn doortrokken Haar stem is als pastel zo zacht vermist in aquarelle inspiratie sprekend tot de verbeelding van een geruisloze creatie vervloeid in de adem waarmee ze lacht Vertederend veegt ze krijt…

Ik denk aan jou En aan geen ander Dat maakt gelukkig Voelt heel fijn Aan jou en mij En dingen samen Onze momenten Groot en klein Ik denk aan jou In mooie kleuren In zacht pastel En hemelsblauw Ik herken je zelfs In frisse geuren In alles zit Wel iets van jou Ik denk aan jou Gelijk geen ander Ieder moment Telkens…

waar het licht van de zon versterft, waar de vlucht van de avondvogels ijler, steeds maar ijler wordt tot een zwart en grillig silhouet dat danst met zachte pastel, daarheen vlucht mijn zomer vol van onvervulde dromen, mijn lijf verstart, verstijft, want verloren dooft elke lust, doodt elk genot, elk verlangen van het hart, mijn hart…

Schemer, een waas, met zweempjes pastel. Een kikker springt op uit een verstilde aqua-krul. Mimet hier iets? In deze holte huist een goddelijke grond die dóórdringt in je hart, zo intiem en zichzelf daar ontmoet; als kiem. hij straalt naar buiten, uit deze aarde-mond.…

Vannacht had ik een hemelse droom, Alleen vrede zag ik om me heen Onrust en onvrede verbannen naar Een vorig leven, geen schaduw Van hen meer te bekennen hier Alleen zachte tonen, fijne muziek, En ook de kleuren toonden zich In hun allermooiste tooi Pastel in de aller zachtste tonen; En tegen het eind van dit hemelse Gebeuren droomde…

onder dik ijs heerst geen wind geen geur. geen kleur. enkel uitgevaagd pallet van pastel als herinnerd. hoe er vissen zijn traag zwijmelen als verstild. ze doorzichtig zijn als nat papier en water haast vaste vloeistof is geworden. planten hun adem stokken. hoe de lucht tussen ons bevroor en ook de woorden tussen onze monden.…

penselen zijn nog hard haren stram en ongeordend door de lange winterslaap het doek lijkt grauw geworden door het helle wit van sneeuw uit reeds voorbije dagen maar als het zacht pastel de eerste krokus opent in het prille groen dan ruik je leven dansen kwasten weer in het warme licht van zon straalt linnen in een nieuw beginnen…

In pastel polychroom draaiend, bewegend onthullen zich flinters, zichzelve gelijkend, aan de laborant. Sliertend en slijmerig waart er nog immer een schijn van sporen in schaduw en schemer, in helix van genen onder microscoop schuilt de kracht van bewijs zonder eenmaal muteren. 2016…

ontspannen lach je in een droom die zachte kleuren vlecht in beelden die je handen maken je zucht en blaast wat lucht in glas je vingers raken aan wat toekomst was een ster die barst in grillig lijnenspel je lach verdwijnt omdat je met je tanden knarst woede vlaagt in rood achter je ogen lippen krampen pijn pastél heeft niet…

ik heb je geschilderd met vele pigmenten kleine nuances heb ik kansen gegeven om met jou eeuwig te leven olie en pastel krijt en het grijs van houtskool ook op diverse ondergronden hebben wij alles gehad alleen de ziel ontbrak jij voelde leeg koud was de glans in je ogen er was geen vermogen tot contact ook in je bewegen bleef…

Met vleugels verlangend naar vlucht, door wind en langs wolken pastel; wij kijken omhoog naar de lucht en wachten op hemels bevel. En boven klinkt zachtjes een zucht, van God die verlangt naar herstel: een schietgebed dat wonderwel de afstand naar Hem overbrugt; wij kijken omhoog naar de lucht en wachten op hemels bevel.…

