Alle inzendingen over schuldgevoel houdt n

vannacht neen er is al een nacht en een jaar voorbij dat je er ineens in bleef ik zei wat ik dacht heel verdrietig over wat nooit kon nooit was je had je deel meer dan gehad recht op zielerust je leed was geleden blijft het rondzeuren of je misschien minder alleen van ons van mij had kunnen gaan vast staat wel althans dat geloof…

Zondagmorgen ik slaap m'n roes uit door alle klokken van alle kerken heen Die roes ben ik voorbij!…

Zeg Oma, ik heb zo'n schuldgevoel maar ach, U weet wel wat ik bedoel.…

Verschuilend achter emoties achter stress en liefde komen slechte momenten waar zondig beter klinkt wanneer het kruis opduikt. Het gevoel is aangetast je kunt jezelf alleen verwijten pijnzend achter schermen en je eigen stenen muurtje gifzwart is verlangen en heden.…

zonneschijn Jij alleen kent mijn wisselende buien mijn zoute tranen en gedwongen lach jij hebt er altijd doorheen kunnen kijken vanaf de eerste keer dat je me zag Je troost me wanneer ik het nodig heb en laat me alleen wanneer ik dat wil en als ik niemand wil horen dan ben jij als eerste....muisstil en dat allemaal omdat je van me houdt…

een vraag naar schuld in zwarter dan het zwartste zwart van schuldgevoel gehuld.…

ademhaling staakt bewegen onmogelijk stem volledig weggeraakt op je lijf een voelbare druk teruggeslingerd in de tijd van pijn en verdriet van schuldgevoel en spijt en hij, hij spaarde je niet de angst zó intens beleving pijnlijk en echt 'n volwassen mens nog steeds met 't verleden in gevecht…

Mama blijft rustig, wat ik ook doe, ik weet niet -- of ik wel besta.…

Moed Ontbreekt mij Schuldgevoel in overvloed Daarom zal ik blijven Vandaag…

Max houdt z'n knuppel vast zolang hij racet Als schoenmaker houdt hij zich bij z'n leest…

heilloos vertroebeld en inmiddels structureel tot niets echt helemaal niets verworden twijfel overheerst met een schuldgevoel dat nekt kop en borden…

Wie z'n leven inricht op regen houdt het geestelijk langer droog!…

Ooit komt er 'n tijd, waarin jij zult huilen, en zult ervaren, wat ik nu voel... zal ik niet meer degene zijn, waar je bij kunt schuilen, en kom je om van spijt, en schuldgevoel... Ooit komt 'n moment, waarin jij zult verlangen, naar mijn momenten van warmte en geborgenheid...…

Wat schuldgevoel, Verplicht verdriet, meer is het niet.…

Erg dat hij vreemdging Zijn terugkeer vol schuldgevoel Was nog veel erger Vent met trouwe hondenogen Kwispelend aan je voeten…

Negentiende-eeuw, nederigheid Na 1999 Nimmermeer normale noviteiten In Nanking negentien miljoen nomaden Normoverschrijdend nagenoeg normaal Nee niemand nagelt anonieme namen Nodeloos neerbuigend aan de paal…

ik draag nevel op vleugels zo vlieg ik door je heen kleur het heden in tot aan de horizon met het blauw dat jij creëert op de breuklijn van mijn ogen wis jij het verleden en met sterrengefluister spiegel je mijn wimpers naar het open zuiden waar het spelen met wolken en kralen in de wind mijn gesloten lippen verbazen om het kind dat…

hier aan de rand ligt de tijd, dit is haar wereld nog veel vaker dan dat ze de woorden kan verdoven 'ontwaak mijn sterrenvlinder, ontwaak!' luistert ze naar zijn eindigheid, naar zijn kleine witte stem en wanneer ze zwijgt, haar hoofd te rusten legt van boom tot boom, in wind gebogen in alle stappen terug op het vensterglas,…

Als je echt van iemand houdt. Iemand alles toevertrouwt. Een die echt weet wie je bent. Ook jouw zwakke plekken kent. Die je bijstaat en vergeeft. Een die naast en in je leeft Dan voel je pas wat leven is. En dat liefde geven is.…

Wroeging, angst en schuldgevoel, drie woorden maar, slechts drie. Ach, hij of zij voor wie dit niks betekent, is een gelukkig mens.…

Zwijgend wordt er toegekeken, naar de bakken regen, die met spoed komen vallen, uit mijn ogen boven diepe wallen. Alle kracht komt nu naar voren, maar mijn stem is niet te horen, ik kan verdriet van zoveel jaren, niet in 1 dag ervaren. Ik probeer alles mee te geven, van wat ik gister heb opgeschreven, treurend kijk ik dan de menigte in…

bezig thuis kalm uit te drijven trillend op de carousel van indrukken steeds nog komen ze vers in beeld betoverend uit de golfstroom breugels alle schilderijen die vloeien in elkaar over fanfares een droom geen moment vast om ze te beschrijven Jeroen Bosch blazers en droom hoeveel gestalten gezichten ook nimmer een stilte die verveelt…

Je verstand staat er stil van Weer achttien doden Weer in de stad van de liefde Parijs Wat doen ze toch met jou Waar mensen elkaars hart raken Raken nu de kogels de harten Van onschuldige mensen Wanneer houdt het eindelijk een keer op Wanneer zal de liefde eindelijk overwinnen…

het is niet zo dat in de ouderdom het leven is geleefd dat blijft ademen tussen pilaren van een slalom het licht blijft je raken zo er honger blijft naar verlangen en liefde; wat dat ook moge zijn, en ergens naar blijft smaken maar toch word ik vaker gevuld, en door herinneringen ingehaald danwel door een traagheid in aanlengende…

Je houdt dus van hem, je houdt echt van hem, zoveel -- dat je het toegeeft?…

Een kabouter uit West-Capelle Kon spannende verhaaltjes vertellen Maar hij viel op z'n kont Sindsdien houdt hij z'n mond Als je 't niet gelooft dan kun je hem bellen!…

Willy weet van wanten ze houdt van de natuur de bomen kennen haar naam. Wally sloeg een vlieg dood en had nog dagen last van een schuldgevoel. Willy breit spelden op haar mouw waar geen aap uitkomt. Samen in het bos verzinnen zij de bomen bij elkaar. Wally loopt op puntschoenen alsof hij maar één teen heeft.…

De zon in z'n element speelt in en op het stromend water z'n koninkrijk.... 'Nu' wordt niet later het uurwerk in de klokkentoren staat zelfs stil Alleen de rivier houdt z'n monoloog deze zondagmorgen geen sterveling op de dijk.…

de viool strijkt de narcis glad in zes richtingen, terwijl de trompet trompettert, toch lokt het de Lente niet uit haar schulp zij houdt zich verborgen achter een kwintet van wolken, al laat zij sneeuwvlokken dansend op de aarde neervlijen of heeft zij wellicht 'n pact gesloten met koning winter die haar in 'n wurggreep houdt tot zij…

Ik kan niet dwingen dat je van me houdt Als ik smekend met mijn blik mijn liefde naar je straal Wanneer het hartkloppen van jou het ritme van de dag ontwaakt je je omdraait, en zuchtend ademhaalt weet ik dat je weer spijt hebt van de nacht na wellust ingegeven door meelij en drank komen zelfverwijt, schuldgevoel en gevoed door je afwijzende…