227 resultaten.
verschraalde vlinders
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 385 nog voor ik iets kan zeggen
spuwt wind schaduwen
op mijn woorden
zwarte vlinders,
alom aanwezig, weigeren
te wenen, slepen zich voort
ongewenst
door de doorzichtigheid
van maandrift
ik sluit de nacht
en de wervels van
mijn slaap
de ochtend
brandt
jouw mond
vol waaien…
Illusie
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 527 hoe lang duurt het voor je
niets meer voelt en niets
meer denkt tot je
leeg bent, geen gedachten die
je slepen naar een wereld
die je ongewild goed kent
tranen helpen dan niet meer
je wilt er zelf niet aan, maar
ondertussen weet je zeker dat
je echt niets kunt verstoppen dat
het, hoe je ook zou willen,
daarmee heus niet weg zal gaan…
Zonsondergang boven zee
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 164 ik sleep de zonsondergang
tot vlak achter je hoofd
je haar lijkt wel van ebbenhout
in de waaier van rood licht
de lucht trilt en weeft zich
teder rond je zachte huid
ik raak je aan, je heupen
raak verstrikt in je armen
zeewater bubbelt
als champagne…
De Nacht staat op
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 239 elke horeca
Club Nyx, last but not least, Heaven & Hell
We blijven mooi in bed the day before
Een sleep-in als begin van ons protest
De Nacht die onze droge kelen lest
Die zetten wij in 't weekend
op z'n kop!…
De Engelse Sonnetten, 6. De klim
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 414 De stenen onder mijn voeten
lijken zwart,
ik sleep me hoestend omhoog,
de smaak van bloed
doet het hart
in mijn borstkast stoppen.…
jaren
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 609 jaren slepen door het huis
mijn kamer en ik zijn één
we ademen en kijken
in het leven van elkaar
ik schrijf en zij leest
smalle woorden kamerbreed
met indringende ogen
diepkijkend in het verborgene
van ons geankerde samenzijn
ogenblikken opgebouwd
uit de nerven van leven
in alledaagsheid van bestaan…
naar de wildernis
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 530 ik wacht
en sleep mijn buik
tot in de dageraad
en met je woning nog net niet
voorbij de dood, verhuist ook de morgen
voorgoed
de wildernis en de verscheurde vogels
van onverschilligheid
dagen gaan heen
en tijd is kort
weet je nog, liefde
en een kinderhand
ik slaap niet meer
weet je nog, liefde
in een wieg…
gepauw
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 374 hoe beestachtig is het ratelen
met wiekende woorden,
en dan zweven op taalthermiek
naar onbeschreven windstreken
waar ogen niet sluiten
voor de schitteringvan leegte,
maar ons aankijken
vanuit hun pauwenstaarten
waar het geplette gevederte
zinvol hun bestemming pennen
tot ronde vormen loskomen
in een sleep van waaier…
Opklaring
netgedicht
2.0 met 30 stemmen 7.632 Storm aan de horizon
laatste stralen door de wolken
het razend huilen, dat met vlagen begon
wakkert kabbel tot verraderlijke kolken
woeste golven slepen schepen mee
en nu de krakend lucht het schuim verlicht
zie ik, in dit patrijspoort, met die zee
de spiegeling van jouw gezicht…
Water van Verdun
gedicht
2.0 met 29 stemmen 7.063 De sleep van zo een dood
zo rusteloos beschoren
stort zich in mij uit, roept
als ik niet wil horen
hoe 's nachts het water stroomt
hoe onweerstaanbaar over
-------------------------------
uit: 'De onderwaterwind', 1991.…
De toon gezet
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 458 De klok tikt achterste voren
en minuten voelen als uren
het vroege ontwaken zet
gelijk de toon
op gespannen voet
sleep ik me door de dag
die niet veel goeds voorspelt
of zullen vers geknipte seringen
de avond omhelzen
ons verdriet zichtbaar
toch weten we dat het goed is
zo…
Zelfstandig
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 153 Katwijkers aan zee zwoegend in de zee
Algelovig, hardwerkend en duurzaam tevree
Tegenover de City That Never Sleeps met daarin
Wolkenkrabbers, Wall Street, Queens en Brooklyn
IJverig leven de twee werelden naast elkaar
Komen nooit samen; er is geen fusiegevaar…
DRAAIKOLKEN
poëzie
4.0 met 3 stemmen 332 Sleep mij naar het einde,
vraag mij geen accijns
voor goedkoop genoegen.
Lach niet om mijn leed,
als gij ’t innigst leven
zelf met voeten treedt
is voor U een wonder
slechts pervers gebaar...…
Processie
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 468 Door de oranje lanen van Jerez
zweven maagden en heiligen,
gemaskerde mannen slepen zich
blootsvoets naar de toren.
Rood stof dwarrelt op,
de menigte fluistert
en buigt onder het gewicht
van kersenhout en wierook wolken.…
slechte gewoonte
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 566 ’t is weer avond en mijn bed krijst
voor de zoveelste dag op een rij
de trap wordt hoger rond twaalven
en een voetstap wordt een mijl
ik tel mijn doden
- de levenden zijn de deur uit-
sleep en sleur mijn voeten vooruit
want ik heb het mezelf beloofd
morgen ga ik vroeger slapen
morgen tel ik geen dood…
Willem Holleeder
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 355 En krijg je dan flink spijt van het ontvoeren,
Dan sleep je al dat losgeld naar het strand,
Frans Meijer steekt dat daar dan in de brand.
Zoiets kan mij tot op het bot ontroeren.