Ineens was het anders lagen de tuimelaars om en werd ik opgehaald Ik lig schrap, ben ergens doorheengevallen, een vlies tussen orde en overmacht Draag mij weg, ik wil hemels van pastel en grijs na mijn uitjes binnenskamers en op de gang geen systeemplafond Weer thuis, in het licht van mijn eigen ramen tussen de planten, het kastje…

‘k zou zo graag je hemel kleuren met pastel en blauw een oranje gloed bij de horizon een vredig schilderij om eindeloos te kijken voor als het leven je pijn doet jij hebt je schets allang gemaakt je potloden liggen klaar ik zie donker en licht er mogen wolken zijn ‘k zou zo graag je eeuwig beschermen voor donker en kou…

schitterde jij aan het publiek Liet de mensen genieten met een snik in je keel Je veelzijdigheid bracht zoveel kleur in je leven Hierdoor kon je andere mensen helpen in doodstrijd Woorden die je in het stervensuur kon geven als troost als zij naar de dood werden geleid Je liet je de wereld indrinken en genoot De kleuren van liefde verfde je in pastel…

ik ben het jaar begonnen op wit linnen de pigmenten mengen gebeurde diep van binnen het pastel van lente kwam al snel in sprankelende groei tot bloei op het doek een maand met koude kleuren ontsierde de zomer die toch tot diep in de herfst zijn warme teugels liet vieren met een donkerrode oogst die overrijp boog voor de eerste vlokken…

Kent een van u de oudste taal ter wereld die in de hof van eden is ontsproten die door de eerste mens nooit werd gesproken maar in het vogelparadijs gemereld Kent een van u het koor der vogelzang der rozevingerige dageraad pastel in ruimte waar geen maat op staat het lumineuze feest der zonsopgang Dat amazonereuzen groeien…

ik zag je voorover buigen met lange vingers en gestrekte armen naar de horizon wuiven voor meer licht en helderheid de ochtend kleurde al zijn zacht pastel in voorzichtig schijnen waarbij de nacht zijn donker volume liet verdwijnen in een uiterst ludiek spel waar je lach de lange nacht verwarmde met haar verbonden zijn van liefde…

Laat binnen de regen die bollen doet groeien en bloesems vernevelt - confetti pastel, voor doldronken bruiloft waar voorjaarstrouw zingt die duurt tot de zomer de lente verdringt.…

ik heb altijd kleuren gedragen die mij niet flatteerden ook wisselen ging niet goed wat wij ook probeerden blond en met een lichte huid ja daar kwam je echt niet mee vooruit in licht pastel verdwijnt de eigen kleur snel als vuur in de hel in mijn verschijnen leek volmaakt te verdwijnen in kleine hinten die goed bedoeld toch…

Zonsopkomst op het Wad, in zacht pastel maar ja, zo’n boorplatform ontsiert toch wel.…

De Veluwe legt haar vloeren zoals eeuwen geleden hard en ruw soms in losbandig scharlaken avondlicht dan weer ingetogen in krijtstreepjes van pastel elk schijnsel wacht geduldig op wiekslagen en reeënsporen - taal van passages - sprokkelaars en eekschillers verzamelaars van karigheid zwoegen er zwijgend sprengen springen uit sompig…

ongerepte aarde ongeroerd in winterrust waaruit de lage zon hem baarde waaruit ook de purperen mist lijkt op te staan, in een laatste stadium de gelijkenis te vinden in het patroon van het onverteerde eikenblad, de energie verbindt windroos naar alle richtingen, herpakt in bebloede nerven, verscholen in levende schors het pastel…

bronzen, diepe stem van de oerreus, als vlas golft zijn haar in de wind, met sterke handen klopt hij op de berg, luistert verwondert naar de echo's, hoort de bliksem donderrollen langs elke ruige helling, tot diepe stilte, zacht en schoorvoetend ruisend, uit water van de eerste bron, vol blauwe splinters, het heelal herovert, in zacht pastel…