Alle inzendingen over planeet red

Sigarenroken oordeelt hij als ongezond, dat is een reden dat hij wit beslagen is. Als keurmeester is hij bepaald niet gek, wat niet deugt geeft hij spugend over. Wanneer ik een smerige sigaar rook, dan gaat hij stinken uit mijn bek. Pils drinkt hij alleen wanneer ik vier.…

zegeningen en 'blessings' Bijna een eeuw leven bloedend werkend als effectief hematoloog tekenaar en schrijver Naar aanleiding van de oorlog waar hij niet meer onder leed maar hem wel altijd bezighield schreef hij 'Vrede' met het Vroman-taal-effect: ‘ Vrede, godverdomme, vrede’ Zo zinspeelde hij met taal zijn vloek lag in de rede…

Alles in het leven gebeurt met een reden. Hoe ouder ik word hoe meer ik het leven begin te waarderen. Het maakt me niet uit wat anderen van mij vinden, denken of verwachten. Er zijn maar een paar mensen in mijn leven die belangrijk zijn. Die houden van mij om wie ik ben! Hoe ouder ik word hoe meer ik leer over het leven.…

Zo viert de onvrede bij de familie Piggelmee hoogtij in de verkleumende omgekeerde bloempot; is er weinig rede voor wintervreugde bij een stil verdriet om een droevig kabouter-lot. Desondanks koestert het mannetje Piggelmee geen gevoelens van onvrede, die zijn grenzen niet kent.…

Komt er wellicht een vliegtuig met tekst van jou langszij verklapt het avondrood de dan echt geldende reden erbij. Maar vandaag is de lucht ook even echt staalblauw, stuur ik in gedachten bossen vergeet-mij-nietjes aan jou. Geen zee kan mijn gedachten nog meer vullen of blussen, er is en rest dat ene onvergetelijke en alles daar nog tussen.…

Ik wens je sterkte, liefs bovendien maar weet dat je het redden zult, met een beetje hulp misschien?…

Ja, reeds vijftig jaar geleden zag mijn zus het levenslicht en ik dacht dit is een reden voor het maken van een dicht. Vijftig jaren zijn verstreken nee, de klok kan niet terug en de jeugd die is geweken, ach, de tijd gaat veel te vlug. Hoor ik daar geen botjes kraken, hangt dat buikje niet wat meer?…

De veranderlijkheid van leven het waard aandacht ook aan het verleden puur een juiste reden te geven. Niets weten en alles vergeten kan gelukszaligheid naast depressies in hartkamers enorme armoe geven. Houd je niet van een rustiger gemoed alles wat mag zijn zoals zaken mogen zijn het fijne prettiger ervaren.…

De armoede heeft je wakker geschud de geest kan niet leven van water en lucht ademnood van de ziel raakt dan berucht je bent door tegenslag veranderd ziekte en geldgebrek hebben je eenzaam gemaakt in een leven zonder genegenheid waar drank geen oplossing bood je tussen de wal en schip viel met niemand om je te redden de strijd om door…

Was dat verschiet 't kijken 't luisteren en dit registreren 't moment dat ik er zachter als 'n toverlamp over wreef, men met verf glas en taal uitte, ik niets wilde aborteren, 'n reden dat ik blozend die tijdingen uit leven beschreef.…

schrander uit Hij ging er al weer op uit Elke dag een lange wandeling Ik belde om te wandelen Hij zei direct ja We liepen bijna 10 kilometer Door het prachtige Gooise buitengebied Ik had mijn hond Mika meegenomen Die was niet om te houwen En daarom om zo van te houwen Het leidde hem af van het verdriet Zijn vrouw was nu 2 jaar dood Hij redde…

Minsk kan jou niet van deze hellehonden redden, Minsk ademt net zo min als jij straks doet. Je vraagt jezelf af of ze dan ook een foto maken. Vast, denk je terwijl de kruk agressief wordt weggetrapt.…

bespaar mijn lieve ouders in ’t nieuwe jaar van verdriet Zijn eerste en zijn laatste nieuwjaarsbrief… daags voor het ongeval had de juf hem meegegeven onbeholpen en lief zou hij hem op die dag afgeven met zijn nieuwste klassenfoto ‘ Van jullie grootste hartendief’ Een blond jongetje fietste blijgezind van huis naar school onverantwoord reed…

de tijd valt hier samen met het ego door de mand Dean Martin stuurt nog steeds Red Roses for a Blue Lady hoe lang ben ik nou hier een half jaartje ongeveer, Henk de buurvrouw van Henk fluistert dat ze zijn mes en vork aan de goed kant gelegd heeft ik snap niet hoe ik hier gekomen ben herhaalt Henk, het was volgens mij een ongeluk…

