Alle inzendingen over ruig

de avond schuifelt over de rivier het brakke water prevelt zijn brevier populieren gooien het licht aan flarden wolken knielen in dit lome uur op de hoeve drijven ruige boeren argeloze koeien in de schuur.…

langs ruige rietkragen die de oostenwind kraken glijden oranje voeten over de zwarte spiegel van stilzwijgend water klunend naar die plek onder de brug klinkt een lokroep van gevederde kwakers die de bijt ijs vrijwaren…

Ruige steile zwarte rotsen golven spattend huizenhoog op de rafelrand van Eire eiland ooit vier eeuwen terug onder Cromwells Brits bewind tussen wilde westenwind kleuren van de regenboog…

Zwart als nacht, roekeloos met ruige baard, niet gehinderd door fatsoen of gevoel. Ballorig geren, gestoei zonder doel. Door zacht gras komt aangevaard: de bastaard. Heil beschaving! Hij werd niet per toeval geveld door een welgemikte golfbal.…

Dikwijls heeft mijn geest onbewuste verlangens; daarbij zie ik steeds die ruige heuveltop aan zee, een zeil in vollemaanslicht.…

Overal mankeert wel wat, overal gaat het er wel eens ruig aan toe, nergens is het pais en vree, ook al wordt ze wel eens moe van alle strubbelingen. Maar om erover te discussiëren, praten dan, anders gezegd, dat is de allerbeste remedie en ik zeg je, die is om de Duvel niet slecht!…

De schitterendste landschappen in zich hebben ruig en betoverend wegen hebben die hersteld moeten, een taal spreken, voor buitenstaanders lastig gezichten dragen van onderzoek en humor nog oer zijn en vooral behulpzaam? Geleden hebben in het verleden, herrezen zijn? Ben jij dat alles?…

Ik blaas mijn handen warm en trek mijn handschoenen recht Iemand probeert zijn sigaret aan te steken, maar de wind is te ruig. Een geïrriteerde blik volgt. Gelukt, een geur van tabak maakt zich meester. Hij haalt opgelucht adem, ik niet.…

Ik dacht opeens na 't scheren aan Van Gaal Die hult zich niet in vlas- of kinnebaard Voor tatoeages is hij te bejaard Spreekt net als Koeman ronde, cleane taal Niet glad, is ook voor één gat niet te vangen Blaast kaak, maar zonder ruig haar op z'n wangen…

ruig land is sprakeloos versmelt zijn gemoed met glooiende kleuren hier laat vaste grond zich graag omarmen door oneindig zicht het oog is onooglijk in zichzelf gevangen tussen binnendeuren door verzonnen orde voorbij verwondering over het levende licht…

Zijn bronzen uiterlijk onder de ruige beharing verleidt me wederom dankzij mijn zoete lusten Ik lik mijn lippen af terwijl mijn vingers hem strelen de hardheid verhult het zachte aan de binnenkant Voorzichtig strip ik hem tot hij glanzend voor me ligt dan val ik aan en geniet van zijn druipende sappen…

een dag waar uren loom van mijn schouders glijden, wolken zorgeloos voorbijgaan, oude bomen langzaam groeien langs velden waar halmen van goud hun ruige stoppels laten staan.…

Lig lekker te slapen word ik ruig gewekt staat daar één of andere kakker begint te praten ongelofelijk wakker -‘Ik ben psychiater, u bent gek normaal kom ik later, maar u bent een spoedgeval’ ‘He, hete aardappel, ben ik gek?’ -‘Behoorlijk, anders was ik niet gewekt.’…

Soms zijn er zware stormen En dan vaart je levensboot Door de ruige zee En is de mens in nood Je zet de zeilen bij Het roer stevig in de hand Trotseer je de orkaan De bemanning aan je zij En tussen het wassende water Heb je nauwelijks nog zicht Maar plots verdwijnt die donderwolk En zie je weer het licht…

Alweer een soort die uitsterft, dat is sneu De schaamluis kan met goed fatsoen niet huizen In al die roze kaalgewaxte kruizen De mens vernietigde zijn leefmilieu Dus ruim baan voor de ruige bos , zodat je Ook meedoet aan de actie; 'Red Het Platje!' Door de opmars van de 'Brazilian Wax', sterft de aloude schaamluis uit.…

Zijn noodklok luidt: de stad is vol en vuig De meeuwen scheuren vuilniszakken open Het zwerfvuil ligt in grote, vieze hopen Hij rept geeneens van ’t uiterst ruige tuig ’t Is jammer Wim, maar ook vermeldenswaard: Uw Rijks is wel de schoonste plek op aard…

