Alle inzendingen over seizoen OR lawaai OR verschrikking

de herfst winterde jouw gevoelens in een lange diepe slaap maar de lente zomerde die gevoelens tot waar het nu nog steeds om draait…… ware liefde!…

wanneer de zon straalt in mijn kamer en de vogels zingen hun mooiste lied dan weet ik dat de winter mij verlaat omdat lente voluit bloeien gaat dan open ik alle ramen en deuren en zing ik uit volle borst mijn… lied terwijl ik volop kan genieten van een jonge lente die priemt... in al zijn geuren en kleuren…

[Senryu] een golf van lawaai spoelt uit het open venster van de zeemanskroeg…

De ochtendmist voorbij De nieuwe dag is weer op Geen stilte, lawaai…

Lawaai om me heen. Stilte in mijn hoofd. Voel me dan niet alleen. Denk aan je als beloofd. Stilte heerst nu buiten. Lawaai in mijn gevoel. Waar kan ik mijn gevoel uiten. Wie snapt wat ik bedoel. Stilte ruist door de bomen. Stilte ruist in mijn hart. Alles zal wel goedkomen. Ik was gewoon even verward.…

Overal verkeer muziek en herrie Zelfs in de lucht lawaai en gebrom Vele mensen schreeuwen en maken ruzie En ik vraag me af; Draait hier de wereld om? Meer en meer iedereen voor zich alleen Werkt voor overvloed en weelde zich krom Gunt een ander steun nog been En ik vraag me af; Draait hier de wereld om?…

Overal verkeer muziek en herrie Zelfs in de lucht lawaai en gebrom Vele mensen schreeuwen en maken ruzie En ik vraag me af; Draait hier de wereld om? Meer en meer iedereen voor zich alleen Werkt voor overvloed en weelde zich krom Gunt een ander steun nog been En ik vraag me af; Draait hier de wereld om?…

(Verschrikkelijk Gezicht!) Mijn haren vallen "boem" van mijn hoofd. Ze vallen zomaar "boem" op mijn trui. Ik kan de hele dag wel bezig wezen haren van mijn trui te vegen. Soms zakt mijn voorhoofd over mijn ogen, ontneemt op die manier mijn blik. En buig ik mij een keer voorover hangen er wangen in 't gezicht.…

om durven kijken projecteerde in slechte tijden vrolijk zijn om blij van te worden in al die tijd hoefde ik niet te weten wat ik van mezelf en anderen heel snel wilde vergeten nooit heb ik erbij stil gestaan zag bij mijn voeten ruïnes langsgaan van het gebeuren die dag nu moest ik wel kijken naar alle lijken die vogel verschrikkend…

op de berg Nojin Gangzang vele valleien gaan van Lhasa zeven duizend meter hoog zit witte sherpa Tabula Rasa roerloos in de wacht voor de verschrikkelijke Kerstman Yeti Eeuwig zijn Sneeuw God vergeten stil kwam daar een stip steeds naderbij yakboterlampjes flikkerden hoog op Tabula Rasa ratelde onbewogen op hete kolen met zijn gebedsmolen…

Alle vaders met een dochterlief zonder loverboy – Zend haar gauw een kaartje met een anonieme groet Dat maakt ook haar Valentijn een klein beetje goed…

Ik heb jou verschrikkelijk zien lijden en je alleen maar achteruit zien gaan Je glimlachte om wat mensen zeiden doch ’s nachts in stilte gutste ’t traan Ik heb jou verschrikkelijk zien lijden wijl geen klacht over je lippen gleed Je onderkende ‘t naderend bevrijden ’s nachts in stilte vond je ’t te wreed Ik heb jou verschrikkelijk zien lijden…

zonder eenzaamheid op zijn tijd zou ik niet kunnen leven hoe kan ik anders in de storm van al dat lawaai de eigen melodie reven…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

En waar doe je het allemaal voor Shakespeare had het al vroeg door Ik maak ook lawaai en schrijf dus ik hoop, dat ik nog even blijf…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

En alles maakt lawaai. Je denkt een puzzel, of een kleurboek, potloden dan misschien, ze zoeken het knopje van het batterijenlaatje heb jij dat soms gezien? Je denkt een pop, een gewoon geval, die niet van ellende uiteen vallen zal, een kale kop, zonder sluitende ogen, is dit misschien iets wat goed bevalt?…

Hoe verschrikkelijk draaien de valse ogen van de dictator.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

De kale bomen en verdorde bladeren. Ook een kleurenpracht.…

Ik loop in de stad golven van geluid overspoelen mij een fietser rijdt over het trottoir kundig omzeilt hij mij de mensenmassa kleurt de straten vlaggen wapperen in de zwoele zomerwind ik zwerf doelloos tussen de geuren van voedsel en vluchtig parfum hier wil ik blijven ondergedoken in het lawaai dat geen naam kent eindeloos.…

hand Hoogtepunten Dieptepunten De redacteur Zet de lijn De eindredacteur Beslist Uiteindelijk Het is een rit op de dagelijkse trein Opgemaakt en wel Naar de drukker de krant Het schrijvend werk Zit erop Het was Zwoegen en zweten veel getob De drukker Ten volste bewust van zijn vak Laat de banden draaien Midden in de nacht Een lawaai…

lawaaigedachten ze verstoren mijn moeizaam verworven stilte…

Een valse start is niet erg, maar verschrikkelijk -- is een vals einde.…

Met blote, zongebrande benen stapt ze door de zomer naar een roestig bruine winkel voor kousen die glanzen en haar laten dansen ver voorbij midwinternacht. Als de ochtend gloort, groet zij met een zwoele lach de lente, die de liefde in manden vol met zoenen, zoet en zacht als dons voor haar heeft meegebracht.…

de winterjasmijn laat 's zomers blaadjes vallen herfstaankondiging…

Bliksemschicht schiet door dicht getrokken gordijnen van zwaar beladen kolken wolken pakkerds treffen in`t aangezicht schokken smeltwatervallen langs haar lijnen Regenbui drijft over als een sluier prevels schuin afgeklonken aan rondingen einder verschijnt er grijs gezonden een ara in rui nevelmotjes fladderen van onder tot kruin Zon breekt…

Bliksemschicht schiet door dicht getrokken gordijnen van zwaar beladen kolken wolken pakkerds treffen in`t aangezicht schokken smeltwatervallen langs haar lijnen Regenbui drijft over als een sluier prevels schuin afgeklonken aan rondingen einder verschijnt er grijs gezonden een ara in rui nevelmotjes fladderen van onder tot kruin Zon breekt…

Lente doet me goed, de zomer laat me leven, herfst en winter niet.…