Alle inzendingen over schoolplein chocolade

Een moorkop is niet politiek correct. Ik weet nog hoe het allemaal begon. Een negerzoen te eren is 'not done'. Dus kies voor recht, gelijkheid en respect. En wat ze met dat zoet-goed moeten doen? Hernoem het in een negerinnenzoen.…

Een Jezusbeeld gemaakt van chocola? Het enige belang aan zo'n sculptuur is Of ie nou hazelnoot of melk of puur is Maar men bespreekt het beeld uit en te na Stampei rond zulke triviale zaken... Ik kan er echt geen chocola van maken...…

Van de koekjes van het noodlot zijn vrienden die van chocola geen zaak van leven en dood zij zijn belangrijker dan dat in een wereld van onzekerheid Laten we derhalve beginnen met het dessert, een mousse denken over de voorspijs filosoferen over de hoofdmaaltijd elkaar aankijken en genoeg hebben…

Als alle neuzen dezelfde kant op zouden staan ja is dat wat we willen het zou dan ook wel weer saai zijn zo nu en dan eventjes een klein opstandje lekker dwars tegendraads ik hoor mijn kleindochter verzuchten “oma, mijn moeder kan me zo voor schut zetten” en zie je me gniffelen en denken aan een hinkelende dochter vlakbij het schoolplein…

Voor in de klas leergierig als ik was Grieks, Frans, Latijn zou de wereld altijd zo zijn briefje van Miriam alsof mijn gedachten bij haar waren het was René naar wie ik smachtte maar alles had zijn regelmaat het lawaai van de straat die naast de school liep klonk als muziek de oude iep die op het schoolplein in de middaguren zijn…

vlaflip, tompoes en soes sinaasappel, shirtjes hoedjes, toeters VUVUZELA sjaaltjes, slingers, jurkjes brillen en oranjebier VUVUZELA chocolade ballen en beessies VUVUZELA ik begiet de afrikaantjes…

Het delen van het delen het smelten van de chocolade je tong kent de zoetheid van ieder snoepgoed. Je smelt zoals je nog nooit deed al ken je de toekomst niet het gevoel is nu bijzonder goed vooral ook, omdat je het delen kan.…

Donkere chocolade consumeer ik niet meer als ik niets over haar afkomst heb geleerd, maar als ik overstap naar dezelfde zaligheid van het alfabet maar in een witte kleur ben ik dan gered? hangt aan mij dan niet de gelijke geur, waarin ik niet alleen mijzelf maar iedereen discrimineer?…

Hoe vaak gevallen bij de eerste stappen die keer met de fiets met tikkertje op het schoolplein toen je struikelde over de kat Wat raakte verloren de velletjes van de schaafwonden de geronnen tranen het jodium flesje de haastig geplakte pleisters Wat bleef het vallen en opstaan de littekens de tastbare aanraking het gerijpte besef…

Maar goed dat ik niet onsterflijk ben Want dan zou ik vergeten Dit schoolplein, deze boom En als ik dan driehonderd was Mijn verjaardag Het is goed dat ik ooit doodga Dan is er een ding zeker De rimpel in mijn oude huid Zal de kleur altijd onthouden Van je ogen Als de zon de laatste keer En mijn film begint Elke scène op het plein…

in wezen ben ik een vogel en scheer ik over het schoolplein hoog in de vlaggenmast kunnen ze mij niet raken ik kijk toe op hun gedoe later krijg ik wielen en rijd als een Flintstone overal tussendoor met vuile voeten who cares?…

de woorden rennen wat rond ze zijn een soort kinderen op een schoolplein maar dan opeens volwassen zeggen ze dat ze stilstaan en denken aan de lucht en de vallende sterren en met Kerst een volle maan terwijl je in het Vondelpark aan vroeger denkt en zo lekker ooit een zoete Zatte in het proeflokaal met een goeie vriend die je…

Met sinaasappel, honing, chocolade En kokos, walnoot, cranberry, rozijn Zelfs extracreamy, crunchy, superfijn Mijn God. wat zijn de schappen afgeladen! Waar ik naar zoek, staat er nét niet, helaas Er is geeneens gewone pindakaas!…

De gekte houdt heel Schotland in de greep De Schotten zijn vreemdsoortige figuren Die rustig chocolade gaan frituren Dat noemen ze bij Mars gewoonweg ‘rape’ ‘Ze doen het wel, maar wij zijn er op tegen!’ (straks ook weer hier te horen na 12/9)…

ze houdt van okselzweet het geilt haar op het maakt haar heet wat ongewoon hoor ik je denken niet normaal of abnormaal ze bedient mij op mijn wenken het paasfeest was compleet echt volledig afgerond ik was voldaan, het voelde goed en de chocolade...die smaakte zoet!…

