Alle inzendingen over ruit

een schim op de ruit te zien een grijzende vent een beeld dat nooit went ~~~~~~ lopend langs de ruit loopt die grijsaard met me mee samen één wij twee ~~~~~~ weerspiegeld zie ik wie daar staat en valt me op hoe snel tijd vergaat ~~~~~~ we treffen elkaar in winkelruit en lachen ons met zelfspot uit…

Winter liefde vlam handen op bevroren ruit warmt zichtbaar het doel.…

het was jouw adem tegen de ruit warmte van binnenuit die tot kleine druppels bevroor het uitzicht onmogelijk maakte door een kou die ons beiden diep raakte in confronteren wist de vorst ons buiten te sluiten door het ijs op de ruiten wij kenden onze plaats maakten het warm in huis en met haard glimlachten een winterslaap verder…

van binnenuit naar buiten die blik van jou door de beslagen ruiten van mijn hart met tranen als roet zo zwart…

Ik sta voor een beslagen ruit, en denk: "vooruit, het moet maar weer." En laat mezelf uit.…

dat hij afstapt van het veelbesproken systeem met "de ruit"...…

Lieve wil nu nog de ruiten niet sluiten Voor wonderen fijn. Zweeft met zijn zingen geen geur van seringen In ons kleine huis? De ziel der dingen lijkt binnen te dringen Met bomengeruis... Hoort ge die vogel daar buiten niet fluiten Zijn liedeke klein? Lieve wil nu nog de ruiten niet sluiten Voor wonderen fijn... 1910…

Een zucht bedompte lucht Een ritselende krant in een hoekje gestrand Kijk voor je uit of in de spiegelende ruit Nachttrein…

De regen valt buiten, maar het druppelt ook binnen zet mijn hart in de zinnen terwijl ik kijk door de ruiten…

Laat me mijn eigen gang toch gaan Waarom mag ik niet naar buiten Vanachter een bureau met computer Kijk ik door de beslagen ruiten Laat me toch even naar buiten Ik wil door de stad heen lopen Ik zit achter beslagen ruiten Wil een bak koffie kopen De klok slaat twee uur De energie reeds in een toetsenbord verloren Werklust…

'k Moet niet klakkeloos meer denken, dat wat wij ooit meekregen van huis uit dit ook aan de jeugd men 't zou schenken want nu, nu lijkt de spiegel dus een ruit. Een ruit waarin men niet kan spiegelen slechts doorkijken, mits gezeemd een spiegel echter, voorgehouden is de toekomst niets meer vreemd.…

vrieskoude nachten ijsbloemen op de ruiten tot de zon opkomt dan breekt de hemel open het morgenrood kleurt de dag…

ik zag die vrouw die ik ontliep, in alle ruiten gaan. en keek haar s`avonds voor ik sliep... recht in de spiegel aan!…

Plaats ik voor de schone ruiten nauwgezet de juiste plant, al wie kijkt van buiten binnen ziet niks aan de hand.…

Er knalde een mus tegen de ruit Ik hoorde een soort van gilletje Waarom toch, Hemelse Vader Is er voor zo'n stakker Geen brilletje?…

Slagveld van spetters op de ruiten.…

mijn huis kent glazen wanden spiegels met de blik naar buiten mijn nagels hebben zwarte randen zij krabben de dood van ruiten…

ik gooi de ramen van m’n hart wijd open sleep afgunst wraak en haat en al het slechte naar buiten ontsmet de be- en aangeslagen ruiten en richt m’n huis opnieuw weer in en iedereen die meehelpt met alles weer opbouwen die mag er straks zomaar in zij zijn het die ik voortaan weet te vertrouwen die ik in mijn hart toelaat…

schaduw schuift over de muur bloemen sluiten zich in schemer donker schurkt een oude boom takkentaal schampt verlichte ruiten…

Vandaag verdeelt de buit van gisteren vandaag vereelt de huid van jou vandaag beslaat de ruit al gauw met de adem van de angst.…

Iedere keer wanneer ik me afvraag zou het mooi weer worden vandaag kijk ik naar buiten slaat de regen al weer keihard tegen de ruiten.…

Wat is de regen zonder ruiten en een binnenste zonder buiten?…

technisch is dit een muur die ruimte doet splijten in binnen en buiten hoewel niet van steen is de vrijheid gevangen in gedachten achter ruiten…

~~~ ’s morgens tuur ik door bevroren ruiten waar ik ’s middags zonnen zal pas na oplossing van rijm kom ik in de zon tot rust ~~~…

elke rits sluit af daarachter schuilt mijn gevoel verborgen voor jou ik breek de ruiten eerder dan dat jij naar binnen kijkt…

Een metro vol met mensen starend voor zich uit ieder zijn gedachten kijkend door de ruit.…

en gordijntjes dicht als ’t vriest achter de ruiten.…

interesse diep in die van mij in je lach brak zonlicht op natte ramen verte floot een fluit ik moest eruit deuren sisten ruiten klaarden in vergissen op…

De jongen komt binnen en gaat zitten bij het raam Hij ziet haar in de ruit en denkt: aardig meisje, ogen blauwachtig, net als ik een beetje zenuwachtig Zou zij ook iets voelen voor mij?…

De witte weg zucht venster een stil leven met de twee geraniën achter de ruit waar ook leggen tans mijn ogen op de bloemen die zij schiepen dauw…