Alle inzendingen over slecht zien

Waarom zou ik je nog zien kijk eens naar je trieste leven Narcistisch in hart en ziel niet in staat liefde te geven Waarom zou ik je nog zien geef me maar een reden Je loog de schellen van mijn ogen trapte me hard naar beneden Waarom zou ik je nog zien al je daden waren doordacht Kwetste mij tot diep in mijn ziel Je hebt mijn liefde verkracht…

Mijn leven lang heb ik je Bij me gedragen, zonder het Te weten, zonder het te zien, Heb me uitsluitend bezig gehouden Met de voorkant van de waarheid, Daar hoefde ik het minst voor te doen, Die is het makkelijkst te zien, Zonder me ooit om te achterkant Te bekommeren, die een heel Andere waarheid laat zien…

Een huis zonder drempels Zo zou ik de wereld graag zien. en mensen zonder stempels, hoewel ondoordacht opgedrukt misschien. Als mensen naar me kijken, is het mijn rolstoel die ze zien! Waarom moet toch steeds weer blijken. dat men niet gewoon mens wil zien?…

Geen teken van leven; over hen wordt nog slechts in herinneringen geschreven. Zij waren bij het leven betrokken tot op zekere dag; toen hun verdwijnen een wanhoop baarde dat slechts in verdriet voorzag. Wat bleef was de onrust in oprechte spijt, dat zij slechts in persoon een leven met ons deelde in gedeelde tijd. Zij die verdwenen.…

Natuurlijk ben ik thuis als man de baas En als mijn vrouw mij niet zo wenst te noemen Krijgt zij gewoon haar vaste bosje bloemen, Maar dan wel in een iets te slanke vaas En ook laat ik voor straf haar ’s avonds los Met Bello in het slankedennenbos.…

Het was een jaar van veel bezuinigingen Er stierven wederom veel prominenten Er waren hachelijke beursmomenten En meer per jaar inwisselbare dingen Want wie weet werkelijk wanneer wat waar was En of iets nou dit jaar of vorig jaar was?…

bruinrood en bitter die liaan van de ziel, een zuivering van lijf en verrijking van geest door visuele visioenen!…

's morgens in de herfst de eendagsvlieg droomt nog steeds niet van gisteren…

‘Ik ga het donker maken in de bossen van’, zo heet de verse bundel van de DdV. Maar waar? Die titel is onaf, ‘k heb geen idee. En hoe? Schuilt er in hem een wilde bosjesman? Weet wél: ziet u pardoes een koel, erg donker bos? Tsead Bruinja ging daar, hoe dan ook, eens lekker los.…

Ze drukken bijna op de rode knop, En overal zijn personeelstekorten, Er zijn problemen met de graantransporten, Maar ík zie tegen heel iets anders op: Hoe ik het komend jaar m’n tijd verbeid, Zonder tv-programma ‘Koffietijd’.…

Ik hou van schrijven, papier spreekt niet tegen en is geduldig, Je begint blanco, slechts de drager van mijn woorden, Geen onderscheid tussen goed of slecht, de waarheid of een leugen, Waarom hebben gesproken worden deze eigenschappen niet?…

om de mensen te laten zien van wie ik hou.. te laten zien dat ik om ze geef.. te laten zien dat ik van ze hou.. het gaat me echt lukken.. echt waar..…

Ik wil voor altijd bij je zijn Ik wil je warmte voelen Je hart horen slaan Ik wil je nu zien komen en nooit meer weg zien gaan…

Ik huil mijn tranen slechts in stilte Langzaam druppelen ze omlaag Niemand die me nu ziet huilen Alles was zo slecht vandaag Ik huil mijn tranen slechts in stilte Heb helemaal niemand om me heen Ben van god en iedereen verlaten Beklaag mezelf, van steen en been ‘k huil mijn tranen slechts in stilte De eenzaamheid is torenhoog Mijn trots…

overbodig het is een vreemde wijsheid een gedicht zijn slechts wat woorden onbesproken en toch uitgesproken…

ze liefhad menig keer Kan maar slecht meer tegen drukte Zei ze en ik schreef het neer…

optimisme is het valse credo onzer dagen blind voor wat gebeurt slechts oog voor wat zou moeten zijn stort een beschaving in stukken uit elkaar zoekt men slechts de ruimte voor de gevallenen om die monddood te maken…

