Alle inzendingen over paternoster

onze vader die in de hemelen zijt prijs uzelf gelukkig daar te wonen verlost van werken om den brode uw botten krakend tot de dood zie toch onze nood in ’t heden te moeten buigen voor de zweep in handen van de slinkse tollenaars die de akte van berouw versneden met het zwarte zaad van bedelaars geschreven en verleden op zand en loze beloften…

als de kralen van een paternoster glijden de dagen gestadig door verveelde vingers nu alle uren even lang duren geen dwang bevatten noch vlucht nadert snel het geduchte moeras waar de jaren wegzakken in vergetelheid graaien handen vertwijfeld naar houvast maar verdwalen in het drijfzand der herinnering…

Haar aandacht verslapt tussen voorbij huppelende konijnen en ingeblikte paternoster rondgangen. Beeldspraak. Het zuchten gaat hartsgrondig en glastergend luid. Verspilling van konijnen, paternosters, zetels, enz, enz,... De prijs voor een filosofie komt altijd met de verpakking van de waarheid.…

In een blikken koekjesdoos bewaarde je foto’s en documenten oude spaarboekjes met lang opgestreken kapitaal en renten een beursje met je brillen, paternoster en gebedenboek en twee gouden muntjes zaten onder de voering , bijna zoek.…

uit papieren zakken ze ritselt kaas uit cellofaan ze ritselt boter uit een botervlootje en slappe kwark uit een plastiek kom ze ritselt klontjes uit de suikerpot ze ritselt de koppen uit de krant en aandelen uit de markt ze ritselt op haar sloffen naar de oude zetel in de voorste kamer ze ritselt met wat oude snoepjes en een paternoster…

Niemand schijnt haar nog te storen, als ze begint te bidden, een paternoster ritselt in haar hand. Zoveel dierbaren reeds verloren, hoeveel, dat laat ik maar in 't midden, alleen met God heeft zij nu nog een band.…

Je zetel bij 't raam met lange jaren gevuld, heb je alle mussen geteld bij naam, voor elke mus een bolletje van je paternoster. Het raam ziet op vroeger en joelende kinderen. De zomers daarbuiten verkorten en leggen stof op de foto's in je hoofd binnen en de klok die het tikken vertraagt.…

Staan mensen versteend met hun paternoster langs de Seine met gerimpeld vel te kleumen. Te staren als wassen beelden enkel te luisteren hoe vlammen wakkeren en wapperen als vlaggen. Als gekrulde tijd naast en bij die handenvlijt nu als wrak samen met hun gebeden als bedelaars met 'n stil gebaar.…

Ze slefferen op hun sloffekens* voort, Daar spreekt geen één een luttel woord, Hun paternosters rinkelen; Een vale schijn vergeelt hun wang: Aan 't einde van de zwarte gang Staat er een kaars te pinkelen.…

gerstenat zompig het affreuze tergtalen gelijk de schroothond een paar tanden mist zeg maar een heel gebit zoals de huig uw galsterige adem blokt chromédeur met zuigend slothendel de slagerswinkel vers bloed pas geverfd met ranzig wit en tafereel van ouwe wijven het kalf gevierendeeld tot bundel worst aanééngeregen snoer platvloers lijk een paternoster…

Zag een dag er weer moedeloos uit Bad zij op haar paternoster voor het kruis Hoorde zij de dood die ergens schuilde plots stokte haar stem toen ze stilletjes huilde……

Vóór de kerke, met 'n lange paternoster in z'n hand, is 'n blinde bedelaar ge- zeten, op 'n hoopje zand. Z'n gekrulde grijze lokken vlotten lijk gezwingeld vlas, uit z'n mutse neder, op de krage van z'n winterjas.…

rimpels als diepe groeven bruine vlekken, tandenloze mond hard en luid moest je roepen ook als je vlak voor hen stond zij zette hem koffie met de suiker erin moeizaam las hij de koppen van de krant en vroeg zij:wat stond daar al binnenin -‘t is al van moorden, diefstal en brand’ de dagen zagen er lang en moedeloos uit dan nam zij haar paternoster…

dahlia’s in de tuin, cyclamen voor de ramen en toen ze met broze knieën niet meer in de tuin kon gaan ging ze op het terras nog even stiekem met ze praten toch kwam een tijd,dat ze niet meer van bloemen hield dat haar hart die ooit zo boordevol liefde voor ze was nu alleen nog door Zijn hogere liefde was bezield dagelijks heel devoot haar paternoster…

Toch kwam een tijd,dat ze niet meer van bloemen hield dat haar hart die ooit boordevol liefde voor ze was alleen nog door Zijn hogere liefde was bezield dagelijks heel devoot haar paternoster en litanieën las.…