Zoektocht Zwervend door het ruige land met enkel wat bomen aan de kant van een zandweg loopt hij wat en hij zwijgt voor zich uit hij is de beschaving ontvlucht op zoek naar wat lucht op zoek naar het hemelsblauw in plaats van het stedelijk grauw hij is nu onderweg naar een plaats waar de zon achter de bomen verdwijnt en niet achter…

in het oog met de dood zing ik zacht zacht zal ik zingen over dingen die pijn noch stof doen opwaaien zullen jij en ik mijmeren over al het zeldzame dat ons nadert tot op de huid ik fluister het verhaal van de parelmoervlinder die ruimte vindt in het ruige blauwgrasland die de bloemen en jou zachtjes beroert in het oog…

Ons zullen ze -in het Hollands landschap- niet over 't hoofd zien Wij, boompjes-op-lijn met onze ragebol of ruige knoet Als 't moet worden we 's winters geknot onze stam niet aangeraakt Noch met geen botte bijl geen scherpe zaag Het is niet langer de vraag.... of wij knotwilgen zijn.…

Trots staand trotseert hij de ruige leegte, de elementen, de tijd. Millennia kwamen en gingen de seizoenen; geselden regen en storm, brandde de zon en beet de vorst; de steen bleef staan, toonbeeld van kracht en incasseringsvermogen. Fier baken van stabiliteit in de eeuwige stroom van verandering.…

Feijenoord - Ajax - Feijenoord voor de duidelijkheid: voetbal boeit me niet maar wel het Rotterdamse dat ik achterliet voor de hoofdstad verguisde en nu, dankzij de liefde weer betreed - val ik met mijn neus in 3 - 2 voor Feijenoord een neef in de tram het ruige accent van mijn geboortestad ik grijns van oor tot oor, om jou mijn…

ruig en kolkend is het water waarin ze tot haar heupen waadt net als in haar echte leven moet ze zien een koers te vinden aleer ze te pletter zal slaan tegen de rotsen even is ze stuurloos dan luistert ze naar de wind die haar als immer weer een uitweg biedt troostend haar tranen droogt en haar optilt en meevoert naar stillere wateren…

ruig en kolkend is het water waarin ze tot haar heupen waadt net als in haar echte leven moet ze zien een koers te vinden aleer ze te pletter zal slaan tegen de rotsen even is ze stuurloos dan luistert ze naar de wind die haar als immer weer een uitweg biedt troostend haar tranen droogt en haar optilt en meevoert naar stillere wateren…

denken aan niets dan waarneembare geiten en jerrycans: ritmisch klotsend vullen ze zich met het ondergrondse en moeders: ritmisch zingend over het geloof in de vooruitgang van de mensheid tot de drinkbak van modder water bevat en ze met hun ruige ruggen staan te drinken en weten dat moeders van oudsher de hoeders van de feiten zijn…

dikwijls kom ik door dit kleine dal eigenlijk een plek van niemendal er loopt alleen een ruige beek de wind komt hier vaak schuilen hier bloeit de vlier en wilde rozen ik haak dan even af en luister naar het rijzig gras hoe kan een merel ooit die gave stek met rozebottels voor een tuin inruilen…

tranen breken mij open onder de bladertooi aan het ruige klif. op een Scandinavisch scheer verkorrelt het bittere water eenzaam in een vliet, verkrampte lucht bokst tegen het licht en ligt erna zalig te wezen. ik ben het die geluk proeft en het helder weer meebrengt als lachende kinderogen.…

maak tijd voor tederheid koester het vluchtige moment bewaar het in dromen van goud en aquamarijn soms straalt het uit je ogen schuchter en kwetsbaar gebaar de blik van de ruige beer naar haar spelend jong het is de graal van onze tijd dat stukje uit de hemel vlug geplukt weggerukt de zachte zoektocht naar geluk…

Je gooit de trossen los en kiest voor het ruime sop, de ruige zee vol gevaren en onzekerheden. De verbinding via de radar is wat overblijft. Ik wens je een behouden vaart en een welkom voor als je weer terug komt en aanlegt in de veilige haven.…

De zee met haar ruige hoge golven is schitterend. Een enkeling op het strand, met langs de vloedlijn wat vogels. Het is magnifiek, om het te mogen aanschouwen. Herfst heeft ook zijn bijzondere kanten. Waardeer de mooie veelvoudige fraaie kust.…

Het was een drukte, mensen renden weg van een ruig gevecht. De wereld verging en bestaat niet meer. Een slechte daad. Hadden we anders geleefd, waren we niet ten onder gegaan. De mensheid zorgde voor milieuvervuiling en afvalstoffen in de lucht. De wereld bood ons nog een kans om niet te vergaan.…