De toespraak ook gehoord van Jan Terlouw? Hij had het over touw en brievenbussen en over het klimaat dat we gaan blussen. Alleen Monasch dacht: “man wat zeg je nou”. Maar wat zo’n toespraakje al niet vermag. Hij komt: De Nationale Touwtjesdag.…

Zij zien vuur gloeien. Zij zien rook opstijgen. Zij zien askegels groeien. Zij zijn getuigen van de tijd. Vuur inspireert. Rook kalmeert. As relativeert. Edele sigaren maken vrienden.…

'Dichtbij zien is geen enkel probleem' zei me de opticien die m'n ogen test, keurt 'Maar in verten ......... zien?' zei ik op mijn beurt 'misschien komt een bril van pas' weerhoudt u van het -in schijn zien- van 'n Fata Morgan?…

slechts gehuld in een stilzwijgen betrad hij haar kamer, twee hoog wetend dat, wat zij ging krijgen was bedoeld voor die hij bedroog slechts gehuld in eigenwaarde staat zij weer naast het lege bed waarin hij zich openbaarde en zij niet goed heeft opgelet slechts gehuld in een boetekleed zwerft hij nu door het lege huis dat lijkt gevuld…

Vaak zien mijn ogen Wat anderen niet zien Dat geeft niet, maar het is er wel Dus neem nu maar van mij aan dat ik de waarheid zeg De vraag is alleen, wil je het dan als nog zien zo als ik het vertel Of denk je het zal wel, maar ik zie het niet Ik kan je vertellen dat dingen soms anders zijn dan dat jij met je eigen ogen ziet…

Houden van is slechts een klein stukje verderop, een deur een ademtocht een harteklop, maar bij elke nieuwe stap, een voorzichtige pas, is zij er als een gedachte die er altijd was. Nog slechts een moment van aarzeling, voorzichtigheid, maar dan ontplooiend een wonder tot in eeuwigheid.…

In tijd, slechts in tijd, is leven op onze planeet een fractie slechts fragment voorbij jou Voorbij jouw tijd die jij voor bent door de grootte, maar vooral door de rapheid van jouw woord…

Na kwellingen en pijn is er geen leven, Jouw leven is slechts een slecht omhulsel van wat het leven moet zijn. Geen licht die deze duister kan verslaan, geen middel die deze pijn geneest. Het is zoals het altijd is geweest.…

streep haar naam niet door al is ze dan tot stof vergaan verzwijg haar naam niet hoor alsof ze nooit zou hebben bestaan nog steeds leef je in onze gedachten maar erover praten valt ons zwaar veel denken, dagen maar ook nachten en voor veel mensen ben je raar lachen hebben we je nooit zien doen slechts heel zorgelijk kijken de oorzaak was niet…

de dood kijkt voor zich uit in zwarte ogen vol met stilte slechts kaarslichtvlammend doet iets doods ontwaken overpeinzend het leven met vreugde en verdriet liefde, haat ontspringt in oorlog waar zij laat, wat zij ooit kreeg de mooie roze zachte huid verbleekt in korte tijd ook mijn hart klopt niet langer haar zien, stokt het verstijfd…

één troost, een hele schrale gelukkig zien we elkaar ooit daarboven weer Dan hoop ik dat je er weer voor me zult zijn wandelen we samen weer dagelijks door het gras Het idee verlicht dan misschien straks de pijn dat het dan weer wordt zoals het altijd was…

volgt de reis in stilte naar omhoog plots voel ik je hand die warmte doet verlangen mij om genegenheid smeekt wil leven in het heden ik kijk naar jou zonder werkelijk te zien en verdwaal in herinneringen waar ooit de taal der liefde sprak…

We zien dezelfde dingen wel, maar ik heel traag en zij heel snel. Zij kijkt tegen de toekomst aan, ik zie wat is voorbijgegaan. Zo is de huwelijkse staat: de vrouw ziet wat gebeuren gaat, terwijl de man die naast haar leeft slechts merkt wat zijn beslag al heeft.…