Het beste in dat volk komt dan naar boven,
Hoe simpel moet je zijn dat te geloven.…
de mijmeraar
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 345 wat is mijmeren
anders dan soezen
met neuzen
boven laag water
weemoedig verzonken
in spetters
met spleten en splonken
adders en grassen
muizen die plassen
vogels die fluiten
kikkers die kwaken
pauwen met staarten die slepen
de havik hakt wilde patrijsjes
als wij witte radijsjes
nu nog de poedelpoes
en het is uit met de roes…
Smisse je
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 149 ik beukte, hamerde en sloeg
nagelde, spijkerde een schroef
krijtte, zaagde en spleet
kerfde, vijlde en sleep
ik pinde, boorde en trilde
schaafde, schuurde en schilde
lijmde, plakte en kleefde
verfde, lakte en zweefde
immer
totdat het niet meer klopte;
het geen hout meer sneed
en 't kind was dichtgetimmerd.…
Duizend kussen!
hartenkreet
2.0 met 17 stemmen 1.392 We slepen elkaar mee.
Nooit kan die oceaan
ons verlangen blussen.
Bij de zachte zangen
van een lieve wind
belonen we elkaar
met duizend kussen!…
Morgen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 526 Zo sleep ik mij voort,
ga ik morgen tegemoet,
maar nog niet vandaag,
vandaag wil ik huilen,
misschien vind ik morgen de moed.…
Beste wensen
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.981 Soms zijn de woorden gelijk
strijden ze om de volgorde
slepen er de liefde bij
en alle verzoekingen zijn los
Wij weten dat, mijn muze en ik
het verlangen naar elkaar
je oude vrouwtjes geur
de jonge meisjes lach
Er is geen weg terug
daarom gaan wij voort
stoten elkaar gniffelend aan
wij vliegen naar de maan…
lieveling, doet sterven pijn?
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 820 zachtjes kabbelt
het rustende water
dansende golfjes
roepen zijn naam
roodomrande
gestorven ogen
smeken verbitterd
om verlossing
het jonge verleden
toont slechts verdriet
aan het sterfbed
van zijn geliefde
...voetstappen slepen
op gerimpeld zand
lopen verloren
in het water
"lieveling, doet sterven pijn?"
eugeen…
WAAR DE OASE LOKT
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 324 Moordend heet
het brandend zand
alles is geel
de wind blaast bergen
een pad ontbreekt
onze leidsman de zon
water onze vijand
slepen voort met onze gedachten
geel wordt toch groen
teruggeworpen op ons zelf
ontstaan zielenspinsels,
die wegvliegen naar verre oorden
waar de oase lokt
FATA MORGANA…
Vlieg
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 184 Er is een fruitvliegonderzoek verschenen;
Belemmer je zijn seksuele wens
Dan gaat hij aan de drank en zuipt zich lens
Het beestje heeft, zo lijkt het, onze genen
Dus Rokjesdag, u had het al begrepen
De jajem was vandaag niet aan te slepen.
-------------------------------
Mannelijke fruitvliegjes die voortdurend door vrouwtjes worden afgewezen…
Afvragen
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 468 toen
zag ik het droeve
door uw dagen
het zware slepen
van uw voetstappen
op het spoor
het broze levenspad
het benarde worstelen
eindeloze tobben
ik zag, luisterde
wat kon u nog vragen…
wat bleef er
van uw bewondering
over de vrije natuur
de zonbeschenen bomen
van dauwdruppels
op het ontwakende veld
spiegelend water
een…
Verzuchting
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 126 men bidt om vrede
in welke taal dan ook
tijdens de schemer
herbergt het dal haar doden
iedere dag opnieuw
tranen zijn niet aan te slepen
evenals kisten
de zon verzoekt Ares
om vrede, salaam, sjalom, pax
te verzegelen met vers geboren regen
zodat men het prille begin
kan omhelzen in alle vrijheid…
Treurig tooi
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 120 Je dagen worden korter,
Maar duren steeds te lang,
Slepen zich droevig voort
In mist van nevelige gedachten.
Het lichtfeest, de ommekeer,
Verborgen door jouw luchten
Schim aan de horizon.
Nog dagen te gaan .…
OPEN HUIS
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 118 ik gooi de ramen
van m’n hart wijd open
sleep afgunst wraak en haat
en al het slechte naar buiten
ontsmet de be- en
aangeslagen ruiten
en richt m’n huis
opnieuw weer in
en iedereen die meehelpt
met alles weer opbouwen
die mag er straks zomaar in
zij zijn het die ik voortaan
weet te vertrouwen
die ik in mijn hart toelaat…
Terugtrekking in de ziel
hartenkreet
2.0 met 21 stemmen 2.313 Er rilt een koude wind over mijn rug
ik hoor vage stemmen uit de verte,
echt horen wil ik ze niet
een dichte mist verspert mijn zicht
alleen mijn eigen ziel wil ik zien
lopend door dorre velden
sleep ik zware lasten mee
nee, ik kan niet meer terug
wanneer de stemmen luider worden
vliegen ze langs mijn oren;
ik wil ze niet meer horen…
Winterse kou
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 409 Winterweer houdt ons in de greep
niet te weinig
auto’s moesten op de sleep
accu’s worden vervangen
de daklozen mogen niet
buiten blijven hangen.
Winterweer houdt ons in de greep
de kou snijdt overal doorheen
binnen is ’t behaaglijk
net dat beetje extra zorgt
voor een tevreden gevoel.
snap je wat ik bedoel?…