Alle inzendingen over pracht en praal

Zo mooi Zo rond Zo glimmend Zo puik Je ruwe bolster Je prikkelige schaal Daaruit Een pracht Een praal Dieprood Weerspiegelt De kracht Van een zaad Ooit word je Een boom Die jaren oud Zo sterk Zo groot Groeit Tot bloei Van ruwe bolsters Met kastanjes In schaal Ze vallen Breken open Tot een nieuw Verhaal Oh kastanje De mooiste…

Als een bloem zou ik willen leven bloeiend in al haar pracht en praal Als een zonnetje zou ik willen leven warmte gevend met haar zonnestraal Als een waterval zou ik willen leven meegaand met de wind verkoeling gevend voor ons allemaal Als de sterren zou ik willen leven schitterend in de lucht Als de maan zou ik willen leven schijnend…

Gedachten ik neem mijn pen inkt vulde mijn vel papier gedachten leg ik vast de mooie wereld met zijn pracht en praal de zuivere natuur , schoonheid van de zee zon en wolken raken elkaar aan wonderbare wereld de wind de regen stormen van de natuur vast gelegd in een gedicht zo als een foto die herinneringen opslaat zijn het nu woorden…

en praal Langs klare taal naar eind verhaal...…

o koningin vol majesteit U raken we als vorstin kwijt Uw koningszoon, goed opgeleid staat voor een hele nieuwe tijd Eindelijk weer een man aan het roer anders, maar wel heel erg stoer en pracht en praal zijn niet voorbij want Maxima staat aan zijn zij. Naast haar nog drie lieftalligheden.…

Ik hoef niet die mooie pracht en praal ik wil niet op een hoog voetstuk staan geen licht dat speciaal op mij is gericht ik hoef geen kern te zijn van jouw verhaal Ik verwacht geen halsbrekende toeren geen zee van bloemen voor mijn deur geen serenades vlak onder mijn raam je hoeft geen toneelstuk op te voeren Ik wil niets horen over de toekomstdromen…

je zag die bloem ze bloeide heel alleen op kale rots tussen verdwaalde stenen je ging er heen zij steelde in rozet van stugge bladeren bang om zon en warmte te missen in haar aderen je rook haar strijd de geur van overleven zij had haar pracht kleurde praal voor even met warm geopend bloot in donkerrood heeft zij zich aan de…

De kou die ze uitstraalt In warme streken Door ogen vertaal In vochtige bossen en glooiende beken Haar pracht en praal In sierlijke pirouetten Als ze op een takje neerdaalt Waar de wielewaal deunt in coupletten Zij kan swingen Als ze haar vleugels open vouwt Ogen openspringen Het laat niemand koud Een plek om eeuwig te wonen In het…

ik dacht dat ik alles was wat ik wilde zijn jij hebt mij bij de hand genomen mijn dromen gezien dat wat ik voor echt versleet was slechts decor de bühne bleek een werkvloer zonder pracht en praal glitter en glamour speelden in gedachten hun adembenemend verhaal waardoor mensen in extase raakten omdat zij dit nooit meemaakten…

Als de schoonheid van een witte lelie bloeiend in haar pracht en praal Zacht verspreidend een aangename geur is zij de schoonste van allemaal Maar als haar schoonheid begint te tanen zij langzaamaan verdort Is zij niet meer de schoonste van haar soort Zo is het ook met ons leven het gaat zo snel aan ons voorbij We hebben tijd gekregen…

Die pracht en praal en heerlijkheid! Hij vindt dat de mens zich voor zijn hoofd slaan mag, dat men het verschrikkelijke niet eerder zag. Maar hij weet ook dat het wachten is op de dag, Alles komt goed!…

Ja, de natuur die weet wat ze laat zich niet ringeloren je hoeft haar geen handje te helpen komt tijd, dan toont ze haar pracht en praal O de natuur is mooi, heel mooi en ze is van ons allemaal.…

Eerste liefde, het bloed bruiste in mijn aders, wat was ze lieflijk, zo zonder pracht en praal Wij raakten stilaan los van onze vaders, Ik kwam van de stad, haar dorp was pastoraal. Toen was ik slank en twintig, als een halfgod zou ik schijnen, en wat stond dat blauwe hemd me goed.…

Overvolle karren hebberig in een rij de één nog meer dan de ander te dringen zij aan zij alsof er oorlog op komst is er voorraad moet zijn in huis tegenstrijdige beelden veel mensen hebben niet eens een thuis verlichting knippert fel langs ramen als compensatie wat ze zelf zo missen steeds meer pracht en praal maar wat de ander beweegt…

