200 resultaten.
Onder de bomen
gedicht
3.0 met 42 stemmen 10.478 Vrienden zijn het, bomen
die gesprekken met je voeren
je gedachten laten gaan
als hun bladeren
het licht laten schommelen.
Het zijn je vrienden, bomen.
Hun schaduw leggen ze
als een arm om je heen
als je alleen wilt zijn
en niet alleen wilt zijn.
-------------------------------------
uit: Plint poëzie en beeldende kunst.…
Plons
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 806 Ik heb mijn tuin besteend
schommels klimtouwen
draaimolens en wipwappen geplaatst
kinderen zwermen binnen
twaalf uur verzamelen
ouders voor`t tuinhek
genieten mijn speelse tuin
ze zijn knettergek
ik heb mijn tuin verbeeld
bespeeld
en
koud versteend verzonnen.…
Manen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 126 je verwaait me in de regen
danst pirouettes in de wind
tilt me op tot grote hoogtes
schommelend door elke gedachte
ontleen ik kracht uit gegeven kleuren
maant de zon tot stilte
die aan de hemel genageld staat
daagt onderwind haar uit
roerloos geniet ik aan de zijlijn…
Beroofd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 80 ineengedoken zit ze daar
grijsheid te vroeg ingetreden
ze lijkt haast versteend
dromen bruut ontnomen
nu de zon is zwart gekleurd
vallen harten uit de bomen
hangen schommels roerloos
zij verstommen evenals
ijle stemmen die roepen in de wind…
Tillift gebruik(t), de eerste keer
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 220 Er hangt een engel in de lucht
een engel in Amsterdam
neen ze vliegt niet
kan ook niet op wolken zitten
Ze hangt in een luchtzak
en ze is mijn dochter, 11 jaar
nu 25 kilo zwaar, naakt aan de haak
Giulia hangt en ik zing:
op de melodie van “Daar komt Swiebertje”:
"Wij gaan schommelen, wij gaan schommelen
in dat hele grote stoere apparaat…
De boot, waarin zich
gedicht
2.0 met 61 stemmen 29.249 De boot, waarin zich
moet laten schommelen
een man. Een vrouw
aan wie wordt gedacht, door de man,
tot op het laatst misschien.…
Voor Amanda
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 680 Schommelend wiegend en deinend
dans ik mezelf
op weg naar vandaag
waar groene maan onderging
komt zonnekind
haar lief - gele liedje brengen
zij schildert een hemel van
blauwe korenbloemen
nog voor haar gesprokkelde letters
tot woorden worden
al wat zij zo aan-raakt
verandert uiteindelijk
in goud…
December komt
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 229 Een regen zo dun
dat het haast
mist lijkt
Vallend blad, dat nog
even schommelend
rust op de wind
In zich het groen
van lente en zomer
de heldere kleuren
van de herfst
Het blad bedekt
de hongerige aarde
voor de vrieskoude komt
en de witte sneeuw
als watten katoen valt…
bewegen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 130 het springt van
de schommel af
het kind
een fractie van een tel
in het luchtledige
ze veegt de
dagen bij elkaar
de vrouw
met de bezem over
de uitgesleten straat
de man schrikt
van de donkere
schaduw van de glorie
zonder los
te laten
hoe kom je
in beweging
zonder te weten
waarheen je gaat
of je aan zult komen?…
XI - de anti-sportheld - 1949
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 98 het kampioenschap
terraszitten buiten
met oude klare
bij de strandstoelen
van mijn eigen zandberg
rolt een raceauto
een kuil in het zand
voor de meisjes in de klas
graaf ik mijn graf
onder de waranda
schommelend aan de laagste tak
door de tuindeur
de zwarte schapen
van de elite voetbalsport
rennen langs de lijn…
Herfstgevoel
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 163 Deur wagenwijd open
Herfstzonnetje schijnt
Mijn kat is naar buiten gelopen
Alles buiten heeft een andere teint
Ik aai haar met mijn voet,
En zie de bladeren zweven
De zonnestralen doen ons goed
Al is het maar voor even
Nu nog mijn tas koffie erbij
Schommelen in mijn stoel
Ik voel me eventjes vrij,
vrij van al het gewoel…
Tussen hart en ziel
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 594 Daar kenmerken gedachten zich
tussen op en ondergaan, ik vlieg op
en ik daal neer als een schommel
in en uit de slaap. Een droom
van dag en nacht, bewust van zon
onbewust van schijn.
