Alle inzendingen over quantum fysica

Mechanica zwoegt het voortbewegen van raderwerken, onderworpen bij wet en regel door feilloze finesse van fysica samen hebben zij de deeltjes en krachten tot elkander gevlochten uit liefde een kind in ruimte en tijd gebracht en quantum gedoopt die alles ontspoort en niets doet zoals het hoort…

zij was geen kolibrie of bij maar haar sfeervolle plaatje overweldigde mij vingers die voorzichtig het hart opende waar daglicht zacht naar binnen ging op dat zonmoment spiegelde de bloem zijn bloei in specifieke kleur aan het firmament dat beelden zond langs nanodraden naar een ver heelal waar ook vingers waren van jouw…

De ruimterillingen van lang geleden zijn vijverkringen, zegt de fysica. Zo blijkt maar weer dat de hermetica gelijk heeft met “zo boven, zo beneden”. Gelukkig, niet de mens maar het heelal veroorzaakt strubbeling en strijdgeschal.…

Een cijfermaniak in hart en nieren ging in de Domstad fysica studeren op snelle microdeeltjes promoveren verstoken als hij was van harp en lieren angstwekkend hoogbegaafd en cerebraal abstract zijn spijkerschriftformuletaal…

Licht is trilling en golf tegelijk, dat leert de fysica. Licht is materie maar zonder stem; ze wacht op ons.…

Quantum oergedruis siddert nog tussen de tenen van de tijd en in de oksels van melkwegstelsels Weerkaatste materie gestolde energie druppels dartelen tussen de rimpels van hun waarschijnlijkheid Het niets van Nietzsche lost op in quark gelei maar pas op voor wormgaten in de snaren van de nietigheid Werkelijkheid is pure wiskunde geworden…

Wij stellen nog altijd de vraag over de oorsprong van de mens en het ontstaan van het universum, dat onderhevig is aan wetten en fysica.…

uit onderzoek blijkt dat dichters bestaan uit zwevende materie als de tijd verstrijkt en ze er nog staan raak je hun mysterie van deeltjes op aarde met eeuwigheidswaarde…

Waarheid is een vermoeden een besluit met rode ogen welke tegendruk niet uitsluit maar atomen samenperst tot bleke kernen die passen in een gedeelde levensvorm wij zijn twee knikkers wij kunnen niet dichter bij elkaar dan tegen elkaar aan, de grondstof voor een botsende fysica van aantrekkingskracht tot afstoting waarbinnen een waarheid…

zag ze verschijnen de deeltjes die golfjes worden in het grootste versnellen van ooit hoorde de opmaat van snaartheorie luisterde naar de muziek die ooit ons heelal zal verblijden waar blijft het genie die dat orkest zal dirigeren die weet hoe golfje en deeltje in akkoord kunnen vibreren om onze heelalmuziek te genereren…

er hangt iets in de lucht en kan nog alle kanten uit voorlopig daarom aangeduid als een verandering waarop het zich terstond vermengt met hetgeen er altijd was en niemand nog herkent wat iets teweeg kan brengen “Het onzekerheidsprincipe toont aan dat kwantumdeeltjes pas tot werkelijkheid vervallen als men er naar kijkt, of populair…

ik heb je gezicht in mijn handen gelegd door samen te teleporteren op het quantuminternet in de al vertegenwoordiging zonder fysieke beperking visualiseren we kosmosenergie zonder verplaatsing lieflijk omgeven met verrukkelijke kreetjes de basale schrik van verdwijnen en elders in het zelfde momentum te verschijnen ook…

ik voel hoe jij de keuzes groter maakt waardoor de ene in de schaduw van de ander staat stabiel in samen komen met grote dromen over het sturend energetisch vermogen sneller dan licht het is niet ons gezicht maar wel de aan en uitknop van hersendelen die zich eindelijk niet meer vervelen met majorana’s in deeltjes en golfjes…

Eeuwig dansen de atomen in hun eindeloze stromen. Snel en licht, traag en zwaar springen de dansers door elkaar. Zij scheppen ons het licht, de wolken en vormen de geest der volk’ren. Brengen kleuren in ons hart maar zijn ook vaak de bron van smart. Doch, de dansers zijn de dansers niet en wat je ziet dat is er niet. Alles om ons heen…

gebeuren zonder introspectie de bloemen laat kleuren naar een toestand die vormloos is aan de inherentie van twijfel en zelfs onwetendheid, deze uithaal staat als een gewelf zonder pilaren en fundament of zoals een yogi die zich de metafysische levitatie in een kluizenaarshol heeft meester gemaakt en zich onttrekt aan de regels van fysica…

Zuinig met woorden moet je zijn, zeggen de leermeesters van de taal, mijn moedertaal, Spreken is zilver en zo, je weet het wel, de aloude kunst van het zwijgen - Maar ik hou van woorden, Om uit te spreken, om te proeven, om op te eten - Ik die niets weglaat zonder één woord te veel te gebruiken.…