Met minder pracht en praal Pronkt deze Prinsjesdag De Koning en zijn Koningin Op meer dan anderhalve meter Boven zijn corona-onderdanen uit Hij leest in de kerk een verhaal voor Dat door anderen geschreven is Maar dat is gebruikelijk in een kerk zo mijmerde ik op mij tropisch balkon Met beschuit met zomerkoninkjes Ik ga straks kijken…

eigenlijk is het een heel simpel verhaal afspelend in het naoorlogse Nederland zonder al die moderne pracht en praal krijgt de nostalgie al snel de overhand De weemoed naar het verleden spat van de buis het gevoel gaat mij door merg en been door deze revue voel ik eindelijk weer thuis terwijl ik de laatste scène nog maar eens beween…

Kromme wegen leiden naar donkere stegen hier in het land van pracht en praal worden ze nog als schapen gedreven? Ze hebben het allemaal. Op elke straat een dealer op elke hoek een SUV het ontbreekt hun aan niks dit is het echte leven?…

Toch heeft ieder seizoen zijn eigen pracht en praal ook ik heb van die dagen dat ik zeg: het weer ? ik baal!…

wanneer de nevel zal verdwijnen en de zon piept door de bomen dan is de tijd gekomen dat herfstkleuren zullen verschijnen het bos wordt stilaan kaal de vele bladeren op de grond kleuren schilderachtig in het rond in een tafereel van pracht en praal voor de dieren wordt het even wennen aan een omgeving zonder lover ze moeten oppassen voor…

De oudste taal ter wereld Klinkt sinds mensenheugenis Met pasen noch met kerstmis Wat op zich geen leugen is Het gemis aan kerklatijn Doet velen terugverlangen Naar pracht en praal der kanseltaal Gregoriaanse zangen Het zijn de opgezette kelen Die zoetgevooisde klanken kwelen Van blauwborst nachtegaal en merel Wijsjes die geen mens vervelen…

O, schone bruid Wat zijt gij bijzonder Ja, ik verkondig luid Gij zijt een gotisch wonder Met uw kleedje Van lichtvoetig kant Verleidt g'ons toch een beetje We dingen gretig naar uw mooie hand Rubens, een van Antwerps' zonen, Tooide u met pracht en praal Mocht zich met roem laten belonen Uw minnaars snelden toe, allemaal O, schone…

en praal want achter ieder voorhoofd rijst de vraag wat doet zij allemaal…

Het komt niet aan Op die twee dagen Vrede op aarde En dat soort shit Bewust geraakt Van het gegeven Dat het toch Iets anders zit Niet de rijkdom Van presentjes Het vele vreten De pracht en praal Die kan mij gestolen worden Het is zo nep Echt allemaal Die twee dagen Doen je beseffen Wat belangrijk is Wat niet Je eenzaam bent…

praal en niets- ontziende kracht, hun bloot wil kleuren met het rood ze hangen aan zijn lippen willen in zijn adem stikken want hun leven stelt niets voor zij zijn het koor waarmee zijn lied de slaven steeds gebiedt…

ik heb de pracht en praal gezien van de gekroonde hoofden de luister en élégance waarmee zij zich in het openbaar bewogen levend in een protocol dat met geld en macht in stand wordt gehouden hofdames en lakeien als persoonlijke getrouwen gebonden aan blauw bloed maar heb ook de stamboeken gelezen waarmee het adellijk vee tot grotere…

en praal waar leven nooit sterft bloemen een wereld kleuren.…

en praal aan iedereen is wel wat mis en niets niets is minder waar want toen ze voor me lag zo open zo bloot en zo kwetsbaar kaal was het de naakte werkelijkheid die ik toen zag maar ‘t was ook haar oogverblindende schoonheid van het geheel van voordien wat ik nu miste vervlogen wist misschien…

en praal maar met de harmonie van rust in eenvoud leven de ontspanning is totaal waar dromen pastelkleurig dansen kunnen haast en stress met niemand hier sjansen…

In pracht en praal gehuld zullen de verhevenen hun innerlijk licht geven aan hen die open staan. Doordringbaarheid van de Winterse nagalmen.…

over de uitgestrekte heide zingt een stil hart zijn purperen slaap onschatbaar rijk stil het éne bloeischoon groeit het andere in zijn schoonste tooi zinsverukkend staan de bomen te bloesemen vol pracht en praal knallen geuren en kleuren je als het ware verkwikkend tegemoet speelt de lauwe zonnewind een schaduwspel van zichzelf…