Een zekere Philos de Tweede Had mijn vers Nine Eleven verzwolgen Hij stuitte daarbij op zinsneden En raakte daarover verbolgen Vond het 'vreselijk', maar gaf geen reden Waarom, vroeg ik, maakt gij bezwaar Tegen kop van het thema en staart Van een dichtwerk uit mijn repertoire Dat hier vijf jaar is gepubliceerd Het staat, serieus, op de…

Omdat de rede mij niet meer ontbreekt, Gedragen en verbonden, Behoed en beschut, Stel het uit, stel het toch uit, Als de stilte zwijgt, Melodieën vermeerderen, Toch, ondanks, doordat. De duisternis blijkt zwanger, Licht kent, geboorte, gestalte, Roep het uit! En wandel, Roep het uit! En wandel, Naakt of niet bekleed.…

Het interesseert me niet te weten welke planeten jouw maan kruisen. Ik wil weten of je het centrum van jouw eigen zorgen hebt aangeraakt, en of je geopend bent door hun verraad of ineengeschrompeld bent en gesloten uit vrees voor verdere pijn.…

geheel verlaten en moederziel alleen...als de kleine prins op een hem onbekende planeet pardoes terechtgekomen op een hagelwitte blanco dag, een datum in het verschiet een dag die nog beginnen moet: 7 juni anno 2023...…

Aemilius Aquadversarius Muzadmiraal op wilde wateren Een zevensterren duivelstoetsenist Bevoer mainstream het mississippi zuidland Waar in het havenzicht proud mary lag De bakermat van jazz en mardigras Aemilius werd Adversarius Zijn mainstream driemaster op maiden voyage Werd puur ritmiek: bass drums and all that jazz…

wordt hoop wordt wanhoop in seconden en wisselt net zo snel terug een gevoel van machteloosheid omringt me als een deken verstikkend en verstrengend niet in staat hem weg te slaan worstelend met gedachten kom ik verder in zijn greep constant maar die twijfel ben ik de enige die dit voelt zou dit allemaal voor niks zijn of is er ook een reden…

Red haar van dit nutteloze gevecht, ze is 't zo verschrikkelijk moe, ze smeekt je, alsjeblieft, toe, laat me gaan, laat me vrij ik wil dit niet meer, ben 't zo moe. 't Knokken tegen het onherroepelijke, wat toch komen zal, en wanneer en wie is degene die dat bepalen zal?…

daar kan haar de deugd van de sterke weerstaan, Daar de blooheid des zwakke nog vluchtend ontgaan, En, de hartstocht moog branden in ’t snelbruisend bloed, Nog kan reden gebieden; de deugd blijft behoed!…

ik besloot met haar te gaan praten ze had immers geen enkle reden om mij te haten ? ze vertelde mij dat ze jou nooit meer wilde. en zij alleen maar verdrietige tijd aan jou verspilde. en dat ik gelukkig met jou kon zijn. maar de leugens die ze steeds verspreidde. deden mij het allermeest pijn !…

Dagen geen ongetogen woord en zij genoten er duidelijk van de wrijving was soms ongehoord er vielen dan grove woorden toch konden zij niet buiten elkaar omdat zij bij elkaar hoorden Een reden voor dit was er niet niemand zocht er dan ook naar de zin ervan was een vast gegeven ook huilen is niet altijd verdriet zo zijn zij altijd bij…

De oude man zei niet veel, toen zij heen was, Hij zat peinzend in de hoek; Grootmoeder reed zwijgend huiswaarts; Dat was haar laatste bezoek.…

Ik stap op mijn fiets, rijd waar ik altijd reed. Ik probeer je al te haten, in de hoop dat ik je vergeet. Als ik het tuinpad oploop, gaat de deur al open. Dit is de keer dat ik niet door naar binnen zal lopen. Als 2 fronten staan we daar, lijnrecht tegenover elkaar. Ik strek mijn arm met de tas, verder onbeweegbaar.…

In de Algemene Plaatselijke Verordening wil het College van B&W de blaffers grondig met ingang van heden aanpakken om reden van blafklachten door positieve burgers zondagmiddag nabij de voorlezing door dichters.…

Me vaader doet tog geen ene reed in se fekansie, dus. Hei sit alenug ma tu zuipe bei ut swembat fan et hottel, as me moeder en me sus leggu te baken op ut strant. Op fekansie vurveel ik mu eigu alteit kepot, dan mis ik me frientjes uit de strat bes wel, dus. Avast budankt or, sintuklaas!…

En weet óók ik niet wie de wereld redden moet!…

door mijn hele lijf en leden Geen idee hoe het voorkomen werd maar we waren bijna overleden Ik heb je daarna 5 jaar laten rusten maar toen was het echt gedaan ik wilde graag een 2de kindje naar mijn mening kon je het weer aan maar na 23 weken lijk je alweer op te geven voelt het als een aankomend gevecht misschien heb je wel de juiste reden…