Alle inzendingen over smelten

Betwijfel het, Maar perfect voor een studentenkamer, een bijkeuken of een kampeer gelegenheid De pootjes smelten de top van mijn koelkast een beetje, wat kleine misvormingen achterliet, maar verder niets alarmerends Voor de prijs krijg je een stabiel apparaat die ook deze nerveuze kok blij maakte ...en ons, consumenten in spe, na…

Nommer Twee liet zijn getrouwen Lopen voor een kleine meid, Die hem strengen op leert houên, Smelten doet van zaligheid. ’t Was een fiere, forse jongen, Die altijd mijn poken brak; Onbedwingbaar, nu bedwongen, Door een zachte vrouweplak!…

het kind, o en meer dan aan weerklank en stem in hem leeft En zijn naam zij gezegend de eeuwigheid lang Zij gezegend de naam van de Heer Van de opgang der zon, tot haar ondergang zij gezegend de naam van de heer die de sneeuwvlokken zendt als de wolkige wol en de rijm als verdwarrelende as Als hij spreekt lopen alle stuwmeren vol En alles smelt…

De hemel smelt in zuurstokroze dampen uiteen. Het meisje aan de waterkant, moederziel alleen Aeolus speelt zachtjes met haar ravenzwarte haren maar wie brengt haar woeste geest tot bedaren? Wie temt in haar het wilde dier? Wie brengt haar terug tot essentie, hier bij de rivier?…

Dan hijgen op der lippen boord, In hete kussen halfgesmoord, De vlotgeworden zielen: Dan smelten, vlieten ze onder één, In de onbeschrijfbre zalgheên. Waarvan de kusjens krielen.…

je van tree naar tree stappend waar jij bank en kinderstoel als heuse bergen klautert met gespreide armpjes hol jij om ze lekker nat te knuffelen of om kusjes te brengen of te halen van pappa naar mama en iedereen van rotterdam tot frankrijk vloog jij naar opa en oma op de camping waar jij van jan en oude alleman de harten stelend smelten…

als Dana zong kon niemand nog de hemel uit mijn rokken jagen. o glazen ademstoot, o blauwte van heur stem, o lichte lik en zachte tonen, o diepte daar opdat ik! in ’t voorjaar eens, het vroor nog dat op ramen de kristallen kraakten, kwam Dana op haar klompen heel den hooiweg af, haar jas hing als van tapijt half open op den okeren…

Leugen en dwaling Smelten voor U. ’t Heelal veroudert, alles verandert ééns: Uw woord is eeuwig, vast uw getuigenis; 't Woeden der eeuwen spilt op dien rotssteen Al zijn geweld.…

Kindren, bouwers van paleizen, hebt gij wel geteld, dat wat smetloos nu verrijze spoedig smelt? Het verblindend blank der aarde gaat in zonnebrand teloor, kus, die kuislijk gij aanvaardde, schroeit eenmaal der zinnen gloor.…

's Morgens smelt er koele damp Uit dauw, en 's middags brandt de geele lamp Van 't licht er nevelig. En waar de laan Stuitte op akkers die in breede baan Lui lagen langs een helling, zat ze neer. De hemel was in wolken als een meer Gevat in rotsen. Die zwollen omhoog Heel ver in 't Oosten waar de ronde boog Ligt van den horizon.…