En niemand ziet hoe alles wat het was bijeen met zichzelf nu rent over de vloer als een kleuterklasje met speelkwartier over het schoolplein naar de zandbak waar alles vies wordt als kastelen worden gebouwd waaruit prinsessen worden gered omdat die vroeger, opgesloten door vaders, stiefmoeders glashartige toverheksen, nooit hun eigen…

plagend had ze lief hij veroverde en betoverde chocolade bruin op wit satijnen huid hij woelend door donkere krullen zij streelde zacht zijn kale kruin zij zochten de hemel vonden de regenboog in de zucht van pareltjes zweet op naakte huid…

Eenzaam is alleen sociaal arm contact- gestoord Eenzaam is de mens waarvan 't woord niet wordt gehoord Eenzaam is 't kind op 't schoolplein in 'n hoek helemaal alleen Eenzaam is de muurbloem in de disco alle dansenden om haar heen Eenzaam zoveel mensen zo alleen toch zoveel mensen om hen heen…

Hoe ging dat op het schoolplein ook alweer Soms was er eentje die je liep te pesten Als mikpunt zat je aardig in de nesten Hij bleef maar aan het sarren, keer op keer En heel de klas wist best dat dat niet mag Maar meester die deed net of hij niets zag.…

Er heerst vreugde in de straten, waar chocolade wordt gedeeld. De stemming is uitgelaten, maar er is ook verdriet wat speelt. Emotie vermengt zich met hoop. Tranen krijgen de vrije loop.…

Soms kunnen dingen zo simpel zijn, Je zet er een op ieder schoolplein. Een maatjesbank om op te gaan zitten, Als een kind het even niet ziet zitten. Kinderen kunnen erbij gaan staan En vragen, wat scheelt eraan ? Mis je soms een speelmaatje Dat wil ik wel zijn, kameraadje. Dan ben je niet langer alleen Met al die kinderen om je heen.…

Voor een paar seconden bestaat er geen schoolplein, geen hek, geen groep roepende moeders om kwart over drie. Ogen doen de rest. Het vest, de tas, ze vliegen door de lucht. De dochter zweeft en vader vangt haar op een manier die doet denken aan de Vader die zijn Zoon omarmde op een prent van Rembrandt. - De schilder zwaait naar Titus.…

In gedachten tover ik een lach op zijn achterkant Fantaseer ik een glooiende zon zakkend achter de bomen aan de horizon van een typisch stukje heideland ...Denk aan het mooie van een zeeuwse kustlijn aan verse, nog onbelopen sneeuw op een schoolplein Of aan: gewoon een blik op de stadslichten vanuit het raam van de laatste trein Want hoe…

Je wordt groot twaalf de grap wat wil je later worden dertien wie niet is onze grap Je gaat je belt geen kus meer op het schoolplein Wel thuis en in de tuin de poort uit vrienden wachten dit leven niet dus haast en weg ben je Pap gewoon half zes als zout over je schouder ik ken je onschuld De regen komt of schijnt de…

Schep maakt nieuwe vorm in mijn hart open zeezicht emmert je water door het zand De zon verijst je gezicht met chocolade rand een diepe zucht zoekt grip in een vinger hand Klaas Vaak die knikt dan maan al toe voor een vergoten vorm naar het wolkenstrand…

Dan zie in jou, net zo dapper als ik, het schoolplein op gaan. Je zwaait, en heel, heel de wereld wordt wakker.…

even weer het kind voelen als een huppeldrafje vrolijk langs het fietspad springt grasgroen woelen rond een gele boterbloem glanzend plukklaar als het mag met ronde steentjes sjoelen ei ei en chocolade voor een pasgeboren lach ik heb je en ik neem je lentedolle stappen in een eindeloze dag…

Mijn oude schoolplein ik heb er laatst gestaan ik moest in de buurt zijn en kon het niet weerstaan kinderen speelden diefje met verlos en al die oude beelden kwamen zomaar bij me los ons kleine pleintje een voetbalstadion hier kreeg ik van een meisje mijn eerste sigaret en eerste zoen de lucht was altijd blauw we dachten niet aan morgen…

Eén op vijf werknemers houdt van zuipen En niet gewoon een biertje of een neut Maar toeter, kachel, lorum, dronken, teut En bij gebrek aan Bob naar huis toe kruipen Ik kies voor warme choc en groene thee Daar word je déze week weer honderd mee…

Ik heb dit jaar met sinterklaas Vijf chocolade letters gekocht Ze vormden samen jouw naam Ik had de lekkerste uitgezocht Het was wel een heel bizar idee Over afscheid nemen en vergeten Dus heb ik heel bewust en rustig Hap na hap jouw naam opgegeten De smaak was overheerlijk en zacht Mijn maagje was snel gevuld en bol Nu is het al bijna…