Tussen hart en ziel
ligt een wereld van eigenwijsheid.…
'n Ogenblik
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 160 Torenklok slaat
een keer, bijna gelaten
het groen zingt
in vele toonladders
als een elektrische
zaagmachine
de stilte ruw verstoort
totdat deze het zwijgen
er toe doet
een kraai van zich
laat horen, glimlacht
een meisje
in het voorbijgaan
waar zij voor even de
sterren kust op de schommel…
Echt 3D
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 540 Zittend
Bewegend
Schommelend
Steil
Langzaam
Klaar
Bijna
Donker
3D
Echt 3D
Links rechts
Waggelend
Zoemen
Hoger
Zoemen
Lager
Pruttelend
Geen communicatie
Vertrouwen
Pook
Hand
Programma
Coördinatie
Bonk
Bons
Bons
Geland!…
Maart,
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 597 schizofreen als geen één
schommel je gestaag
tussen talloze humeuren:
dicht en dicht
de kleuren
die je ontsloot vandaag
doch één karakter
domineert
dat kriebelt en begeert,
is in het charmeren
rijk getalenteerd
het pronkt en lonkt
en weet vanouds
hóe te zegevieren:…
het oog gaat brandend onder
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 222 waar aan de Kim
de paarsblauwe hemel
vuurrood aan stukken scheurt
helicopterstrepen
verdeeldheid zaaien
drijft een schommelige zee
en in de verte schraapt er traag
nog een bootje langs de einder
op het zand van het strand
spelen licht en schaduw
hun schimmenspel
het oog gaat brandend onder
de kijker ook
en dan de zon…
Kamer in de hemel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 Zonder de lasten
ervan willen leven
in de stad, boven
de schoorstenen, schoon
schommelen in oma's stoel
voor het erkerraam
de sluimerende monden
van de pokdalige daken
te zien ontwaken zonder hun gif
te hoeven ruiken en het dan
ook nog eens in te ademen
uit solidariteit met ieder
die snel moet leven
in de stenen wereld
waar alles…
vasten
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 456 schminkresten schuren als een schaafwonde
over haar doorweekte mouw
aan een schoenzool plakt confetti seconden vast
het mombakkes ligt gedeukt in de goot
guirlandes schommelen in de rozenstruik
er staat een paard in de gang
ze schopt tegen het zoveelste blik
dat verloren in een voortuin ligt
bespottelijker kan alaaf niet klinken
in dit…
Vaarwel land
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 102 In de treinen schommelen
de gedachten in de mensen
op weg naar het zuiden
van noord richting Middellandse Zee
Langs de Schelde dromen
de springende balsemienen hun geuren
en kleuren spreken van tot ziens
terwijl je weet dat jij
niet meer terug zal keren
want de zon wacht en het licht
scherper dan een scheermes
snijdt dieper dan…
Vissers van mensen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 562 Je slaat de plank weer helemaal mis
alles op aarde is onzeker, zeker
en gewis
voor een
visser die achter de netten vist
Het zijn de destructieve machten
die de mensheid verkrachten
Ik schommel
in het bootje van de bootsman op hoge zee
met de Heiland alleen
die op de demonische golven
blijft staan , wie wil gaat met…
Verboden te voederen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 171 mijn oom had een hele dikke boom
twee schommels
een erf vol kuilen en kakelende kippen
witte en bruine
maar ’t mooist waren zijn varkens
pasgewassen zeugen, biggetjes roze
die knorrend een stuk zeep verslonden
oom had niet alleen een hele dikke boom
maar ook hele grote handen…
opnieuw
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 230 teruggebracht naar een
verdwenen wereld
zie ik de schommel in
het desolate landschap
achter het struikgewas
vind ik het kind
dat zwijgend scharrelt
op droge dode grond
takjes plant in
weerbarstige aarde
mijn verstarde ogen
kleven vast
vast aan wat
verloren ging
de radeloze ratel
helpt me oorverdovend
uit de droom…
onverlichte tijd
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 46 iemand gooit
stenen naar de leegte
tussen de sterren
omsingelt stille
woorden verscholen
onder een stolp van glas
iemand blaft met
schorre keel naar geesten
achter koude muren
botst in schommelend
licht tegen het verlies
van wie hij was
iemand dicht met
haperende pen op de
mestvaalt van het
tekort betast de taal
met vingertoppen…
Aanmeren
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 933 Als ik verdrink in jou
en opgeblazen bovendrijf
laat mij dan schommelen
bewogen door het water
Lekgepikt door de vogels
opnieuw van zwaarte vervuld
zink ik voor bodem en aal
word ik fossiel voor later
Jij maakt de tonen los in mij
zoemt laag en hoog en rond
jij wierp het anker uit
ik legde aan in jouw schoot…
Herfst
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 110 Lege speeltuin -
wind wiegt de schommel
heen en weer.
Het klikken
van haar hakken houdt
het trottoir wakker.
Storm raast
en geselt de stad
- kattensprong.…
Speeltuin
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.724 De draaimolen draait te kleine rondjes
Er is een zandbak maar geen zand
Van de speelgoedhuisjes is de ruimte
Binnenin erg aan de magere kant
Zie je die wip daar in ’t midden
Da’s een plank met splinters
En die scheefgezakte schommels daar
...Staan zo al drie winters
De toegangsprijs is niettemin behoorlijk
Maar al jaren koop ik kaartjes…
Zo in het vage
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 261 krultangen
moderne hitte
tweehonderd-en-twintig volt
pijpenkrullen zijn weer in
zullen wij samen, jij en ik
nadat we zijn gescheiden
door ouwehoeren,
want wie wilde praten
een stickie roken
spaceverruimen en ruzieloos
ieders`weegs gaan en ons kind
laten schommelen wippen en draaien
zullen we alles in het vage laten..…
De beek
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 50 Golven spelen
Heldere bodem in zicht
Natuur delen
Waterleven belicht
Wolken drijven
Schommelend plompenblad
Libellen met z’n vijven
Een waterjuffer die er in het zonnetje zat
Weerspiegelingen beleven
Voorntjes beducht voor een snoek
Rietkragen weven
Wind die z’n weg over de golfjes zoekt
Je vergeleek
De rust uit de beek…
In mijzelf
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 kabbelen zingt
voor mij, alleen ik
ben hier, het speelt
met zichzelf en zingt
zo mooi en helder
voor mij, alles
streelt mij met kleuren
en houdt van mij
het jubelt en danst
bekoorlijkheden
boven en onder
verdwijnen
ik besta, ik kan niet meer
denken, voldaan
zak ik weg in de geur
van mijn zaad
gekleed in vlekkerig licht
van schommelend…
poëzie is net een circus
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 530 poëzie is net een circus
clowneske bewegingen
rechtopstaand balancerend
bibberend op de springplank
publiek in vervoering
jonglerende woordkunstenaars
verdringende zinnen
op wippende schommels
geacht publiek en
de toeschouwers krommen
snijdende ringen
jongleurs swingen
de clown een ware virtuoos
grootsvermakend…